Mistrzostwa Świata w Snookerze 1992

Mistrzostwa świata
199119921993
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Szkocja Stephen Hendry

II miejsce

Anglia Jimmy White

Najwyższy break

147 Anglia Jimmy White

Rozegrane mecze

31

Mecze do zera

Parrott - Charlton (1R)

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1992 (ang. 1992 Embassy World Snooker Championship) - ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1991/1992, rozegrany w dniach 18 kwietnia - 4 maja 1992 roku w Crucible Theatre w Sheffield.

Obrońca tytułu, Anglik John Parrott przegrał w meczu ćwierćfinałowym ze Szkotem Alanem McManusem.

Mistrzostwa wygrał Szkot Stephen Hendry, który w finale pokonał Anglika Jimmy'ego White'a 18–14.

Nagrody

[1]

  • Zwycięzca: £150 000
  • II miejsce: £90 000
  • Półfinalista: £45 000
  • Ćwierćfinalista: £22 500
  • Ostatnia 16: £12 000
  • Ostatnia 32: £6 500
  • Ostatnia 48: £5 000
  • Ostatnia 64: £3 000
  • Ostatnia 96: £1 375
  • Ostatnia 128: £750
  • Ostatnia 155: £500
  • Najwyższy break w fazie kwalifikacyjnej: £4 000
  • Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £14 000
  • Maksymalny break w fazie telewizyjnej: £100 000

Wydarzenia związane z turniejem

  • Tegoroczni debiutanci snookerowych mistrzostw świata to: Peter Ebdon, Mark Johnston-Allen, Mick Price, Chris Small, Stephen Murphy, finalista Grand Prix 1990 Nigel Bond i Tajlandczyk James Wattana, który stał się pierwszym graczem z Dalekiego Wschodu grającym w Crucible Theatre.
  • Jimmy White podczas meczu pierwszej rundy przeciwko Maltańczykowi Tony'emu Drago wbił breaka maksymalnego. Był to drugi break maksymalny który padł podczas snookerowych mistrzostw świata (pierwszy, autorstwa Cliffa Thorburna miał miejsce w 1983).
  • Zwycięstwo 10-0 Johna Parrotta nad Eddiem Charltonem jest do dziś jednym z zaledwie dwóch zwycięstwem "do zera" w historii mistrzostw świata w snookerze rozgrywanych w Crucible Theatre. Drugim zawodnikiem, który tego dokonał, został 27 lat później Shaun Murphy.
  • Do drugiej rundy awans wywalczyło zaledwie 8 zawodników rozstawionych. Taka sytuacja powtórzyła się w mistrzostwach świata w 2012 roku.
  • Steve Davis przegrał w pierwszej rundzie z kwalifikantem Peterem Ebdonem 10-4. Była to pierwsza od mistrzostw świata w 1982 roku porażka tego zawodnika w pierwszej rundzie mistrzostw świata.
  • Wygrywając 10 ostatnich frame'ów meczu finałowego tegorocznych mistrzostw świata przeciwko Jimmy'emu White'owi, oraz 9 partii meczu pierwszej rundy Mistrzostw Świata 1993 przeciwko Danny'emu Fowlerowi, Stephen Hendry wygrał 19 partii z rzędu, co stanowi nie pobity do tej pory rekord zwycięskich kolejnych frame'ów.
  • Stephen Hendry pokonując w półfinale Terry'ego Griffiths'a 16-4 ustanowił kolejny rekord - najwyższej wygranej w półfinale mistrzostw świata. Rekord ten pobił w mistrzostwach świata w 2004 roku Ronnie O’Sullivan pokonując w 31-frame'owym pojedynku właśnie Hendry'ego 17-4.
  • Podczas tego turnieju padło 25 breaków stupunktowych.
  • Do finału awansował Anglik Jimmy White, dla którego był to czwarty udział w finale mistrzostw świata, a zarazem trzeci z rzędu.
  • W finale tegorocznych mistrzostw świata Stephen Hendry "powrócił do meczu" od stanu 8-14 wygrywając 10 kolejnych frame'ów i ostatecznie zwyciężając w całym spotkaniu 18-14. Jest to do tej pory największa liczba partii wygranych z rzędu podczas snookerowych mistrzostw świata.

Drabinka turniejowa

[1]

Pierwsza rundaDruga rundaĆwierćfinałPółfinał
Lepszy w 19 frame'achLepszy w 25 frame'achLepszy w 25 frame'achLepszy w 31 frame'ach
              
      
 Anglia John Parrott 10
 Australia Eddie Charlton 0 
 Anglia John Parrott 13
  Anglia Tony Knowles 4 
 Anglia Tony Knowles 10
 Anglia Mark Johnston-Allen 4 
 Anglia John Parrott 12
  Szkocja Alan McManus 13 
 Anglia Mick Price 10
 Irlandia Północna Dennis Taylor 6 
 Anglia Mick Price 10
  Szkocja Alan McManus 13 
 Szkocja Alan McManus 10
 Anglia Mike Hallett 8 
 Szkocja Alan McManus 7
  Anglia Jimmy White 16
 Anglia Jimmy White 10
 Malta Tony Drago 4 
 Anglia Jimmy White 13
  Kanada Alain Robidoux 11 
 Kanada Alain Robidoux 10
 Anglia Nigel Bond 7 
 Anglia Jimmy White 13
  Kanada Jim Wych 9 
 Kanada Jim Wych 10
 Anglia Dean Reynolds 7 
 Kanada Jim Wych 13
  Anglia Willie Thorne 6 
 Anglia Willie Thorne 10
 Anglia Gary Wilkinson 6 
      
 Anglia Peter Ebdon 10
 Anglia Steve Davis 4 
 Anglia Peter Ebdon 13
  Anglia Martin Clark 4 
 Anglia Martin Clark 10
 Związek Południowej Afryki Peter Francisco 7 
 Anglia Peter Ebdon 7
  Walia Terry Griffiths 13 
 Anglia Neal Foulds 10
 Anglia Jason Ferguson 8 
 Anglia Neal Foulds 7
  Walia Terry Griffiths 13 
 Walia Terry Griffiths 10
 Kanada Bob Chaperon 8 
 Walia Terry Griffiths 4
  Szkocja Stephen Hendry 16
 Szkocja Chris Small 10
 Walia Doug Mountjoy 7 
 Szkocja Chris Small 10
  Nowa Zelandia Dene O’Kane 13 
 Nowa Zelandia Dene O’Kane 10
 Anglia Steve James 9 
 Nowa Zelandia Dene O’Kane 6
  Szkocja Stephen Hendry 13 
 Tajlandia James Wattana 10
 Anglia Tony Jones 4 
 Tajlandia James Wattana 10
  Szkocja Stephen Hendry 13 
 Szkocja Stephen Hendry 10
 Irlandia Stephen Murphy 3 
Finał (Lepszy w 35 frame'ach) Crucible Theatre, Sheffield, 3-4 maja 1992. Sędzia: John Street.
Jimmy White
Anglia
14-18Stephen Hendry
Szkocja.
107–0, 16-117, 70–54, 15–101, 54-68, 76-8, 53-68, 65-67, 75-29, 9-92, 63-47, 54-62, 6-128, 8-71, 70-11, 28-83, 0-90, 0-134, 86-0, 76-7, 8-76, 52-86, 77-35, 65-53, 63-61, 70-60, 70-19, 128-0, 59-30, 81-26, 134-0, 112-56 breaków 100+:
2 (White) & 4 (Hendry)

Najwyższy break White'a: 134
Najwyższy break Hendry'ego: 134

107–0, 16-117, 70–54, 15–101, 54-68, 76-8, 53-68, 65-67, 75-29, 9-92, 63-47, 54-62, 6-128, 8-71, 70-11, 28-83, 0-90, 0-134, 86-0, 76-7, 8-76, 52-86, 77-35, 65-53, 63-61, 70-60, 70-19, 128-0, 59-30, 81-26, 134-0, 112-5
Szkocja Stephen Hendry został mistrzem świata 1992 w snookerze.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b World Championship 1992. global-snooker.com. [dostęp 2012-05-05].

Media użyte na tej stronie

Snooker balls triangled.png
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of South Africa (1928–1994).svg
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.