Nadieżda Tałanowa

Nadieżda Tałanowa

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1967 Kiznier
Klub	SKA Smoleńsk
Wzrost	160 cm
Debiut w PŚ	26.01.1991, Anterselva (29. miejsce - sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	24.02.1991, Lahti (15. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	13.02.1993, Borowec (2. miejsce - sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie złoto Lillehammer 1994 Sztafeta Mistrzostwa świata srebro Borowec 1993 sprint srebro Osrblie 1997 b.drużynowy srebro Kontiolahti 1999 sztafeta brąz Borowec 1993 sztafeta brąz Osrblie 1997 sztafeta Mistrzostwa Europy złoto Mińsk 1998 sprint złoto Mińsk 1998 b.pościgowy złoto Mińsk 1998 b.indywidualny Puchar Świata (Sprint) 3. miejsce 1993/1994

Nadieżda Aleksandrowna Tałanowa (ros. Надежда Александровна Таланова, ur. 17 sierpnia 1967 w Kiznierze) – rosyjska biathlonistka, mistrzyni olimpijska, pięciokrotna medalistka mistrzostw świata i trzykrotna medalistka mistrzostw Europy.

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutowała 26 stycznia 1991 roku w Anterselvie, zajmując 29. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 24 lutego 1991 roku w Lahti, gdzie zajęła piętnaste miejsce w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 13 lutego 1993 roku w Borowcu, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stanęła na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 19 marca 1994 roku w Canmore wygrała sprint. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1993/1994, kiedy to zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji sprintu była trzecia, za Swietłaną Paramyginą z Białorusi i Włoszką Nathalie Santer.

Na mistrzostwach świata w Borowcu w 1993 roku zdobyła srebrny medal w sprincie. Rozdzieliła tam na podium Kanadyjkę Myriam Bédard i swą rodaczkę - Jelenę Biełową. Dzień później wspólnie z Biełową, Swietłaną Paniutiną i Olgą Simuszyną zdobyła brązowy medal w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Osrblie była druga w biegu drużynowym i ponownie trzecia w sztafecie. Razem z Galiną Kuklewą, Olgą Romaśko i Albiną Achatową zajęła ponadto drugie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Kontiolahti/Oslo w 1999 roku.

Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, razem z Łuizą Noskową, Natalją Sinicyną i Anfisą Riezcową zdobywając złoto w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal olimpijski dla Rosji w biathlonie kobiet. Zajęła tam też 16. miejsce w biegu indywidualnym i 19. w sprincie.

Pracowała między innymi jako trenerka.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	13 lutego	1993	Borowec	Sprint na 7,5 km	2.	0+1	21:01,9	+16,6	Myriam Bédard
2.	15 stycznia	1994	Ruhpolding	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	25:35,8	+27,3	Swietłana Paramygina
3.	19 marca	1994	Canmore	Sprint na 7,5 km	1.	0+0	21:31,1	–	–
4.	21 stycznia	1994	Oberhof	Sprint na 7,5 km	2.	0+1	23:39,6	+32,0	Anne Briand
5.	28 stycznia	1995	Ruhpolding	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	21:20,7	+22,0	Magdalena Forsberg
6.	16 marca	1995	Lillehammer	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+0+0+2	52:42,1	+1:45,8	Swietłana Paramygina
7.	8 stycznia	1999	Oberhof	Sprint na 7,5 km	3.	0+1	24:23,8	+34,2	Liv Grete Skjelbreid

Bibliografia

• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-06-23]. (ang.).
• Profil na stronie skisport365.com. skisport365.com. [dostęp 2020-04-22]. (ang.).
• Nadezhda Talanova Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-18)]. (ang.).