Miguel de Morillo

Miguel de Morillo (ur. najpóźniej 1428[1] – zm. ok. 1491?) – hiszpański dominikanin i inkwizytor.

Pochodził prawdopodobnie z Aragonii i wstąpił do klasztoru dominikańskiego w Saragossie. Studiował teologię i uzyskał tytuł magistra. W latach 1468–1477 był inkwizytorem okręgu Carcassonne w Langwedocji. Latem 1475 wizytował konwent w Vercelli w prowincji lombardzkiej w związku z konfliktami wśród miejscowych dominikanów. W rezultacie tej wizytacji miejscowy przeor Lorenzo Soleri został odwołany z urzędu.

W sierpniu 1475 papież Sykstus IV mianował go prowincjałem dominikańskiej prowincji Aragonia w celu jej zreformowania. Od września 1480 z nominacji króla Ferdynanda II i królowej Izabeli I pełnił wraz z dominikaninem Juanem de San Martinem funkcję inkwizytora Sewilli, gdzie kierował prześladowaniami chrześcijan żydowskiego pochodzenia podejrzanych o potajemne wyznawanie judaizmu. Przestał pełnić tę funkcję przed listopadem 1484, ale ponownie objął ją w lutym 1487.

26 września 1491 papież Innocenty VIII mianował go inkwizytorem generalnym całej Hiszpanii obok innego dominikanina, Tomasa de Torquemady. Bulla nominacyjna z tego dnia jest jednak ostatnią wzmianką dokumentacyjną o Miguelu de Morillo, jaka się zachowała, co pozwala przypuszczać, że niedługo potem zmarł.

Przypisy

  1. ↑ Data jego urodzin nie jest znana. Ponieważ jednak zgodnie z prawem kanonicznym w chwili nominacji na inkwizytora musiał mieć co najmniej 40 lat, a list nominacyjny z 10 września 1468 nie wspomina nic o dyspensie z powodu zbyt młodego wieku, oznacza to, że urodził się nie później niż w roku 1428.

Bibliografia

  • Francisco Diago: Historia de la Provincia de Aragon de la Orden de Predicadores. Barcelona: 1599.
  • Thomas Ripoll (red.): Bullarium Ordinis Praedicatorum. Tomy 1 – 8. Rzym: 1729 – 1740.