Michael Milken

Michael Robert Milken (ur. 4 lipca 1946) – amerykański finansista i filantrop, znany z roli w rozwoju rynku obligacji wysokiego ryzyka (zwanych „śmieciowymi”) w latach 1970-1980, oraz z finansowania badań medycznych. W 1990 został oskarżony za przestępstwo naruszenia amerykańskiego prawa papierów wartościowych[1].

Milken został oskarżony w sprawie 98 zarzutów (nielegalna działalność) i oszustwa finansowe w 1989 roku wyniku poufnego dochodzenia. Przyznał się do sześciu zarzutów i naruszeń sprawozdawczych, ale nigdy nie został skazany za wykorzystywanie poufnych informacji. Milken został skazany na dziesięć lat więzienia i na stałe został wykluczony z branży papierów wartościowych przez amerykańską komisję papierów wartościowych i giełd. Zmniejszono mu karę za współpracę, zeznania przeciwko jego byłym współpracownikom i dobre sprawowanie. Został zwolniony po niespełna dwóch latach[2].

Jego krytycy przedstawiali go jako uosobienie chciwości Wall Street w 1980, zyskał przydomek „Junk Bond King” („Król Śmieciowych Obligacji”). Zwolennicy, jak George Gilder w swojej książce Telecosm pisał: należy pamiętać, że „Milken był kluczowym źródłem zmian organizacyjnych, które pobudziły wzrost gospodarczy w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Najbardziej uderzające było podniesienie produktywności kapitału, tak jak i inni ... Milken wziął ogromne sumy uwięzionych w tradycyjnych przedsiębiorstwach i umieścił je z powrotem na rynku”.

Milken został również zaangażowany w działania filantropijne od wczesnych lat 1980. Jest współzałożycielem Milken Family Foundation, przewodniczący Milken Institute, założyciel medycznych fundacji finansujących badania nad czerniakiem, nowotworami i innym zagrażającym życiu chorobami. W listopadzie 2004 r. artykule przewodnim magazynu, Fortune nazwał go „Człowiekiem, który zmienił medycynę” za jego pozytywny wpływ na badania medyczne.

Przypisy

  1. Cora Daniels, The Man Who Changed Medicine, 29 listopada 2004 [dostęp 2009-07-28] (ang.).
  2. Milken's Sentence Reduced by Judge; 7 Months Are Left New York Times; August 06, 1992