Moszenki (województwo lubelskie)

Artykuł

51°17′58″N 22°20′34″E

- błąd

38 m

WD

51°18'N, 22°21'E, 51°18'9.94"N, 22°21'30.85"E

- błąd

2309 m

Odległość

534 m

Moszenki
wieś
Ilustracja
Dwór z 1916 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Jastków

Liczba ludności (2011)

153[1]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-008[2]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0381551

Położenie na mapie gminy Jastków
Mapa konturowa gminy Jastków, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Moszenki”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Moszenki”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Moszenki”
Ziemia51°17′58″N 22°20′34″E/51,299444 22,342778

Moszenkiwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków[5].

Historia

Moszenki, wieś nad rzeką Ciemięgą w powiecie lubelskim w ówczesnej gminie Jastków, parafii Garbów, odległa 15 wiorst od Lublin, a 4 wiorsty od stacji drogi żelaznej nadwiślańskiej w Nałęczowie. Wieś posiada wiatrak i cegielnię.

W 1827 r. było tu 6 domów zamieszkałych przez 36 mieszkańców.

W XV w. wieś ta, wówczas nosząca nazwę Moszyn Mały, była dziedzictwem szlachty zagrodowej. W 1416 roku występuje Nicolaus de Mosin, najpewniej z tej szlachty, skoro miał sprawę z Jakubem z Łubek[6]. Pisze o wsi Długosz i wymienia także Moschin Minor (Długosz L.B. t.II s.542).

Folwark Moszenki zniszczony do szczętu w pożarze w r. 1880, został przez teraźniejszego właściciela odbudowany i uporządkowany. Powznoszono wygodne budynki murowane, po większej części kryte blachą. Lasy troskliwie pielęgnowane i całkiem do użytku zamknięte, pozakładano zagajniki z zasiewem modrzewi, świerków, sosny, jaworów, brzóz, jesionów, dębów, grabów i olsz błotnych. Ziemia w Moszenkch jak podaje słownik z roku 1885 jest pszenną pierwszej klasy, urodzajną w jednakowym gatunku. Przestrzeń jej zawiera ogrodów mórg 13, łąk i pastwisk mórg 170. Gruntów ornych było 400 mórg, lasu mórg 65, wód mórg 3, dróg, granic i wygonów mórg 9, pod zabudowaniami mórg. 2. Serwitutów żadnych. Znajduje się tu obszerny ogród w pięknem położeniu, z alejami wiekowych lip i jesionów i kilkoma zarybionemi sadzawkami. Niektóre z wielkich drzew w M. miały być sadzone ręką Jana III, inne ręką Kościuszki[7].

W Moszenkach znajduje się dworek zbudowany przez rodzinę Kołaczkowskich. Przy dworze w 1919 roku powstało przedszkole, które następnie zamieniono w jednoklasową szkołę. Zamknięto ją z powodu niewielkiej liczby dzieci w wieku szkolnym. Kolejnymi właścicielami dworku byli Luchtowie (1920-1923) oraz hrabia Daniel Walewski (1923-1928). Hrabia Walewski sprzedał majątek w styczniu 1929 roku mieszkańcom gminy.

W budynku powstała szkoła powszechna dla dzieci z Moszenek, Sługocina, Wysokiego i Sieprawek.

Urodzeni w Moszenkach

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-05-14].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 796 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  5. Jednostki pomocnicze gminy Jastków. Urząd Gminy Jastków. [dostęp 2016-04-15].
  6. Moszenki, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  7. Moszenki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 729.

Media użyte na tej stronie