Moczary Serech

Moczary Serech (oryg. Fen of Serech) – miejsce ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Pojawia się w Silmarillionie. Jego położenie jest zaznaczone na mapie Beleriandu dołączonej do książki[1].

Były to wielkie moczary położone na północ od Przełomu Sirionu, między górami Ered Wethrin a Dorthonionem. Podczas kolejnych Bitew o Beleriand często dochodziło tam do walk. W trakcie Dagor-nuin-Giliath Celegorm, jeden z synów Fëanora, zepchnął na moczary i zniszczył tam znaczne siły orków. W późniejszym czasie szczególnie znane były z dwóch wydarzeń: podczas Dagor Bragollach Finrod Felagund został tam otoczony przez orków, lecz uratował go Barahir; w trakcie Nirnaeth Arnoediad bronili się przy moczarach Húrin i Huor na czele resztek ludzi z Dor-lóminu, dopóki nie zostali wycięci w pień przez żołdaków Morgotha. Moczary przetrwały do końca Pierwszej Ery, kiedy to zniszczony został Beleriand podczas Wojny Gniewu.

Słowo Serech pochodzi z sindarinu.

Przypisy

  1. ↑ Zobacz też: K.W. Fonstad, Atlas Śródziemia, przeł. Tadeusz A. Olszański, Warszawa 2007, s. 14-15.

Bibliografia

  • J.R.R. Tolkien, Silmarillion, wyd. 10, przeł. Maria Skibniewska, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2004, ISBN 83-241-1515-3
  • Robert Foster, Encyklopedia Śródziemia, przeł. Andrzej Kowalski, Tadeusz A. Olszański, Agnieszka Sylwanowicz, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2003, ISBN 83-241-0200-0
  • Karen Wynn Fonstad, Atlas Śródziemia, wyd. 2, przeł. Tadeusz A. Olszański, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2007, ISBN 978-83-241-2845-7

Linki zewnętrzne