Michał Ringel

Michał Ringel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1880
Borysław, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 1941
Lwów, Polska pod okupacją ZSRR

Senator I kadencji (II RP)
Okres

od 1922
do 1927

Przynależność polityczna

Organizacja Syjonistyczna w Polsce

Michał Ringel (ur. 4 stycznia 1880 w Borysławiu, zm. 26 czerwca 1941 we Lwowie) – działacz syjonistyczny, adwokat, senator I kadencji Senatu II RP, dziennikarz.

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Drohobyczu i rządowe w Stryju[1]. Odbył studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim i w 1911 rozpoczął praktykę adwokacką we Lwowie. Brał aktywny udział w działalności ruchu syjonistycznego. Od 1905 uczestniczył w światowych kongresach syjonistycznych.

W czerwcu 1911 syjonista dr Michał Ringel bez powodzenia wziął udział na wyborach do Rady Państwa XI kadencji. Podczas pierwszego głosowania w miejskim okręgu wyborczym Nr 32 Buczacz – Śniatyn – Zaleszczyki – Borszczów – Tłumacz otrzymał 2576 głosów wyborców z 6518, gdy jego konkurent, burmistrz Buczacza Bernard Stern 3143, który w wyniku wyboru ściślejszego między nimi[2] i został wybrany nieco później, a w parlamencie jako konserwatysta wszedł do składu Koła Polskiego[3].

Do 1919 pełnił funkcję prezesa Organizacji Syjonistycznej w Galicji Wschodniej.

Podczas wojny polsko-ukraińskiej 10 grudnia 1918 został aresztowany przez władze polskie i internowany w obozie w Baranowie Sandomierskim[4][5]. W 1922 został członkiem Rady Naczelnej Organizacji Syjonistycznej i był prezesem OS we Lwowie. W latach 1922–1928 sprawował mandat senatora I kadencji z województwa stanisławowskiego, wybrany jednocześnie w województwie tarnopolskim. Członek prezydium Koła Żydowskiego w Sejmie i Senacie. Od 29 czerwca 1937 prezes zarządu Żydowskiej Gminy Wyznaniowej we Lwowie[6].

Publikował w „Nowym Dzienniku”, „Chwili” i „Tageblatt”.

Po agresji ZSRR na Polskę aresztowany przez NKWD. Zginął podczas masakry, którą NKWD urządziło we lwowskich więzieniach w ostatnich dniach czerwca 1941 roku[7].

Autor broszur: Polacy wobec syjonizmu (1910), Na marginesie ugody polsko-żydowskiej (1917)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ W roku szkolnym 1897/1898 ze stopniem pierwszym z odznaczeniem ukończył tutaj VII klasę, zob. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Stryju za rok szkolny 1898. Srtyj, 1898, s. 46 [71].
  2. ↑ Część nieurzędowa, Lwów, 20 czerwca. Wybory do Izby Posłów Rady Państwa. „Gazeta Lwowska”. 139, s. 1–2, 21 czerwca 1911. 
  3. ↑ Część nieurzędowa. Lwów, 10 lipca. Reprezentacja Galicyi w parlamencie. „Gazeta Lwowska”. 155, s. 1, 11 lipca 1911. 
  4. ↑ Agnieszka Biedrzycka, Kalendarium Lwowa 1918–1939, wyd. Universitas, Kraków 2012, ISBN 97883-242-1678-9, s. 6.
  5. ↑ באראנוב BARANOW | מרכז מורשת יהדות פולין, web.archive.org, 13 maja 2018 [dostęp 2022-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-13].
  6. ↑ Agnieszka Biedrzycka, Kalendarium Lwowa 1918–1939, Kraków 2012 wyd. Universitas, ISBN 97883-242-1678-9, s. 862.
  7. ↑ Grzegorz Mazur, Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski: Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946. Katowice: Wydawnictwo Unia Jerzy Skwara, 2007, s. 183. ISBN 978-83-86250-49-3.

Bibliografia

  • Marian Fuks: Ringel Michał (1880 – po r. 1939). [W] Polski Słownik Biograficzny. T. XXXI/2, zeszyt 129. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1988, s. 297—298.
  • Szymon Rudnicki: Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004, s. 411–419. ISBN 83-70596-39-8.
  • Ringel Michał. [W:] Tadeusz i Witold Rzepeccy: Sejm i Senat 1922-27. Poznań, 1923, s. 412.
  • Ringel Michael (Michał). [W:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). T. II. Warszawa: wyd. BGW, 1994, s. 543. ISBN 83-7066-569-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Michał Ringel.jpg
Michał Ringel