Milejów (województwo lubelskie)

Milejów

wieś
Stara kamienica w Milejowie
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	łęczyński
Gmina	Milejów
Sołectwo	Milejów-Osada
Wysokość	ok. 170 m n.p.m.
Liczba ludności (2004)	2 676
Strefa numeracyjna	81
Kod pocztowy	21-020[1]
Tablice rejestracyjne	LLE
SIMC	0386488
Położenie na mapie gminy Milejów Milejów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Milejów
Położenie na mapie województwa lubelskiego Milejów
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego Milejów
51°13′45″N 22°55′28″E/51,229167 22,924444

Milejów — wieś w Polsce położona w Obniżeniu Dorohuckim, w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Milejów. Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 829.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego^[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Przez miejscowość przepływa rzeka Wieprz.

Historia

Historia Milejowa sięga XV wieku. Był on wówczas własnością rodziny Kuropatwów, mających swą siedzibę w pobliskim Łańcuchowie. Większość ówczesnych milejowian była Rusinami, wszak rzeka Wieprz stanowiła dawniej granicę między krainami ruskimi a Polską jako krajem. Tutejsi mieszkańcy byli przeważnie wyznawcami prawosławia, lecz później (w XVII w.) stali się grekokatolikami. W XVII wieku Milejów należał do Węglińskich, a w XVIII stał się częścią majątku Suffczyńskich. W owym czasie ludność zmieniała obrządek z unickiego na rzymski, w związku z czym rozpoczęto starania o utworzenie parafii w rycie łacińskim. W I poł. XIX wieku właścicielem Milejowa został Antoni Meliton Rostworowski. Jego syn, Antoni Ignacy, doprowadził do skutku wieloletnie zabiegi i za jego czasów erygowano parafię (1858) i poświęcono kościół (1859). W II poł. XIX w. A.I. Rostworowski utworzył fabrykę papierosów „Antonio”, jednak już w 1872 lub 1873 zmuszony był ją zamknąć. W 1907 r. utworzono w Milejowie cukrownię. Działała ona prężnie do 1935 r., kiedy upadła wskutek nadprodukcji i wielkiego kryzysu lat trzydziestych. W budynkach po dawnej cukrowni Niemcy w czasie II wojny światowej produkowali marmoladę i płatki kartoflane na potrzeby żołnierzy. W latach 1941-1941 w fabryce pracował pisarz Stanisław Maria Saliński^[3]. Po wojnie funkcjonowały wielkie Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego, zatrudniające bardzo wielu mieszkańców, produkujący przetwory na rynek krajowy a także na eksport, zlikwidowane w latach 90. XX w. Od tej pory istnieją mniejsze przedsiębiorstwa zajmujące się działalnością zbliżoną do dawnego ZPOW w Milejowie.

Zabytki ^[4]

• Kościół parafialny — kościół w stylu eklektycznym zbudowany w latach 1855 — 1859. Jego fundatorami byli Helena z Suffczyńskich Chrapowiecka oraz Stanisław i Antoni Rostworowscy. W latach 1990 — 1996 kościół rozbudowano. Obok świątyni znajduje się dzwonnica z trzema dzwonami;
• Drewniany Dwór — piętrowy, drewniany budynek wzniesiony w 1903 roku przez Antoniego Rostworowskiego;
• cmentarz — podzielony na dwie części: starą i nową; mur odrestaurowany w znacznej części przez byłego proboszcza parafii, ks. kan. Andrzeja Juźkę;
• kopiec z 1917 roku — usypany z okazji setnej rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki; niegdyś jego średnica wynosiła 10 — 15 metrów, zaś obecnie jest to około 5 metrów;
• Czworak, ósmak i szesnastak — budowle wzniesione dla pracowników folwarków i cukrowni. Pochodzą z lat 1906–1907. Niegdyś istniały trzy czworaki — dwa były drewniane, zaś tylko zachowany jest murowany. Obecnie w ósmaku i w szesnastaku istnieją używane mieszkania.

Zobacz też

• Milejów;
• Milejów-Osada;
• Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Milejowie
• Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego z Padwy w Milejowie

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona Gminy Milejów