Mimino

Mimino
Мимино
Gatunekkomedia
Data premierylipiec 1977
Kraj produkcjiZSRR
Językrosyjski
Czas trwania97 min
ReżyseriaGieorgij Danelija
ScenariuszGieorgij Danelija
Rewaz Gabriadze
Wiktorija Tokariewa
Główne roleWachtang Kikabidze
MuzykaGia Kanczeli

Mimino (ros. Мимино) – radziecki film komediowy z 1977 roku w reżyserii Gieorgija Danelii.

Opis fabuły

Waliko Mizandari zwany Mimimo (w filmie jest wyjaśnienie, że to gruzińskie słowo oznacza sokoła, choć faktycznie oznacza krogulca (jastrzębia)) przewozi niewielkim śmigłowcem Mi-2 pocztę, zwierzęta i ludzi pomiędzy gruzińskimi wioskami. Marzy jednak o pilotowaniu nowoczesnego odrzutowca w międzynarodowych liniach lotniczych (w tej roli pokazano m.in. ponaddźwiękowy Tu-144). Decyduje się na zakończenie pracy w małym lotnictwie i wyrusza do Moskwy licząc na pomoc znajomych. W stolicy ZSRR, w hotelu Rossija, przypadkiem poznaje ormiańskiego kierowcę ciężarówki Rubika, z którym zaprzyjaźnia się. Marzenie o dalekich lotach nie jest w stanie pokonać przywiązania do rodzinnych stron.

Obsada

  • Wachtang Kikabidze – Mimino (Waliko Mizandari)
  • Frunzik Mkrtczian – Rubik (Ruben Chaczikian)
  • Jelena Prokłowa – Łarisa Iwanowna Komarowa
  • Jewgienij Leonow – Wołochow
  • Konstantin Dauszwili – dziadek Mimino
  • Rusłan Mikaberidze – Giwi Iwanowicz
  • Zakro Sachwadze – Warłaam
  • Marija Djużewa – adwokat
  • Rusiko Morczeladze – Lali

Nagrody

  • 1977: Złoty Medal na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
  • 1978: "Złote Laceno" na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Avellino

Źródło:[1]

Przypisy

  1. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 236

Bibliografia

  • Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 108-109.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Sculpture dedicated to Mimino.JPG
(c) Divot, CC BY-SA 3.0
Sculpture dedicated to Mimino, Dilijan, Armenia