Nagórzanka (Buczacz)

Nagórzanka
część Buczacza
Ilustracja
Nagórzanka na mapie von Miega
Państwo

 Ukraina

Obwód

Flag of Ternopil Oblast.png tarnopolski

Miasto

Buczacz

Rejon

buczacki

W granicach Buczacza

1965

Strefa numeracyjna

03544

Kod pocztowy

48400

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nagórzanka”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°04′24″N 25°22′30″E/49,073278 25,374917
Portal Ukraina

Nagórzanka (ukr. Нагірянка, Nahirianka) – część miasta Buczacza, siedziby rejonu buczackiego w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie (do 17 lipca 2020), do 1965 roku oddzielna wieś. Obok Nagórzanki przepływa rzeka Strypa. Przez Nagórzankę przechodzi droga terytorialna T 2006 łącząca Buczacz m.in. z Zarwanicą.

Historia

Pod nadzorem greckokatolickiej konsystorii we Lwowie w latach 1862[1], 1863[2], 1864[3], 1865 miałaby działać w Nagórzance szkoła trywialna, która wchodziła w skład buczackiego szkolnego dystryktu, jednak posada nauczyciela była opróżniona[4].

Około 1890 bracia hr. Emil, Oskar i Artur Potoccy nabyli część dóbr tabularnych Nagórzanka od Sabiny Niewiadomskiej[5].

W 1901 działała w Nagórzance gorzelnia Mosesa Izraela Premingera[6]. 10 kwietnia 1904 w czytelni Kółka rolniczego we wsi odbył się obchód kościuszkowski[7].

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Podzameczek w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim[8]. W 1921 roku gmina Nagórzanka liczyła 2984 mieszkańców (1579 kobiet i 1405 mężczyzn) i znajdowało się w niej 525 budynków mieszkalnych. 1728 osób deklarowało narodowość polską, 1254 – ukraińską (rusińską), 2 – żydowską. 1426 osób deklarowało przynależność do wyznania greckokatolickiego, 1326 – do rzymskokatolickiego, 232 – do mojżeszowego. Dodatkowo obszar dworski Nagórzanki liczył 27 mieszkańców (14 kobiet i 13 mężczyzn) i znajdowało się w nim 5 budynków mieszkalnych. Wszystkie 27 osób deklarowało narodowość polską. 21 osób deklarowało przynależność do wyznania rzymskokatolickiego, 5 – do mojżeszowego, 1 – do greckokatolickiego[9].

W 1965 wieś została włączona w obręb Buczacza.

Zabytki

Most na drodze T 2006 oraz wejście do tunelu
  • cerkiew pw. św. Michała Archanioła
  • cmentarz Nagórzański
  • tunel kolejowy z 1884

Ludzie

  • Longin Kornaszewski – nauczyciel kierujący, spensjonowany w 1924[10]
  • Mieczysław Jużak – nauczyciel, w 1933 mianowany kierownikiem 2-klasowej szkoły we wsi[11]
  • Andrij Łuciów – wójt gminy Nagórzanka[12]
  • Józef Schandler, profcsor 4-klasowej szkoły w Nagórzance[13]

Przypisy

  1. Handbuch... das jahr 1862. Lemberg, 1862, s. 320. (niem.)
  2. Handbuch... das jahr 1863. Lemberg, 1863, s. 327. (niem.)
  3. Handbuch... das jahr 1864. Lemberg, 1864, s. 332. (niem.)
  4. Handbuch... das jahr 1865. Lemberg, 1865, s. 339. (niem.)
  5. Dodatek do Skorowidza dóbr tabularnych wydanego przez Tadeusza Pilata. Lwów, 1890, s. 13.
  6. Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
  7. Listy z kraju. Nagórzanka ad Buczacz. „Kurjer Lwowski”, 104 (14 kwietnia 1904), s. 2.
  8. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 631
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XV. Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923, s. 6-7.
  10. Szkolnictwo powszechne. Spensjonowani. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. R. XXVIII. 4, s. 219 [259], 1924.
  11. Ruch służbowy.Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. R. XXXVII. 11, s. 482, 1933.
  12. Z Izby sądowej. „Kurjer Stanisławowski”. 1077, s. 3, 13 maja 1906.
  13. Spensjonowani. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. R. XXXVIII, s. 569, 1934.

Bibliografia

  • Sadok Barącz: Pamiątki buczackie. Lwów: Drukarnia Gazety narodowej, 1882. [dostęp 2017-07-31].
  • Mykoła Kozak, Dmytro Łogusz, Wiktor Unijat: Нагірянка w Ternopilszczyna. Istorija mist i sił. T. 1 : А — Й. Tarnopol : ТзОВ «Терно-граф», 2014, s. 588. ISBN 978-966-457-228-3. (ukr.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ternopil Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Тернопольской области с 17 июля 2020 года
Coat of Arms Buchach.PNG
Coat of Arms of Buchach, Ternopil Oblast, Ukraine
Flag of Ternopil Oblast.png
Flag of Ternopil Oblast, Ukraine
Tunnel. Buchach.jpg
Autor: Бучач-Львів, Licencja: CC BY-SA 4.0
Тунель, Нагірянка (Бучач), 2013
Mig500 14-10.jpg
Бучач та околиці на мапі фон Міґа, XVIII ст.