Mieczysław Żarski

Mieczysław Żarski

kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	9 października 1895 Piotrków Trybunalski
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1944 Kąty
Przebieg służby
Lata służby	1914–1922
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie,
Jednostki	2 Pułk Ułanów, 5 Pułk Ułanów Zasławskich, 8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa
Odznaczenia

Mieczysław Felicjan Żarski herbu Starykoń (ur. 9 czerwca 1888 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 23 lutego 1944 w Kątach) – kapitan administracji sanitarnej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, inżynier leśnik, urzędnik, ofiara nacjonalistów ukraińskich.

Życiorys

Urodził się 9 czerwca 1888^[1]. Był synem Józefa Żarskiego herbu Starykoń (1853–1917) i Józefy z domu Psarskiej herbu Jastrzębiec (1860–1940). Został absolwentem Gimnazjum Filologicznego w rodzinnym Piotrkowie Trybunalskim oraz ukończył studia w niemieckim Lipsku z tytułem inżyniera leśnika.

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do Legionów Polskich i służył w VI batalionie w stopniu kaprala. W maju 1915 został dowódcą plutonu w II dywizjonie 2 pułku ułanów, po czym został skierowany do legionowej służby sanitarnej i mianowany chorążym sanitarnym 24 marca 1916. Odbył szlak bojowy wraz z macierzystym 2 pułkiem ułanów.

U kresu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i 1 listopada 1918 przydzielony do szwadronu jazdy formowanego w Mińsku Mazowieckim, wcielonego później do 5 pułku ułanów. Został awansowany do stopnia podporucznika kawalerii i 20 marca 1919 wysłany na kurs do Centralnej Szkoły Oficerów Jazdy. W lipcu 1919 skierowany jako oficer rezerwowy do 5 pułku ułanów, a z dniem 1 grudnia 1919 awansowany do stopnia porucznika kawalerii. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku ułanów^[2]. W lipcu 1920 skierowany na leczenie do szpitala, a od 30 sierpnia 1920 był dowódcą I oddziału w szwadronie zapasowym 8 pułku ułanów.

19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich^[3]. Z dniem 1 czerwca 1921 roku został przeniesiony w stan nieczynny z uwagi na stan zdrowia, a 20 lutego 1922 roku przeniesiony do rezerwy. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy administracji, dział sanitarny. W latach 1923–1924 posiadał przydział w rezerwie do 10 batalionu sanitarnego w Przemyślu^[4][5]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu. Był wówczas kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów pospolitego ruszenia administracji, grupa oficerów administracji sanitarnej^[6].

Jego żoną została 24 października 1919 Jadwiga z domu Romer herbu Jelita (1897–1956), ślub odbył się w kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej przy parafii pod tym wezwaniem w Ociece, zamieszkali nieopodal^[7]. Ich dziećmi byli Maria (1920–1995, po mężu Komornicka), Andrzej (1922–2009), Anna (1924–1993), Teresa (1926–2014), Stanisław (1929–1986), Krystyna (1934-), Antoni (1937–). Mieczysław Żarski jako nadleśniczy administrował majątki Stary Szlak i Komańcza^[8]. W latach 20. był dyrektorem lasów w Rzepedzi^[9]. W latach 20. zasiadł w radzie Komunalnej Kasy Oszczędności w Sanoku^[10].

Podczas II wojny światowej został zamordowany przez członków Ukraińskiej Powstańczej Armii w Kątach 23 lutego 1944. Został pochowany na cmentarzu w Nowym Żmigrodzie^[11].

Jego braćmi byli Tadeusz (1896–1934, działacz socjalistyczny i komunistyczny, poseł na Sejm RP II kadencji (1928–1930), nauczyciel, stracony w ramach stalinowskich czystek w ZSRR) i Witold (1899, legionista, kapitan geograf, ofiara zbrodni katyńskiej)^[12][13][14].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości (16 marca 1937, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)^[15]
• Krzyż Walecznych

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Mieczysław Żarski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-29)].
• Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. s. 72. [dostęp 2015-08-19].
• Mieczysław Żarski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-19].
• Mieczysław Żarski. geni.com. [dostęp 2015-08-19].