Muzeum Wódki w Warszawie

Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Muzeum Wódki w Warszawie

Siedziba Muzeum Wódki przy ulicy Wierzbowej 11
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Wierzbowa 11
Data założenia	16 grudnia 2017
Wielkość zbiorów	10 000
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Muzeum Wódki w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Muzeum Wódki w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Muzeum Wódki w Warszawie
52°14′36,3″N 21°00′27,5″E/52,243417 21,007639
Strona internetowa

Galeria „Początek” w Muzeum Wódki

Galeria „Rozkwit i zmierzch”

Eksponaty w muzeum

Eksponaty w muzeum

Muzeum Wódki (MW) – muzeum wódki znajdujące się przy ul. Wierzbowej 11 w Warszawie.

Opis

Oficjalne otwarcie placówki odbyło się 16 grudnia 2017 roku^[1]. Muzeum powstało z inicjatywy Piotra Popińskiego. Muzeum dokumentuje oraz prezentuje historię gorzelnictwa na terenach Polski, zagadnień z nim związanych oraz ukazuje wódkę w historycznym kontekście jako element dziedzictwa kultury i tradycji polskiego stołu.

Muzeum posiada w swoich zbiorach 10 tys. eksponatów^[2] związanych z historią i tradycją wódki. Pochodzą one w większości z prywatnej kolekcji Piotra Popińskiego i Adama Łukawskiego. Eksponaty przedstawiają głównie dzieje rodzin producentów, rewolucję przemysłowej oraz historię sztuki użytkowej i reklamę poprzez zbiór butelek, szkła, etykiet, plakatów czy szyldów reklamowych.

Muzeum Wódki to część Domu, którego misją jest propagowanie tradycji kulinarnych i gorzelniczych Polski. Koncept Dom Wódki w 2016 roku został uznany przez dziennikarzy BBC za jeden z symboli pozytywnych przemian Warszawy po upadku komunizmu^[3]. W maju 2018 roku Muzeum Wódki wraz z Domem Wódki zostało wyróżnione nagrodą Orła Wprost^[4] za „Innowacyjny koncept gastronomiczno-kulturalny”. W czerwcu 2018 roku za wkład w propagowanie polskich tradycji Muzeum Wódki i Dom Wódki otrzymały godło „Teraz Polska”^[5].

Jest jednym z dwóch muzeów w Warszawie o tej tematyce (drugim jest Muzeum Polskiej Wódki).

Kolekcja

Zbiory Muzeum Wódki powstały z połączenia kolekcji Adama Łukawskiego i Piotra Popińskiego. Gromadzone przez ponad 20 lat przedwojenne alkohole, historyczne butelki, karafki, kieliszki, książki, winiety, karty alkoholi, reklamy, etykiety, szyldy, fotografie, grafiki, przedmioty reklamowe i inne obiekty układają się w opowieść prezentującą obraz ówczesnego świata, przez pryzmat zakładów produkcyjnych, ich wyrobów oraz ludzi, którzy od końca XVIII w. związani byli z przemysłem gorzelniczym. Wśród eksponatów znajdują się m.in. kieliszek Napoleona Bonaparte oraz manierka na wódkę, używana przez armię napoleońską w trakcie marszu na Moskwę, koktajlowe shakery z pokładu promu Queen Elizabeth, czy pierwszy na świecie podręcznik barmański z 1863 r., z odręcznym autografem autora – Jerry’ego Thomasa. W części polskiej znajdują się m.in. papierośnica i laska samego Józefa Baczewskiego – w drugiej połowie XIX w. właściciela słynnej rodzinnej fabryki we Lwowie, ojca nowoczesnej polskiej produkcji wódczanej, jednego z największych producentów alkoholu w Polsce i Europie oraz Kalendarz Gorzelniczy z 1895 r., zawierający ówczesną wiedzę na temat procesu tworzenia wódki. W Muzeum znajdują się również ponad 100-letnie, nigdy nie otwierane butelki z oryginalnymi alkoholami. Najstarszym z nich jest likier ziołowy „Altvater” z fabryki Zygfryda Gesslera z Bielska-Białej, wyprodukowany około 1890 roku.

Wystawa stała

Wystawa stała Muzeum podzielona jest na galerie, opisujące i ilustrujące główne okresy w dziejach produkcji wódki w Polsce:

• Sala „Początek” przedstawia czasy początków krajowego przemysłu spirytusowego za pokazując historie lwowskiej rodziny Baczewskich (1782), rodziny Potockich z Łańcuta (1784) oraz Jakoba Haberfelda z Oświęcimia (1804).
• Galeria „Rozkwit i Zmierzch” poświęcona została drugiej połowie XIX i pierwszej połowie XX wieku – czyli jednemu ze „złotych okresów” produkcji wódki, ale także wprowadzenia reklamy od bardzo ozdobnych i zróżnicowanych karafek po bogato ilustrowane etykiety. Ta przestrzeń to również czasy II Rzeczypospolitej i nowej dynamiki w rozwoju gorzelnictwa okraszonej obecnością państwa pod postacią Państwowego Monopolu Spirytusowego, ale również jego brutalnemu zmierzchowi naznaczonemu II wojną światową.
• Sala „Wódka i szkło”: szklane i srebrne kieliszki oraz karafki, przedstawiające kulturę konsumpcji wódki. Na sali również odtwarzany jest spektakl multimedialny opowiadający o procesie wytwarzania wódki.
• Galeria „Przedwojenne alkohole”: w większości przedstawiająca pełne butelki historycznych alkoholi wraz z szyldami dawnych fabryk.
• Przestrzeń „PRL”: grafiki i szyldy oraz kolekcja szkła wyprodukowanego przez firmę Krosno, najstarszą hutę szkła w Polsce.
• Galeria „Sztuka barmańska” mieści obiekty związane z historią tworzenia koktajli.
• Galeria „Świat” prezentuje obiekty z całego świata związane z produkcją alkoholi, m.in. oryginał słynnej reklamy Smirnoff Mule z udziałem Woody’ego Allena z 1966 roku oraz kolekcję Casimira J. Koszarskiego zawierającą przedwojenne polskie alkohole eksportowane do Stanów Zjednoczonych.

W Muzeum Wódki istnieje również możliwość degustacji wybranych alkoholi.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Muzeum Wódki