Mistrzostwa świata juniorów w hokeju na lodzie

Mistrzostwa świata U-20 w hokeju na lodzie – turniej hokeja na lodzie w kategorii juniorów do lat 20, organizowany przez IIHF na przełomie roku[1] tj. w grudniu i w styczniu, która ma na celu wyłonić najlepszą drużynę świata w kategorii do lat dwudziestu. Inną nazwą tych rozgrywek jest Mistrzostwa świata Juniorów w hokeju na lodzie.

W głównym turnieju rozgrywanym tuż po świętach Bożego Narodzenia uczestniczy dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciodrużynowe grupy z których trzy czołowe awansują do drugiej rundy, a dwie najgorsze walczą o utrzymanie w elicie w czterodrużynowej grupie jak to ma miejsce w Mistrzostwach Świata seniorów.

Historia

Turniej po raz pierwszy został rozegrany w 1977 w Czechosłowacji. Mecze rozgrywane były na dwóch lodowiskach. W Zwoleniu i Bańskiej Bystrzycy wystartowało osiem drużyn (w tym Polska). Historycznym pierwszym zwycięzcą została ekipa ZSRR, która zwyciężyła we wszystkich siedmiu spotkaniach. Polacy zdobyli tylko jeden punkt remisując z USA 2:2 i spadli do grupy B mistrzostw.

Dominacja drużyny Związku Radzieckiego trwała aż do rozpadu państwa w 1991 roku. W rozegranych do tego momentu 15 imprezach tylko dwa razy radzieccy hokeiści znaleźli się poza podium, a osiem razy zdobyli złoty medal.

Po zniknięciu Związku Radzieckiego z mapy świata nastąpiła dominacja drugiego potentata hokeja, czyli Kanady. W kolejnych 16 edycjach zawodnicy „klonowego liścia” tylko raz nie stanęli na podium, dzięki czemu stała się najbardziej utytułowaną reprezentacją tego turnieju.

W mistrzostwach świata biorą udział najlepsi zawodnicy danych państw, często mających już za sobą wybór w drafcie NHL. Turniej służy także do wykreowania przyszłych gwiazd hokeja na lodzie, jak np. Wayne Gretzky, Michael Nylander czy Peter Forsberg.

Edycje

RokMiasta gospodarzeGold medal icon.svg ZłotoSilver medal icon.svg SrebroBronze medal icon.svg Brąz
1977Czechy Zwoleń, Bańska Bystrzyca ZSRRKanada KanadaCzechy Czechosłowacja
1978Kanada Montreal, Quebec ZSRRSzwecja SzwecjaKanada Kanada
1979Szwecja Karlstad ZSRRCzechy CzechosłowacjaSzwecja Szwecja
1980Finlandia Helsinki ZSRRFinlandia FinlandiaSzwecja Szwecja
1981Niemcy FüssenSzwecja SzwecjaFinlandia Finlandia ZSRR
1982Stany Zjednoczone Rochester, Duluth, Bloomington
Kanada Winnipeg, Kenora
Kanada KanadaCzechy CzechosłowacjaFinlandia Finlandia
1983 Leningrad ZSRRCzechy CzechosłowacjaKanada Kanada
1984Szwecja Norrköping, Nyköping ZSRRFinlandia FinlandiaCzechy Czechosłowacja
1985Finlandia Helsinki, TurkuKanada KanadaCzechy Czechosłowacja ZSRR
1986Kanada Hamilton ZSRRKanada KanadaStany Zjednoczone USA
1987Czechy Pieszczany[2]Finlandia FinlandiaCzechy CzechosłowacjaSzwecja Szwecja
1988 MoskwaKanada Kanada ZSRRFinlandia Finlandia
1989Stany Zjednoczone Anchorage ZSRRSzwecja SzwecjaCzechy Czechosłowacja
1990Finlandia Helsinki, TurkuKanada Kanada ZSRRCzechy Czechosłowacja
1991Kanada Saskatoon, ReginaKanada Kanada ZSRRCzechy Czechosłowacja
1992Niemcy Füssen, Kaufbeuren WNPSzwecja SzwecjaStany Zjednoczone USA
1993Szwecja GävleKanada KanadaSzwecja SzwecjaCzechy Czechosłowacja
1994Czechy Ostrawa, Frydek-MistekKanada KanadaSzwecja SzwecjaRosja Rosja
1995Kanada Red Deer, Calgary, EdmontonKanada KanadaRosja RosjaSzwecja Szwecja
1996Stany Zjednoczone BostonKanada KanadaSzwecja SzwecjaRosja Rosja
1997Szwajcaria Genewa, MorgesKanada KanadaStany Zjednoczone USARosja Rosja
1998Finlandia Helsinki, HämeenlinnaFinlandia FinlandiaRosja RosjaSzwajcaria Szwajcaria
1999Kanada Winnipeg, BrandonRosja RosjaKanada KanadaSłowacja Słowacja
2000Szwecja Skellefteå, UmeåCzechy CzechyRosja RosjaKanada Kanada
2001Rosja Moskwa, PodolskCzechy CzechyFinlandia FinlandiaKanada Kanada
2002Czechy Pardubice, Hradec KrálovéRosja RosjaKanada KanadaFinlandia Finlandia
2003Kanada Halifax, SydneyRosja RosjaKanada KanadaFinlandia Finlandia
2004Finlandia Helsinki, HämeenlinnaStany Zjednoczone USAKanada KanadaFinlandia Finlandia
2005Stany Zjednoczone Grand Forks, Thief River FallsKanada KanadaRosja RosjaCzechy Czechy
2006Kanada Vancouver, Kelowna, KamloopsKanada KanadaRosja RosjaFinlandia Finlandia
2007Szwecja Mora, LeksandKanada KanadaRosja RosjaStany Zjednoczone USA
2008Czechy Liberec, PardubiceKanada KanadaSzwecja SzwecjaRosja Rosja
2009Kanada OttawaKanada KanadaSzwecja SzwecjaRosja Rosja
2010Kanada Regina, SaskatoonStany Zjednoczone USAKanada KanadaSzwecja Szwecja
2011Stany Zjednoczone BuffaloRosja RosjaKanada KanadaStany Zjednoczone USA
2012Kanada Calgary, EdmontonSzwecja SzwecjaRosja RosjaKanada Kanada
2013Rosja UfaStany Zjednoczone USASzwecja SzwecjaRosja Rosja
2014Szwecja MalmöFinlandia FinlandiaSzwecja SzwecjaRosja Rosja
2015Kanada Toronto, MontrealKanada KanadaRosja RosjaSłowacja Słowacja
2016Finlandia HelsinkiFinlandia FinlandiaRosja RosjaStany Zjednoczone USA
2017Kanada Montreal, TorontoStany Zjednoczone USAKanada KanadaRosja Rosja
2018Stany Zjednoczone Buffalo, Orchard ParkKanada KanadaSzwecja SzwecjaStany Zjednoczone USA
2019Kanada Vancouver, VictoriaFinlandia FinlandiaStany Zjednoczone USARosja Rosja
2020Czechy Ostrawa, TrzyniecKanada KanadaRosja RosjaSzwecja Szwecja
2021Kanada EdmontonStany Zjednoczone USAKanada KanadaFinlandia Finlandia
2022Kanada Edmonton, Red Deer
Turniej przerwany i odwołany wskutek pandemii COVID-19 i rozprzestrzeniającego się wariantu szczepu Omikron[3]
2023Rosja Nowosybirsk, Omsk
2024Szwecja Göteborg
2025Stany Zjednoczone

Najlepiej punktujący

Lista najlepiej punktujących zawodników w każdej edycji Mistrzostw:

RokZawodnikPunktyGoleAsysty
1977
Kanada Dale McCourt
18
10
8
1978
Kanada Wayne Gretzky
17
8
9
1979
Władimir Krutow
14
8
6
1980
Władimir Krutow
11
7
4
1980
Niemcy Dieter Hegen
9
8
1
1982
Finlandia Raimo Summanen
16
7
9
1983
Czechy Vladimír Růžička
20
12
8
1984
Finlandia Raimo Helminen
24
11
13
1985
Finlandia Esa Keskinen
20
6
14
1986
Kanada Shayne Corson
14
7
7
1987
Szwecja Ulf Dahlén
15
7
8
1988
Aleksandr Mogilny
18
9
9
1989
Stany Zjednoczone Jeremy Roenick
16
8
8
1990
Czechy Robert Reichel
21
11
10
1991
Stany Zjednoczone Doug Weight
19
5
14
1992
Szwecja Michael Nylander
17
8
9
1993
Szwecja Peter Forsberg
31
7
24
1994
Szwecja Niklas Sundström
11
4
7
1995
Kanada Marty Murray
15
6
9
1996
Kanada Jarome Iginla
12
5
7
1997
Stany Zjednoczone Michael York
10
5
5
1998
Stany Zjednoczone Jeff Farkas
10
6
4
1999
Stany Zjednoczone Brian Gionta
11
6
5
2000
Szwecja Henrik Sedin
13
4
9
2001
Czechy Pavel Brendl
10
4
6
2002
Kanada Mike Cammalleri
11
7
4
2003
Szwajcaria Patrik Bärtschi / Rosja Igor Grigorienko
10
6
4
2004
Kanada Nigel Dawes
11
6
5
2005
Kanada Patrice Bergeron
13
5
8
2006
Stany Zjednoczone Phil Kessel
11
1
10
2007
Stany Zjednoczone Erik Johnson / Finlandia Mikko Lehtonen
10
4
6
2008
Stany Zjednoczone James van Riemsdyk
11
5
6
2009
Kanada Cody Hodgson
16
5
11
2010
Stany Zjednoczone Derek Stepan
14
4
10
2011
Kanada Brayden Schenn
18
8
10
2012
Rosja Jewgienij Kuzniecow
13
6
7
2013
Kanada Ryan Nugent-Hopkins
15
4
11
2014
Finlandia Teuvo Teräväinen
15
2
13
2015
Kanada Sam Reinhart
11
5
6
2016
Finlandia Jesse Puljujärvi
17
5
12
2017
Rosja Kiriłł Kaprizow
12
9
3
2018
Stany Zjednoczone Casey Mittelstadt
11
4
7

Rekordy

  • Najwięcej medali Mistrzostw Świata Juniorów ma na koncie Kanada, która zdobyła ich 28 z czego 15 z najcenniejszego kruszcu.
  • Polacy siedmiokrotnie uczestniczyli w najważniejszych zawodach, a było to w latach: 1977, 1979, 1985, 1987, 1988, 1990 i 1997.
  • Najwięcej bramek (25) oglądali widzowie meczu Czechosłowacja - Austria w 1981 roku. Wtedy to nasi południowi sąsiedzi rozgromili Austriaków 21:4. W tym samym meczu najwięcej bramek strzeliła jedna reprezentacja.
  • Najwięcej punktów w klasyfikacji kanadyjskiej w historii ma Szwed Peter Forsberg, który w dwóch edycjach zdobył 42 punkty (10 bramek + 32 asyst)
  • Najwięcej meczów rozegrali Jochen Hecht z Niemiec oraz Björn Christen ze Szwajcarii - 26.
  • Najdłużej czyste konto na bramce miał Szwed Pelle Lindbergh, który nie wpuścił do bramki krążka przez 1000 minut.
  • Najwięcej bramek w historii mistrzostw zdobył Rosjanin Pawieł Bure. Trafił do bramki rywali 27 razy.
  • Najwięcej asyst zaliczył Szwed Peter Forsberg, którego 32 podania znalazły drogę do bramki.
  • Najwięcej minut na ławce kar (109) siedział Rosjanin Aleksandr Switow.
  • Najwięcej punktów klasyfikacji kanadyjskiej (31) w jednym turnieju zdobył Szwed Peter Forsberg. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
  • Najwięcej goli w jednym turnieju (13) zdobył Markus Näslund. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
  • Najwięcej minut (68) na ławce kar podczas jednego turnieju „osiągnął” Czech Petr Čajánek podczas mistrzostw w 1995 roku w Kanadzie.
  • Najwięcej obronionych rzutów karnych w historii mistrzostw ma na koncie Słowak Jaroslav Halák, który obronił 4 strzały. Natomiast najwięcej obronionych w czasie jednego turnieju Kanadyjczyk Justin Pogge.
  • Najwięcej widzów oglądało mecz finałowy mistrzostw świata w 2009 roku. Wtedy to na meczu Kanada - Szwecja było 20 380 osób[4].

Przypisy

  1. Niższe „ligi” mistrzostw organizowane są tylko w grudniu
  2. Z powodu bójki podczas meczu Kanada - ZSRR zdyskwalifikowano obydwie drużyny, przy czym Kanada miała szanse na zdobycie mistrzostwa.
  3. Adam Steiss: World Juniors cancelled (ang.). iihf.com, 2021-12-29. [dostęp 2022-01-02].
  4. O meczu finałowym

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Gold medal icon.svg
An icon that represents a gold medal
Silver medal icon.svg
An icon that represents a silver medal
Bronze medal icon.svg
An icon that represents a bronze medal
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.