Micheal Ray Richardson

Micheal Ray Richardson
ilustracja
20
rozgrywający/rzucający obrońca
Pseudonim

Sugar

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1955
Lubbock

Wzrost

196 cm

Masa ciała

86 kg

Kariera
Aktywność

1978–2002

Szkoła średnia

Manual (Denver, Kolorado)

College

Montana (1974–1978)

Draft

1978, numer: 4
New York Knicks

Micheal Ray Richardson (ur. 11 kwietnia 1955 w Lubbock) – amerykański koszykarz, rozgrywający, uczestnik NBA All-Star Games, jeden z czołowych obrońców ligi[1]. Otrzymał nagrodę - NBA Comeback Player of the Year Award, przyznawaną najlepszemu zawodnikowi sezonu, powracającemu po kontuzji[2]. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem.

Kariera sportowa

Jest trzecim zawodnikiem w historii NBA (pierwszym był Slick Watts w 1976[3], a drugim Don Buse w 1977[4]), któremu udało się zostać liderem ligi zarówno w asystach, jak i przechwytach, w trakcie tego samego sezonu (1980)[5].

25 lutego 1986 Richardson został wydalony z NBA przez komisarza ligi Davida Sterna za trzecie naruszenie zasad antynarkotykowych. Prawo do występów w lidze przywrócono mu w 1988, ale Richardson zawiódł po raz kolejny, nie przechodząc testów na obecność kokainy, aż dwukrotnie w 1991[6].

Richardson próbował odwoływać się od tej decyzji. Argumentował, iż został potraktowany niesprawiedliwie przez ligę, ponieważ pozwoliła ona na grę Chrisowi Mullinowi, mimo jego dobrze udokumentowanego alkoholizmu. Twierdził również, że z powodu tzw. "podwójnych standardów" oraz faktu, że jest Afroamerykaninem padł ofiarą nierównego traktowania. Sprawa była wtedy bardzo głośna, po latach doczekała się nawet filmowej adaptacji. W 2000 powstał film "Whatever Happened to Micheal Ray?", nawiązujący do tamtych właśnie wydarzeń. Jego narratorem był znany amerykański komik Chris Rock[7].

Po opuszczeniu NBA występował przez jakiś czas w pomniejszych ligach amerykańskich, po czym wyjechał do Europy, gdzie występował głównie we Włoszech oraz we Francji, zaliczył też epizod w Chorwacji. Karierę zawodniczą zakończył w wieku 47 lat. 2 lata później został trenerem.

Osiągnięcia

NCAA

  • Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (1975)
  • Mistrz sezonu regularnego konferencji Big Sky (1975, 1978)
  • Wicemistrz turnieju konferencji Big Sky (1978)

NBA

Pozostałe ligi

Trenerskie

  • Mistrz:
  • Trener Roku:
    • PBL (2010)
    • NBL (2012, 2013)

Przypisy

  1. All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. a b NBA & ABA Comeback Player of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. 1975-76 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. 1976-77 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. 1979-80 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. Not So Sweet as Sugar: Micheal Ray Richardson's Sad Fall from Grace. bleacherreport.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. Whatever Happened to Micheal Ray?. imdb.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. Michael Ray Richardson - Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  9. All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  10. NBA Assists Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. NBA Steals Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  12. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
  13. NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Basketball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Micheal Ray Richardson.jpg
Micheal Ray Richardson with Virtus Bologna.