Michał Komar

Michał Komar
Ilustracja
Michał Komar i Władysław Bartoszewski (Warszawa, 28 września 2006)
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1946
Warszawa

Zawód, zajęcie

scenarzysta, krytyk filmowy, wydawca, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Michał Wacław Komar (ur. 28 sierpnia 1946 w Warszawie) – polski scenarzysta i krytyk filmowy, autor sztuk teatralnych, wydawca i publicysta.

Życiorys

Syn generała Wacława Komara. W 1969 ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1982 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Był pracownikiem redakcji „Szpilek” i „Miesięcznika Literackiego”, a także współpracownikiem m.in. czasopisma „Dialogu”. W latach 1977–1980 był stałym konsultantem Teatru Sensacji „Kobra” w TVP. Od 1979 do 1983 zajmował stanowisko kierownika literackiego Zespołu Filmowego Silesia. Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[1].

W latach 1990–1994 pełnił funkcję wiceprezesa Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W pierwszej połowie lat 90. współtworzył Nową Telewizję Warszawa[2]. Był ostatnim redaktorem naczelnym i likwidatorem „Sztandaru Młodych” (1997).

Podjął współpracę jako felietonista z „Tygodnikiem Powszechnym”. Został wykładowcą w Collegium Civitas. Po 1999 współpracował z Polskim Radiem (Osobisty pamiętnik słuchacza, Literackie Biuro Śledcze – gościnnie w audycji Jerzego Sosnowskiego i Michała Nogasia) oraz z Teatrem Telewizji, a także ze stacjami platformy Polsatu (cykle 20 lat minęło i 40 lat minęło). Objął funkcję zastępcy przewodniczącego Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[3].

Jest też autorem wywiadów rzek z postaciami polskiej sceny publicznej (Władysławem Bartoszewskim, Stefanem Mellerem, Wojciechem Pszoniakiem, Krzysztofem Kozłowskim, Sławomirem Petelickim, Krzysztofem Piesiewiczem, Maciejem Dubois, Lejbem Fogelmanem).

W 2013 odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4], a w 2015 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5][6]. Jest także laureatem nagrody Klubu Krytyki Filmowej SDP za publikacje o OFFK w Krakowie.

Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[7][8].

Twórczość

Scenariusze filmowe
Wybrane publikacje
  • Piekło Conrada, Warszawa 1978, ISBN 83-07-01638-X.
  • Czarownice i inni, Kraków 1980, ISBN 83-08-00326-5.
  • Zmęczenie, Kraków 1985, ISBN 2-903332-00-2.
  • Prośba o dobrą śmierć, Warszawa 1993, ISBN 83-07-02335-1.
  • O obrotach losów i ciał, Warszawa 1998, ISBN 83-87021-40-7.
  • Trzy, Warszawa 2000, ISBN 83-88221-19-1.
  • Bestiariusz codzienny, Warszawa 2003, ISBN 83-89291-32-0.
  • Wtajemniczenia, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-1319-6.
Wywiady rzeki
  • Władysław Bartoszewski. Skąd pan jest? Wywiad rzeka (rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2006, ISBN 83-247-0441-8.
  • ...Mimo wszystko. Wywiadu rzeki księga druga (z Władysławem Bartoszewskim rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-247-0973-1.
  • Świat według Mellera. Życie i polityka. Ku wolności (ze Stefanem Mellerem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-603-3625-0.
  • Świat według Mellera. Życie i polityka. Ku przyszłości (ze Stefanem Mellerem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2008, ISBN 978-83-603-3626-7.
  • Aktor. Wojciech Pszoniak w rozmowie z Michałem Komarem, Kraków 2009, ISBN 978-83-080-4403-2.
  • Historia z konsekwencjami. Rozmawiają Krzysztof Kozłowski i Michał Komar, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-1323-3.
  • Sławomir Petelicki. GROM: siła i honor. Jedyny wywiad rzeka. Z generałem rozmawiał Michał Komar, Kraków 2013, ISBN 978-83-080-5138-2.
  • Skandalu nie będzie (z Krzysztofem Piesiewiczem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2013, ISBN 978-83-770-0134-9.
  • Adwokat: rozmowa o życiu w ciekawych czasach (z Maciejem Dubois rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2016, ISBN 978-83-770-5955-5.
  • Warto żyć (z Lejbem Fogelmanem rozmawiał Michał Komar), Warszawa 2018, ISBN 978-83-770-0324-4.

Przypisy

  1. ↑ Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). Ośrodek Karta. [dostęp 2020-09-26].
  2. ↑ Chojecki i Komar czyli co nam zdrady, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989–2004, Wydawnictwo AnTraKt, Warszawa 2010, ISBN 978-83-923292-7-5.
  3. ↑ Władze Stowarzyszenia. zaiks.org.pl. [dostęp 2015-03-15].
  4. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 lipca 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 884).
  6. ↑ Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 3 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-03].
  7. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
  8. ↑ Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
20060928 Michal Komar and Wladyslaw Bartoszewski by Kubik.JPG
Autor: Mariusz Kubik, http://www.mariuszkubik.pl, Licencja: CC BY-SA 2.5
Władysław Bartoszewski (Warsaw, 19.02.1922, - Warsaw, 24.4.2015), Polish historian, publicist, writer and diplomat and Michał Komar (b. 1946), Polish writer and journalist