Néstor Subiat

Néstor Subiat

Pełne imię i nazwisko	Néstor Gabriel Subiat
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1966 Buenos Aires
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1984–1989 FC Mulhouse 101 (30) 1990 RC Strasbourg 19 (6) 1990–1992 FC Mulhouse 62 (25) 1992–1994 AC Lugano 55 (25) 1994–1997 Grasshopper Club 48 (33) 1998 FC Basel 7 (4) 1998–2000 AS Saint-Étienne 26 (8) 2000 Étoile Carouge FC 11 (6) 2001 FC Luzern 7 (0) W sumie: 336 (137)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–1996  Szwajcaria 13 (6)
↑ Aktualne na: 11 października 2008. ↑ Aktualne na: 11 października 2008.

Néstor Gabriel Subiat (ur. 23 kwietnia 1966 w Buenos Aires), piłkarz szwajcarski pochodzenia argentyńskiego grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Néstor Subiat jest synem Argentyńczyka, Néstora Gilberta Subiata, także profesjonalnego piłkarza. Subiat junior urodził się w Buenos Aires, a karierę piłkarską rozpoczął we Francji, w mieście Miluza. Wychował się w tamtejszym klubie FC Mulhouse w sezonie 1984/1985 debiutując w jego barwach w Ligue 2. Przez kolejne lata był jego podstawowym zawodnikiem i występował w drugiej lidze Francji, jednak w sezonie 1988/1989 swoimi 13 golami przyczynił się do awansu Mulhouse do Ligue 1. W niej rozegrał jednak tylko 7 spotkań i w trakcie sezonu 1989/1990 został wypożyczony do drugoligowego RC Strasbourg. Tam grał pół roku, a po spadku Mulhouse do Ligue 2 wrócił do tej drużyny i spędził w niej jeszcze kolejne dwa sezony.

Latem 1992 Subiat został piłkarzem szwajcarskiego AC Lugano. W sezonie 1992/1993 wywalczył z tym klubem Puchar Szwajcarii, dzięki zwycięstwu 4:1 w finale nad Grasshopper Club. W sezonie 1993/1994 zdobywając 17 goli był drugim najlepszym strzelcem ligi po Brazylijczyku Giovane Elberze. Latem 1994 zastąpił Elbera w ataku Grasshoppers, gdy Giovane odszedł do niemieckiego VfB Stuttgart. Pierwszy sezon Néstora w klubie z Zurychu był udany. Zespół wywalczył mistrzostwo kraju, a sam Subiat ponownie był wicekrólem strzelców ligi (21 bramek, o 3 mniej niż Petyr Aleksandrow). Jednak w kolejnych trzech sezonach Subiat rozegrał zaledwie 20 spotkań w lidze i w 1998 roku na pół sezonu odszedł do FC Basel.

Latem 1998 Subiat znów grał we Francji. Z zespołem AS Saint-Étienne wywalczył awans z Ligue 2 do Ligue 1, jednak we francuskiej ekstraklasie rzadko wybiegał na boisko. W 2000 roku odszedł więc do Étoile Carouge FC, a po pół roku gry w drugiej lidze szwajcarskiej przeszedł do FC Luzern. Latem 2001 zakończył piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1984/85	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	3	0
1985/86	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	31	2
1986/87	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	14	0
1987/88	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	18	14
1988/89	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	28	13
1989/90	FC Mulhouse	Francja	Ligue 1	7	1
1989/90	RC Strasbourg	Francja	Ligue 2	19	6
1990/91	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	29	15
1991/92	FC Mulhouse	Francja	Ligue 2	33	10
1992/93	AC Lugano	Szwajcaria	Nationalliga A	24	8
1993/94	AC Lugano	Szwajcaria	Nationalliga A	31	17
1994/95	Grasshopper Club	Szwajcaria	Nationalliga A	27	21
1995/96	Grasshopper Club	Szwajcaria	Nationalliga A	6	3
1996/97	Grasshopper Club	Szwajcaria	Nationalliga A	11	5
1997/98	Grasshopper Club	Szwajcaria	Nationalliga A	4	4
1997/98	FC Basel	Szwajcaria	Nationalliga A	7	4
1998/99	AS Saint-Étienne	Francja	Ligue 2	18	7
1999/00	AS Saint-Étienne	Francja	Ligue 1	8	1
2000/01	Étoile Carouge FC	Szwajcaria	Nationalliga B	11	6
2000/01	FC Luzern	Szwajcaria	Nationalliga A	7	0

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Szwajcarii Subiat zadebiutował 22 stycznia 1994 roku w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu ze Stanami Zjednoczonymi. Cztery dni później strzelił 2 gole w sparingu z Meksykiem (5:1). W tym samym roku został powołany przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na Mistrzostwa Świata w Stanach Zjednoczonych. Tam zaliczył trzy mecze, wszystkie jako rezerwowy: z USA (1:1 i gol z rzutu wolnego w 40. minucie), z Kolumbią (0:2) oraz w 1/8 finału z Hiszpanią. W 1996 roku został pominęty w kadrze powołanej przez Artura Jorge na Euro 96, a w listopadzie tamtego roku rozegrał w kadrze narodowej swój ostatni mecz, przegrany 0:1 z Norwegią. Łącznie rozegrał w niej 13 spotkań i strzelił w nich 6 goli.

Bibliografia

• Profil na stronie National Football Teams (ang.)