Moabici

Kraje położone nad Jordanem ok. 830 p.n.e.

Moabici – starożytny lud zamieszkujący Moab, krainę położoną na wschód od Morza Martwego.

Według przekazów biblijnych, byli potomkami Moaba, kazirodczego syna Lota i jego starszej córki[1]. Moabici wojowali z Izraelitami, zostali pokonani i podbici przez króla Dawida (X w. p.n.e.). Niepodległość odzyskali za panowania króla Meszy (IX w. p.n.e.)[2].

Język moabicki był spokrewniony z językiem hebrajskim. Głównym bóstwem Moabitów był Kemosz[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. Por. Rdz 19,30-37.
  2. Andrew J. Dearman: Moab. W: Paul J. Achtemeier: Encyklopedia Biblijna. Warszawa: Vocatio, 1999, s. 772-773. ISBN 83-7146-075-9. (pol.)
  3. Michael D. Coogen: Kemosz. W: Paul J. Achtemeier: Encyklopedia Biblijna. Warszawa: Vocatio, 1999, s. 516. ISBN 83-7146-075-9. (pol.)

Media użyte na tej stronie

Levant 830.png
(c) Briangotts, CC-BY-SA-3.0

Map of the en:Levant, c. 830 BCE.

  Kingdom of Judah
  Kingdom of Israel
  Philistine city-states
  Phoenician states
  Kingdom of Ammon
  Kingdom of Edom
  Kingdom of Aram-Damascus
  Aramean tribes
  Arubu tribes
  Nabatu tribes
  Assyrian Empire
  Kingdom of Moab