Michalovce

Michalovce
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Michalovce

Burmistrz

Viliam Zahorčák[1]

Powierzchnia

52,81[2] km²

Wysokość

115 m n.p.m.

Populacja
• liczba ludności


39 151
(31 grudnia 2017)

Nr kierunkowy

056

Kod pocztowy

071 01

Tablice rejestracyjne

MI

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Michalovce”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po prawej znajduje się punkt z opisem „Michalovce”
Ziemia48°45′00″N 21°54′20″E/48,750000 21,905556
Strona internetowa

Michalovce (niem. Großmichel, węg. Nagymihály, cyg. Mihaľa, jidysz Michajlovec lub Mychajlovyc) – miasto powiatowe we wschodniej Słowacji, w kraju koszyckim, w historycznym regionie Zemplin.

Położenie

Michalovce leżą na wysokości 114 m n.p.m., w północnej części Niziny Wschodniosłowackiej, nad rzeką Laborec w jej środkowym biegu. Liczba mieszkańców miasta wynosi około 40 tys. osób (2011), powierzchnia miasta – 52,81 km². W granicach miasta leżą dwa niewielkie, porośnięte lasem wzniesienia: Hrádok (163 m n.p.m.) i Biela hora (159 m n.p.m.), zbudowane z piaskowców.

Michalovce dzielą się na 8 dzielnic w 5 gminach katastralnych:

  1. gmina i dzielnica Michalovce,
  2. gmina i dzielnica Stráňany,
  3. gmina Topoľany, dzielnice Topoľany i Žabany,
  4. gmina Močarany, dzielnice Betlenovce, Milovaná i Močarany,
  5. gmina Vrbovec, dzielnice Meďov i Vrbovec.

Przez Michalovce przebiega droga krajowa nr 19 (przyszła D1, międzynarodowa E50) z Użhorodu do Koszyc, która w mieście łączy się z drogą krajową nr 18, biegnącą z Preszowa. Przez Michalovce przebiega również południkowa linia kolejowa SanokMedzilaborceHumennéSátoraljaújhely, łącząca Polskę z Węgrami zwana kiedyś jako Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna.

Zabytki

W okolicy dzisiejszych Michalovec osiedla ludzkie istnieją od początków neolitu. Z badań archeologicznych wynika, że w XII wieku w miejscu dzisiejszego miasta istniała romańska rotunda. Pierwsza wzmianka o mieście Myhal pochodzi z 1244[3]. Prawa miejskie Michalovce uzyskały w 1418. Miasteczko miało charakter rolniczo-rzemieślniczy. Za czasów Królestwa Węgier Michalovce były siedzibą władz powiatu w komitacie Zemplén. W 1871 zbudowano linię kolejową. Za czasów Czechosłowacji w mieście powstały zakłady przemysłu odzieżowego i budowlanego.

Wart obejrzenia w Michalovcach jest renesansowo-barokowy pałac rodziny Sztárayów w parku na brzegu Laborca, w którym mieści się obecnie Muzeum Zemplińskie. Pozostałe zabytki Michalovec to katolicki kościół Narodzenia Marii Panny z XIV wieku, przebudowany w XVIII wieku i neobizantyjska cerkiew greckokatolicka z lat 1931-1934[4]. Poza tym zabudowa miasta jest współczesna, z wyjątkiem kilku budowli z XIX i z początku XX wieku. Na wzgórzu Hrádok stoi obserwatorium astronomiczne.

Kilka kilometrów na wschód od miasta leży sztuczny zbiornik Zemplínska šírava, który latem pełni rolę centrum turystycznego wschodniej Słowacji. Korzystając z tego, że jest to jedno z najcieplejszych miejsc w kraju, z rozwiniętą bazą turystyczną i kompleksem basenowym Zemplínska šírava przyciąga tłumy Słowaków i gości zagranicznych. Szczególnie warte spróbowania są langosze, słowackie przysmaki o kształcie pizzy.

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, odzieżowy, maszynowy, browarniczy, ceramiczny oraz cegielniany[5].

Sport

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí (słow.). Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-02].
  2. Registre obnovenej evidencie pozemkov (słow.). Úrad geodézie, kartografie a katastra SR, 2017-08-10. [dostęp 2017-11-02].
  3. Michalovce – História (słow.). W: E-OBCE.sk [on-line]. TERRA GRATA. [dostęp 2017-11-02].
  4. Słowacja: Michalovce (informacje i zdjęcia). [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-19)].
  5. Michalovce, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-25].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie