Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1986 – bieg na 400 m mężczyzn
Roger Black | |
Thomas Schönlebe | |
Mathias Schersing |
Bieg na dystansie 400 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XIV mistrzostw Europy w Stuttgarcie. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 27 sierpnia, półfinałowe 28 sierpnia, a bieg finałowy 29 sierpnia 1986 roku. Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Wielkiej Brytanii Roger Black. W rywalizacji wzięło udział dwudziestu pięciu zawodników z trzynastu reprezentacji.
Rekordy
Rekord świata | Lee Evans (USA) | 43,86 | Meksyk, Meksyk | 18.10.1968[1] |
Rekord Europy | Erwin Skamrahl (FRG) | 44,50 | Monachium, RFN | 26.07.1983[2] |
Rekord mistrzostw | Hartmut Weber (FRG) | 44,72 | Ateny, Grecja | 09.09.1982[3] |
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano cztery biegi eliminacyjne. Do półfinałów awansowało po trzech najlepszych zawodników każdego biegu eliminacyjnego (Q) oraz czterech spośród pozostałych z najlepszym czasem (q).
Bieg 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Roger Black | 45,40 | Q |
2 | Antonio Sánchez | 45,78 | Q |
3 | Erwin Skamrahl | 46,11 | Q |
4 | Arjen Visserman | 46,12 | q |
5 | Mauro Zuliani | 46,53 | |
6 | Ismail Mačev | 47,52 | |
7 | Fikret Tulumtaş | 48,97 |
Bieg 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Phil Brown | 46,00 | Q |
2 | Mathias Schersing | 46,04 | Q |
3 | Derek O'Connor | 46,09 | Q |
4 | Jörg Vaihinger | 46,23 | q |
5 | Władimir Prosin | 46,32 | |
6 | Gusztáv Menczer | 46,40 |
Bieg 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Derek Redmond | 45,75 | Q |
2 | Ralf Lübke | 45,88 | Q |
3 | Aleksandr Kuroczkin | 46,18 | Q |
4 | Aldo Canti | 46,23 | q |
5 | Ángel Heras | 46,41 | |
6 | Gerry Delaney | 46,88 |
Bieg 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Thomas Schönlebe | 45,54 | Q |
2 | Roberto Ribaud | 45,69 | Q |
3 | Yann Quentrec | 45,77 | Q |
4 | Arkadij Korniłow | 46,09 | q |
5 | Željko Knapić | 47,81 | |
– | Marcel Arnold | DQ |
Półfinały
Rozegrano dwa półfinały. Do finału awansowało po czterech najlepszych zawodników każdego biegu półfinałowego (Q).
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Roger Black | 45,33 | Q |
2 | Mathias Schersing | 45,38 | Q |
3 | Aldo Canti | 45,62 | Q |
4 | Erwin Skamrahl | 45,81 | Q |
5 | Yann Quentrec | 45,89 | |
6 | Aleksandr Kuroczkin | 46,01 | |
7 | Roberto Ribaud | 46,22 | |
8 | Phil Brown | 46,61 |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Derek Redmond | 45,35 | Q |
2 | Thomas Schönlebe | 45,42 | Q |
3 | Antonio Sánchez | 45,71 | Q |
4 | Ralf Lübke | 45,72 | Q |
5 | Derek O'Connor | 45,94 | |
6 | Jörg Vaihinger | 46,36 | |
7 | Arkadij Korniłow | 46,46 | |
8 | Arjen Visserman | 46,66 |
Finał
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | Roger Black | 44,59 | |
2 | Thomas Schönlebe | 44,63 | |
3 | Mathias Schersing | 44,85 | |
4 | Derek Redmond | 45,25 | |
5 | Ralf Lübke | 45,35 | |
6 | Antonio Sánchez | 45,41 | |
7 | Aldo Canti | 45,93 | |
8 | Erwin Skamrahl | 46,38 |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 53 [dostęp 2021-12-01] (ang.).
- ↑ José María García , Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016), rfea.es, s. 10 [dostęp 2021-12-01] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 684 [dostęp 2021-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
Bibliografia
- Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 569 [dostęp 2021-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- European Athletics Championships – Stuttgart 1986, European Athletics [dostęp 2021-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-27] (ang.).
- XIV Lekkoatletyczne Mistrzostwa Europy 26–31 sierpnia, Stuttgart. 400 m. Brytyjczycy w kolorze czarno-białym. „Lekkoatletyka”. XXXI (10), s. 9–10, październik 1986. Warszawa: RSW Prasa–Książka–Ruch (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Autor: Ben Sutherland, Licencja: CC BY 2.0
Roger Black commenting on the unveiling of the London Aquatics Centre in July 2011.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Sport records icon to be used for national records.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1984-0603-021 / Kluge, Wolfgang / CC-BY-SA 3.0
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1986-0817-005 / CC-BY-SA 3.0
Sport records icon to be used for championship records.