Moskwicz 422

Moskwicz 400-422 / 401-422
Moskwicz 400-422 lub 401-422.
Inne nazwy	ros. Москвич 400-422
Producent	MZMA
Okres produkcji	1948−1956
Miejsce produkcji	ZSRR, Moskwa
Poprzednik	brak
Następca	Moskwicz 430
Dane techniczne
Segment	dostawcze
Typy nadwozia	furgon
Silniki	R4, 1074 cm³, 23-26 KM
Skrzynia biegów	trójstopniowa mechaniczna
Napęd	silnik z przodu, napęd tylny
Długość	3855 mm[1]
Szerokość	1400 mm
Wysokość	1545 mm
Rozstaw osi	2340 mm
Masa własna	860 kg[1]
Liczba miejsc	2
Dane dodatkowe
Pokrewne	Opel Kadett K38. Moskwicz 400-420, Moskwicz 401-420

Moskwicz 422 (ros. Москвич 422) – lekki samochód dostawczy z nadwoziem furgonowym produkowany przez Moskiewską Fabrykę Samochodów Małolitrażowych (MZMA, Moskowskij Zawod Małolitrażnych Awtomobilej) w latach 1948–1956 w dwóch wersjach silnikowych: Moskwicz 400-422 i 401-422.

Historia i opis modelu

Model 400-422 był dostawczą odmianą samochodu osobowego Moskwicz 400-420, będącego kopią niemieckiego Opla Kadetta K38. W nazwie samochodu "400" oznaczało typ silnika, a "422" model nadwozia (furgon). W odróżnieniu od samochodu osobowego, posiadającego stalowe nadwozie, Moskwicz 400-422 miał je drewniano-stalowe^[2]. Część przednia nadwozia z komorą silnika pozostała taka sama, a nowa była część środkowa i tylna, zbudowana na charakterystycznym zewnętrznym szkielecie drewnianym, wypełnionym sklejką (na Zachodzie określanym jako konstrukcja woodie). Samochód miał drzwi dla kierowcy i pasażera oraz dwuskrzydłowe drzwi w tylnej ścianie. Koło zapasowe było chowane płasko pod podłogą tylnej części, która jednak była poprowadzona dość wysoko. Maksymalne wymiary części ładunkowej wynosiły (długość/szerokość/wysokość): 1400 x 1200 x 840 mm^[1]. Ładowność wynosiła do 250 kg (bez pasażera). W stosunku do wersji osobowej, furgon miał wzmocnione resory z tyłu^[1].

Podstawowa wersja 400-422, produkowana od 1948, była napędzana silnikiem o pojemności 1074 cm³ i maksymalnej mocy 23 KM przy 3600 obr./min. Od 1954 weszła do produkcji wersja 401-422, napędzana silnikiem wzmocnionym do 26 KM przy 4000 obr./min (odpowiadająca modelowi osobowemu 401-420). Oba silniki były rzędowe, czterocylindrowe, benzynowe^[2]. Zbudowano łącznie 11 129 furgonów modelu 422^[2]. Furgony używane były w ZSRR głównie przez służby, jak poczta, oraz państwowe przedsiębiorstwa i sklepy, natomiast nie były sprzedawane na rynek prywatny.

Zakłady MZMA produkowały także same podwozia 400-420K (2562 sztuk), z których liczne były karosowane później w warsztatach jako furgony z niestandardowymi nadwoziami^[2]. Podobnym do furgonu wariantem było pięciodrzwiowe kombi 400-421, z drewniano-stalowym nadwoziem, które pozostało jednak w stadium prototypu^[2].

Specjalnym wariantem, budowanym na potrzeby wojska, był Moskwicz z zabudowanym w tylnej części nadwozia agregatem startowym dla silników lotniczych APA-7, do którego dostęp był zapewniony pod podnoszonymi panelami. Przednia część wraz z drzwiami stalowej konstrukcji pochodziła jednak z modelu osobowego, a nie furgonu^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Moskwicz-400-420A, Avtolegendy SSSR Nr.5, DeAgostini 2009, ISSN 2071-095X, (ros.)
• Ju. Dołmatowskij, I. Triepienienkow, Traktory i awtomobili. Kratkij sprawocznik, Moskwa, 1957, (ros.)