Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu

Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu
Państwo

 PRL

Data utworzenia

22 marca 1957

Data likwidacji

3 lipca 1981

Siedziba

Warszawa

brak współrzędnych

Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu – ministerstwo istniejące w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1957–1981, utworzone na bazie funkcjonujących wcześniej odrębnych resortów zajmujących się przemysłem spożywczym oraz skupem, kontraktacją i dostawami żywności. W 1981 r. urząd został połączony z Ministerstwem Rolnictwa.

Historia

Wcześniejsze przekształcenia

Pierwszym samodzielnym resortem odpowiedzialnym za niektóre gałęzie gospodarki żywnościowej stało się Ministerstwo Przemysłu Rolnego i Spożywczego utworzone na mocy ustawy z 10 lutego 1949 r.[1] dokonującej podziału kompetencji dotychczasowego Ministerstwa Przemysłu i Handlu. Część zadań zniesionego urzędu związanych z przetwórstwem żywności przejęło również powołane wówczas Ministerstwo Handlu Wewnętrznego, z którego kilka lat później na podstawie dekretu z 22 kwietnia 1952 r.[2] wydzielone zostało Ministerstwo Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego. Do połączenia obu tych struktur doszło po wydaniu dekretu z 11 lipca 1956 r.[3], zgodnie z którym ich miejsce zajęło Ministerstwo Przemysłu Spożywczego.

W latach 50. powstała również odrębna instytucja zajmująca się sprawami skupu płodów rolnych i zwierząt hodowlanych. Początkowo był to Centralny Urząd Skupu i Kontraktacji utworzony ustawą z 25 maja 1951 r.[4] i kierowany przez prezesa podległego bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów. Niespełna dwa lata później urząd ten został na mocy dekretu z 25 marca 1953 r.[5] przekształcony w Ministerstwo Skupu.

Resort przemysłu spożywczego i skupu

Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Ministerstwo Skupu funkcjonowały odrębnie do czasu wejścia w życie ustawy z 22 marca 1957 r.[6] o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji. Na mocy przepisów aktu dokonane zostało scalenie tych urzędów w Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu, które w nowym kształcie prowadziło działalność aż do 1981 r.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 maja 1974 r.[7] do zakresu działania Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu należały m.in. sprawy:

  • przemysłu spożywczego obejmującego działalność gospodarczą w zakresie produkcji mięsa i przetworów mięsnych, przetworów zbożowych, wyrobów cukierniczych trwałych, cukru, wyrobów jajczarsko-drobiarskich, koncentratów spożywczych i suszu cykorii, roślinnych tłuszczów jadalnych, przetworów z owoców i warzyw, win i miodów pitnych, piwa i słodu, wyrobów spirytusowych, drożdży, wyrobów tytoniowych, przetworów ziemniaczanych i skrobiowych, kwasów spożywczych, produktów mleczarskich, produktów zielarskich, mrożonych owoców i warzyw, wyrobów kulinarnych i garmażeryjnych,
  • skupu produktów rolnych, zwierząt rzeźnych i produktów pochodzenia zwierzęcego,
  • przemysłu paszowego i przetwórstwa ubocznych produktów zwierzęcych, produkcji tłuszczów technicznych zwierzęcych i roślinnych oraz opakowań blaszanych lekkich.

Zlikwidowanie samodzielnego Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu nastąpiło po ogłoszeniu ustawy z 3 lipca 1981 r.[8], zgodnie z którą urząd ten został połączony z Ministerstwem Rolnictwa w Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

Lista ministrów

Ministrowie Przemysłu Rolnego i Spożywczego:

Ministrowie Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego:

Ministrowie Przemysłu Spożywczego:

Prezes Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji (podległy Prezesowi Rady Ministrów):

Ministrowie Skupu:

Ministrowie Przemysłu Spożywczego i Skupu:

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 7, poz. 43
  2. ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 19, poz. 113
  3. ↑ Dz.U. z 1956 r. nr 30, poz. 138
  4. ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 30, poz. 234
  5. ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 20, poz. 77
  6. ↑ Dz.U. z 1957 r. nr 17, poz. 86
  7. ↑ Dz.U. z 1974 r. nr 21, poz. 119
  8. ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 17, poz. 76

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).