Miroslav Lajčák

Miroslav Lajčák
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1963
Poprad

Minister spraw zagranicznych Słowacji
Okres

od kwietnia 2012
do marca 2020

Poprzednik

Mikuláš Dzurinda

Następca

Richard Sulík

Przewodniczący OBWE
Okres

od 1 stycznia 2019
do 31 grudnia 2019

Poprzednik

Enzo Moavero Milanesi

Następca

Edi Rama

Minister spraw zagranicznych Słowacji
Okres

od stycznia 2009
do lipca 2010

Poprzednik

Ján Kubiš

Następca

Mikuláš Dzurinda

Wysoki przedstawiciel dla Bośni i Hercegowiny
Okres

od lipca 2007
do lutego 2009

Poprzednik

Christian Schwarz-Schilling

Następca

Valentin Inzko

Odznaczenia
MDA Ordinul de Onoare BAR.png

Miroslav Lajčák (ur. 20 marca 1963 w Popradzie) – słowacki dyplomata i polityk rusińskiego pochodzenia. Wysoki przedstawiciel dla Bośni i Hercegowiny (2007–2009) i minister spraw zagranicznych Słowacji (2009–2010 i 2012–2020), od 2012 do 2016 również wicepremier.

Życiorys

Miroslav Lajčák ukończył prawo na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. Studiował stosunki międzynarodowe w Moskiewskim Instytucie Stosunków Międzynarodowych. Jest także absolwentem George C. Marshall European Center for Security Studies w Garmisch-Partenkirchen w Niemczech[1].

W 1988 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Czechosłowacji. Od 1991 do 1993 był ambasadorem czechosłowackim, a następnie słowackim w Moskwie. W latach 1993–1994 pełnił funkcję szefa gabinetu ministra spraw zagranicznych i późniejszego premiera Jozefa Moravčíka[1].

W latach 1994–1998 ponownie objął placówkę dyplomatyczną, zostając ambasadorem Słowacji w Japonii. Po zakończeniu misji w Azji powrócił do MSZ, obejmując stanowisko szefa gabinetu ministra spraw zagranicznych Eduarda Kukana. Od 2001 do 2005 rezydował w Belgradzie jako ambasador w Federalnej Republice Jugosławii (przekształconej w międzyczasie w Serbię i Czarnogórę), Albanii i Macedonii[1].

W lipcu 2007 objął stanowisko wysokiego przedstawiciela dla Bośni i Hercegowiny, zastępując Christiana Schwarz-Schillinga, które zajmował do lutego 2009[2].

Z urzędu tego zrezygnował 26 stycznia 2009, aby objąć urząd ministra spraw zagranicznych Słowacji w rządzie Roberta Fica, kiedy to z funkcji tej odszedł Ján Kubiš, powołany na sekretarza wykonawczego Komisji Gospodarczej ONZ ds. Europy (UNECE)[3]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem 8 lipca 2010.

Od grudnia tego samego roku do kwietnia 2012 pracował w Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, m.in. kierując negocjacjami nad umowami stowarzyszeniowymi między UE a Ukrainą i Mołdawią. 4 kwietnia 2012 w nowym rządzie Roberta Fica objął powtórnie stanowisko ministra spraw zagranicznych Słowacji, został tym razem także wicepremierem[4].

W wyborach w 2016 z listy partii SMER (pozostając osobą bezpartyjną) uzyskał mandat posła do Rady Narodowej[5]. 23 marca 2016 po raz trzeci został ministrem spraw zagranicznych w kolejnym rządzie dotychczasowego premiera[6] (zakończył pełnienie funkcji wicepremiera). Utrzymał to stanowisko również w utworzonym 22 marca 2018 gabinecie Petera Pellegriniego[7][8].

W latach 2017–2018 przewodniczył 72. sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych[9]. W 2019 Miroslav Lajčák pełnił funkcję przewodniczącego OBWE[10]. W marcu 2020 zakończył pełnienie funkcji ministra w słowackim rządzie. W tym samym roku mianowany specjalnym przedstawicielem UE ds. dialogu między Belgradem a Prisztiną oraz innych regionalnych kwestii Bałkanów Zachodnich[11].

Odznaczenia

Odznaczony mołdawskim Orderem Honoru (2014)[12].

Przypisy

  1. a b c Miroslav Lajčák – Biography. ohr.int, 2 lipca 2007. [dostęp 2015-07-05]. (ang.).
  2. Miroslav Lajčák To Succeed Schwarz-Schilling As High Representative. ohr.int, 11 maja 2007. [dostęp 2015-07-05]. (ang.).
  3. Gašparovič appoints Lajčák as new Foreign Affairs Minister. sme.sk, 27 stycznia 2008. [dostęp 2015-07-05]. (ang.).
  4. Miroslav Lajčák: Deputy Prime Minister and Minister of Foreign and European Affairs of the Slovak Republic. mzv.sk. [dostęp 2015-07-05]. (ang.).
  5. Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).
  6. Prezident vymenoval novú vládu. pravda.sk, 23 marca 2016. [dostęp 2016-03-23]. (słow.).
  7. Členovia vlády. vlada.gov.sk. [dostęp 2018-03-22]. (słow.).
  8. Slovensko má novú vládu, Pellegrini prisľúbil vyšetrenie vraždy. sme.sk, 22 marca 2018. [dostęp 2018-03-22]. (słow.).
  9. United Nations. rulers.org. [dostęp 2019-09-27]. (ang.).
  10. Miroslav Lajčák. osce.org. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  11. Dialog między Belgradem a Prisztiną: nowy specjalny przedstawiciel UE. consilium.europa.eu, 3 kwietnia 2020. [dostęp 2022-07-05].
  12. Decret Nr. 1321. lex.justice.md, 5 września 2014. [dostęp 2015-07-05]. (rum.).

Media użyte na tej stronie