Michał Odlanicki-Poczobutt

Michał Odlanicki-Poczobutt

Data i miejsce urodzenia	31 marca 1910 Poczobuty
Data i miejsce śmierci	3 października 2004 Pszczyna
profesor
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Profesura	1960
Polska Akademia Nauk
Status	członek korespondent członek rzeczywisty
Doktor honoris causa Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie – 1998
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza
Okres zatrudn.	1945-1980
prorektor AGH
Odznaczenia

Michał Odlanicki-Poczobutt (ur. 31 marca 1910 w Poczobutach, zm. 3 października 2004 w Pszczynie) - geodeta, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, członek PAN.

Życiorys

W latach 1929-1934 studiował na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej. Przed wybuchem II wojny światowej kierował działem geodezji w Biurze Regionalnego Planu Zabudowania Okręgu Krakowskiego, w 1945 współorganizował oraz był kolejno zastępcą dyrektora i dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego w Krakowie. W latach 1949-1950 wiceprzewodniczący ds. planowania przestrzennego Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego w Krakowie. Jednocześnie od 1945 pracował na krakowskiej uczelni technicznej (AGH, do 1949 pod nazwą Akademia Górnicza).

Na AGH kierował Katedrą Urządzeń Rolniczych (1945-1951), Katedrą Geodezji (1951-1969), Instytutem Geodezji Górniczej i Przemysłowej (1969-1979). W 1974 współtworzył i został kierownikiem Zakładu Informatyki Geodezyjno-Kartograficznej (do 1980). Od 1951 był profesorem nadzwyczajnym, od 1960 profesorem zwyczajnym; w 1954 i 1960-1964 pełnił funkcję dziekana Wydziału Geodezji Górniczej, a w latach 1954-1956 był prorektorem AGH. W 1980 przeszedł na emeryturę.^[1]

Od 1952 wchodził w skład Komitetu Geodezji PAN, był jednym z współtwórców tego komitetu, do 1953 wiceprzewodniczącym, następnie dwukrotnie (1953-1972 i 1985-1990) przewodniczącym; w 1990 nadano mu tytuł honorowego przewodniczącego. W 1983 wybrany na członka korespondenta PAN, w 1989 został członkiem rzeczywistym. W tym samym roku został członkiem czynnym PAU. Był członkiem rad naukowych Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie w latach 1952-1991 (1975-1991 przewodniczącym), Centrum Informatycznego Geodezji i Kartografii w Warszawie (przewodniczący 1974-1988), Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN w Warszawie (1975-1986). Był także członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów.

Brał aktywny udział w pracach szeregu towarzystw naukowych polskich i międzynarodowych. Członek Towarzystwa Uniwersytetów Powszechnych od 1938, kierował oddziałem krakowskim Towarzystwa, w 1969 otrzymał członkostwo honorowe. Od 1945 działał w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich (członek honorowy 1980), od 1957 w Polskim Towarzystwie Fotogrametrii i Teledetekcji (do 1984 pod nazwą Polskie Towarzystwo Fotogrametryczne), od 1950 w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii (1986-1989 prezes Zarządu Głównego, 1989 prezes honorowy). Członek Międzynarodowej Asocjacji Geodetów w Międzynarodowej Unii Geodezyjno-Geofizycznej (1991 członek honorowy) oraz Międzynarodowej Federacji Geodetów (współorganizator i przewodniczący Komisji Literatury Geodezyjnej). W 1980 został także członkiem honorowym Węgierskiego Towarzystwa Geodezji i Kartografii.

W 1966, 1972, 1975 i 1980 otrzymał nagrody ministerialne, w 1974 i 1990 zespołowe Nagrody Miasta Kraków, w 1976 Nagrodę Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. Był również laureatem kilku nagród rektora AGH. Został wyróżniony w 1998 doktoratem honoris causa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Odznaczono go m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Krzyżami Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1954)^[2] Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz złotymi odznakami „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” i „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”.^[3] Był autorem cenionych podręczników z geodezji i planowania przestrzennego, a także wielu innych prac naukowych

Wybrane publikacje

• Projekt zastosowania zdjęć fotolotniczych przy pracach związanych z przebudową ustroju rolnego na terenach województw południowych (1939)
• Scalenie rolne jako realizacja programowego zagospodarowania obszaru (1939)
• Geodezja (1958, wiele wydań)^[4]
• Planowanie osiedli wiejskich jako realizacja regionalnych planów zagospodarowania przestrzennego (1966)
• Koncepcja systemu informacji kompleksowej o terenie w procesie planowania przestrzennego (1978)
• Geodetic and Cartographic Problems in Country and Town Planning (1988)
• Nicolaus Copernicus – Geodetist and Cartographer (1991, współautor).

Przypisy