Ministerstwo Przemysłu Chemicznego
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia | 30 grudnia 1950 |
| Data likwidacji | 3 lipca 1981 |
| Siedziba |
Ministerstwo Przemysłu Chemicznego – polskie ministerstwo istniejące w latach 1950–1981, powołane z zadaniem działania w obszarze gospodarczym związanym z produktami chemicznymi. Minister był członkiem Rady Ministrów.
Powołanie urzędu
Na podstawie ustawy z 1950 r. o urzędzie Ministra Przemysłu Chemicznego powołano nowy urząd[1].
Ministrowie
- Bolesław Rumiński (1950–1957)
- Antoni Radliński (1957–1970)
- Edward Zawada (1970–1971)
- Jerzy Olszewski (1971–1974)
- Maciej Wirowski (1974–1976)
- Henryk Konopacki (1976–1980)
- Henryk Pruchniewicz (1980–1981)
- Kazimierz Klęk (1981)
Zakres działania urzędu
Do zakresu działania Ministra Przemysłu Chemicznego należały sprawy przemysłu chemicznego, papierniczego, gumowego, tworzyw sztucznych i włókien sztucznych, a w szczególności we wszystkich tych gałęziach przemysłu:
- planowanie gospodarcze i polityka inwestycji,
- kierowanie działalnością podległych przedsiębiorstw państwowych oraz pozostających pod zarządem państwowym,
- nadzór nad urządzeniami technicznymi,
- arbitraż w sprawach majątkowych między przedsiębiorstwami i instytucjami, podległymi Ministrowi Przemysłu Chemicznego.
- sprawy kadr oraz współdziałania z właściwymi władzami w sprawach zatrudnienia,
- organizowanie badań naukowych, publikacje wydawnictw i nadzór nad instytucjami naukowo-badawczymi.
Do zakresu działania Ministra Przemysłu Chemicznego przeszły sprawy, należące dotychczas do Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego oraz Ministerstwa Przemysłu Lekkiego.
Zniesienie urzędu
Na podstawie ustawy 1981 r. o utworzeniu urzędu Ministerstwa Przemysłu Chemicznego i Lekkiego zniesiono urząd Ministra Przemysłu Chemicznego[2].
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r. o urzędzie Ministra Przemysłu Chemicznego. Dz.U. z 1950 r. nr 58, poz. 522
- ↑ Ustawa z dnia 3 lipca 1981 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego. Dz.U. z 1981 r. nr 17, poz. 79
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).