Nadzieja Hrekawa

Nadzieja Hrekawa-Malinina
Надзея Грэкава
Data i miejsce urodzenia17 września 1910
Mińsk, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci6 stycznia 2001
Mińsk, Białoruś
Przewodnicząca Rady Najwyższej Białoruskiej SRR
Okresod 25 lipca 1938
do 12 marca 1947
Poprzednikstanowisko utworzone
NastępcaWasil Kazłou
Minister przemysłu spożywczego Białoruskiej SRR
Okresod 1947
Wiceminister przemysłu spożywczego Rosyjskiej FSRR
Okresod 1949
do 1952
Deputowana do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR I kadencji
Okresod 1938
do 1947

Nadzieja Hrekawa-Malinina (biał. Надзея Рыгораўна Грэкава, ros. Надежда Григорьевна Грекова, Надежда Григорьевна Малинина, ur. 17 września 1910 w Mińsku, zm. 6 stycznia 2001 tamże) – białoruska działaczka partyjna i państwowa, w latach 1938-47 przewodnicząca Rady Najwyższej Białoruskiej SRR.

W 1922 rozpoczęła pracę jako szwaczka w fabryce "Kastrycznik" w Mińsku. Dziesięć lat później wstąpiła do WKP(b). W 1933 stanęła na czele jednego z oddziałów związków zawodowych. Od 1938 do 1940 pełniła obowiązki sekretarza KC KP(b)B. W 1941 ukończyła Wyższą Szkołę Partyjną przy KC WKP(b). W czasie II wojny światowej ewakuowała się z Białorusi do Kazania, gdzie sprawowała urząd przewodniczącej komitetu miejskiego WKP(b).

Po przeprowadzeniu reformy ustrojowej w Białoruskiej SRR mianowano ją w 1938 przewodniczącą Rady Najwyższej – funkcję piastowała do 1947. W latach 1942-1946 pełniła również obowiązki wiceprzewodniczącej Rady Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR. W 1947 objęła tekę ministra przemysłu spożywczego BSRR, a od 1949 do 1952 sprawowała funkcję wiceministra w tym samym resorcie w RFSRR.

Działała w partii – była członkiem Biura Politycznego KC KP(b)B (1938-1940) oraz Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b) (1939-52). Sprawowała mandat deputowanej: w latach 1938-47 Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, a od 1946 do 1950 Rady Najwyższej ZSRR. Była również posłanką do Rady Najwyższej RFSRR (1951-1955).

W życiu prywatnym była żoną generała Malinina[1]. Jej imieniem nazwano park znajdujący się w Mińsku przy ul. Malinina. W parku znajduje się od 2002 jej pomnik[2]. Pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].

Przypisy

Bibliografia

  • "Белорусская ССР – краткая энциклопедия", T. 5, "Биографический справочник", Минск 1982