Moris Simaszko
Moris Dawidowicz Szamis, pseudonim Moris Simaszko (ros. Морис Давидович Симашко, ur. 18 marca 1924 w Odessie, zm. 15 grudnia 2000 w Tel-Awiwie) – rosyjskojęzyczny pisarz kazachski.
Ojciec Szamisa był mikrobiologiem z rodziny żydowskiej, a jego matka była Niemką nadwołżańską[1]. On sam wychował się na Ukrainie i przez wiele lat żył w Turkmeni[1]. Był autorem powieści historycznych, związanych z Bliskim Wschodem oraz Azją Środkową.
Napisał między innymi:
- Jemszan: Opowieści czerwonych i czarnych piasków (1958, polskie wydanie – 1974) tom opowieści z[1]
- Jemszan (transliteracja tytułu oryginału: Jemszan) - tłumaczył Jerzy Litwiniuk - historia egipskiego sułtana Bajbarsa
- Fragi na rozdrożu (transliteracja tytułu oryginału: Iskuszenije Fragi) - tłumaczył Robert Stiller - epizod z biografii poety turkmeńskiego Makhtumkuli Fragi
- Partyjska przypowieść (transliteracja tytułu oryginału: Pariianskaja bałłada) - tłumaczył Robert Stiller - opowieść o miłości Wis i Ramina
- Pielgrzymka (transliteracja tytułu oryginału: Hadż Chajjam, 1965) - tłumaczył Robert Stiller - refleksje z pielgrzymki Omara Chajjama
- W czarnych piaskach (transliteracja tytułu oryginału: W czornych pieskach) - tłumaczył Jerzy Litwiniuk
- Mag ze świątyni ognia (1971, polskie wydanie – 1972),
- Dłużnik dabira (transliteracja tytułu oryginału Iskuplenije dabira, 1979, polskie wydanie – 1983) – w przekładzie Jerzego Litwiniuka
- Hu-ha (polskie wydanie – 1989).
Przypisy
Bibliografia
- encyklopedia Onet.pl – dostęp 21.10.2011
- Moris Simaszko, Hu-ha, MON, 1989, ISBN 83-11-07732-0
- Moris Simaszko, Jemszan, Czytelnik, 1974