Mnin
| Artykuł | 50°59′27″N 20°11′13″E |
|---|---|
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°59'26.9"N, 20°11'12.8"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 1 m |
| wieś | |
 (c) Adam Chamczyk, CC BY 3.0 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) | 523[1] |
| Strefa numeracyjna | 41 |
| Kod pocztowy | 26-234[2] |
| Tablice rejestracyjne | TKN |
| SIMC | 0269587[3] |
Położenie na mapie gminy Słupia Konecka _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Słupia Konecka") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koneckiego  | |
 50°59′27″N 20°11′13″E/50,990833 20,186944 | |
Mnin – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Słupia Konecka[4][3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Tekli[5].
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0269593 | Błagodać | część wsi |
| 0269601 | Mokre | część wsi |
| 0269618 | Przymusów | część wsi |
Historia
W 1347 r. arcybiskup gnieźnieński Jarosław z Bogorii i Skotnik przeznaczył dziesięcinę pochodzącą z Mnina na uposażenie prebendy św. Jerzego w katedrze krakowskiej. Wcześniej była ona płacona katedrze gnieźnieńskiej.
Już w XV w. istniał tutaj kościół drewniany. Według Jana Długosza część łanów kmiecych i cztery karczmy oddawały dziesięcinę do Krakowa. Druga część wsi oraz folwark oddawały miejscowemu proboszczowi. Dziedzicem wsi był Jakób Jelita. W Liber Beneficiorum Jana Łaskiego miejscowy kościół nazwany został starym.
W 1824 r. powstała murowana świątynia fundacji Aleksandra Walewskiego, dziedzica Mnina. W 1827 r. było tu 57 domów i 402 mieszkańców.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z lat 80. XIX wieku opisuje Mnin jako wieś i folwark w gminie Pijanów w powiecie koneckim. Znajdował się tu wówczas kościół, szkoła początkowa, gorzelnia i piec wapienny. Wieś miała 106 domów, 703 mieszkańców, 1877 mórg ziemi włościańskiej i 828 ziemi folwarcznej[6].
Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP i Św. Tekli we Mninie 
Drewniana szkoła we Mninie 
Staw w centrum Mnina
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 22 [dostęp 2022-04-06]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 799 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Mnin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 553.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 51.4 N
- S: 50.1N
- W: 19.6 E
- E: 22 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Końskie County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 51.35 N
- S: 50.95 N
- W: 19.96 E
- E: 20.72 E
Herb gminy Słupia Konecka
Autor: Avalokitesvara, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mnin - kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP i Św. Tekli
