Najsłabsze ogniwo

Najsłabsze ogniwo
Nazwa formatu

The Weakest Link

Rodzaj programu

teleturniej

Kraj produkcji

 Polska

Język

polski

Prowadzący

Kazimiera Szczuka

Data premiery

1 marca 2004

Lata emisji

2004–2005

Pora emisji

patrz sekcja Spis serii

Liczba odcinków

ok. 200 (4 serie)

Czas trwania odcinka

ok. 45 minut

Format nadawania

4:3 SDTV

Produkcja
Reżyseria

Maciej Świerzawski

Stacja telewizyjna

TVN

Strona internetowa

Najsłabsze ogniwo – polski teleturniej oparty na brytyjskim formacie The Weakest Link[1] (na licencji BBC Worldwide) emitowany na antenie TVN od 1 marca 2004 roku do 22 grudnia 2005 roku[2], prowadzony przez Kazimierę Szczukę[3].

Kompozytorem muzyki formatowej jest Paul Farrer.

Zasady gry

Zgłoszenie do teleturnieju mogło nastąpić dwiema drogami: poprzez wysłanie SMS-a lub wypełnienie kwestionariusza na stronie internetowej programu[4]. Aby wystąpić w programie, kandydaci musieli przejść casting, a następnie eliminacje[4].

W każdym odcinku do gry przystępowało ośmiu uczestników[4]. Rozgrywka składała się z siedmiu rund i finału[4].

Gra zasadnicza

W pierwszych siedmiu rundach zawodnicy odpowiadali po kolei na pytania zadawane w wyznaczonym czasie w celu zdobycia trzech tysięcy złotych[4]. Najłatwiejszym sposobem na zdobycie tej sumy było utworzenie łańcucha ośmiu poprawnych odpowiedzi. Pierwsza (poprawna) odpowiedź w łańcuchu była warta 100 złotych[4]. Za udzielanie większej liczby właściwych odpowiedzi z rzędu drużyna mogła otrzymać następujące kwoty[4]:

  • 3000 zł (8 odp.),
  • 2400 zł (7 odp.),
  • 1800 zł (6 odp.),
  • 1300 zł (5 odp.),
  • 900 zł (4 odp.),
  • 600 zł (3 odp.),
  • 300 zł (2 odp.),
  • 100 zł (1 odp.).

Jedna błędna odpowiedź „zrywała łańcuch” i powodowała utratę zdobytych pieniędzy[4]. Jednakże, jeżeli uczestnik powiedział słowo „bank”, zanim usłyszał pytanie, uzbierane pieniądze zapisywane były na koncie drużyny i nie można było ich stracić, ale wtedy gracze rozpoczynali nowy łańcuch (od zera)[4][a]. Tylko pieniądze wpłacone do banku powiększały wygraną dla zwycięzcy programu[4].

Pierwsza runda trwała 2,5 minuty, a każda następna o 10 sekund mniej[4].

Pierwsze pytanie pierwszej rundy kierowano do uczestnika, którego imię było pierwsze w porządku alfabetycznym[4]. Kolejne rundy rozpoczynał gracz z tytułem „najmocniejszego ogniwa” poprzedniej tury[4]. Tytuł ten przypadał osobie, która odpowiedziała poprawnie na najwięcej pytań, a gdy nie było jednej takiej osoby, kwestię tę rozstrzygał przewodniczący komisji nadzorującej przebieg teleturnieju (w oparciu o wybrane dane statystyczne, takie jak na przykład liczba poprawnych odpowiedzi, liczba błędnych odpowiedzi, suma pieniędzy wpłaconych do banku)[4].

Po każdej rundzie odpadał jeden gracz; eliminacja nie zależała od tego, jak uczestnicy radzili sobie z pytaniami, a następowała drogą głosowania – każdy zawodnik wypisywał na tabliczce imię osoby, którą chciał wyeliminować z dalszej gry (nie można było oddać głosu na samego siebie)[4]. Przed poznaniem decyzji graczy widzowie dowiadywali się, kto statystycznie był „najmocniejszym ogniwem”, a kto „najsłabszym ogniwem”. Z gry odpadała osoba, którą wytypowało najwięcej uczestników; w przypadku remisu – gdy dwóch lub więcej graczy otrzymało taką samą liczbę głosów – rozstrzygający głos przyznawano uczestnikowi, który został „najmocniejszym ogniwem” (gracz ten mógł zmienić swoje pierwsze wskazanie)[4]. Wyeliminowana osoba opuszczała grę jako tytułowe „najsłabsze ogniwo”.

W siódmej rundzie udział brało dwóch graczy, a uzbieraną przez nich kwotę mnożono przez trzy (mogli zatem zyskać kolejne 9000 złotych)[4]. Obydwu graczy awansowało do finału[4].

Finał

Finaliści odpowiadali naprzemiennie na pytania (co najwyżej pięć dla każdego z nich)[4]; zaczynał gracz wskazany przez „najmocniejsze ogniwo” poprzednich rund[4]. Ten uczestnik, który udzielił więcej poprawnych odpowiedzi, zostawał „najmocniejszym ogniwem” i wygrywał zdobyte przez drużynę pieniądze (sumę wszystkich kwot, które trafiły do banku)[4]. Najwyższa możliwa do wygrania suma w teleturnieju to 27 000 złotych[4].

W przypadku remisu zwycięzcę wyłaniano w dogrywce[4] (nazywanej „nagłą śmiercią”). Prowadząca zadawała po jednym pytaniu dla każdego zawodnika[4]. Jeśli obu graczy odpowiedziało poprawnie lub obu graczy odpowiedziało błędnie (bądź wcale), to gra toczyła się dalej[4]. Jeśli w danej kolejce tylko jeden gracz udzielił właściwiej odpowiedzi, to on zostawał zwycięzcą, a jego rywal przegrywał[4].

Rola prowadzącej

Kazimiera Szczuka, prowadząca program

Stałym elementem formatu (we wszystkich wersjach na świecie) było nieprzychylne podejście gospodarza programu do jego uczestników. Negatywną atmosferę współkreowało wytykanie błędów popełnianych w czasie gry, obraźliwe uwagi na temat wyglądu uczestników, ich zawodów i zainteresowań, a także częste stosowanie ironii i sarkazmu oraz operowanie stereotypami. Formuła programu, a w szczególności zachowanie prowadzącej, spotkała się z krytyką Rady Etyki Mediów[5].

Spis serii

SeriaSezonLiczba
odcinków		Początek emisjiKoniec emisjiPora emisji (z reguły)
1.wiosna 200463[2]1 marca 2004[2]28 maja 2004[2]poniedziałek–piątek[2] 17.05[6]
2.jesień 200447[2]6 września 2004[2]20 grudnia 2004[2]poniedziałek–środa[2] 20.10
3.wiosna 2005bd.bd.bd.poniedziałek–czwartek 20.10
4.jesień 200546[2]5 września 2005[2]22 grudnia 2005[2]poniedziałek–czwartek[2] 20.10[7] (do 10 listopada)
środa–czwartek[2] 20.10 (od 16 listopada)
Mapa państw mających własną wersję programu w 2006 roku

Oglądalność

Wiosną 2004 roku program gromadził widownię na średnim poziomie 1,22 mln widzów[8]. Najwyższą oglądalność spośród odcinków pierwszej serii zdobyło wydanie nadane 23 marca 2004 roku – 1,620 mln[8]. Średnia widownia czterech odcinków pokazanych w pierwszym tygodniu emisji drugiej serii wyniosła 1,37 mln widzów[9]. Odcinki nadawane od września do listopada 2005 roku oglądało średnio 1,4 mln osób[10], choć w samym wrześniu – w przybliżeniu 1,6 mln osób[11]; widownia środowych i czwartkowych odcinków mogła przekraczać poziom 2 mln widzów[12][13]. Przybliżona widownia całej odsłony z lat 2004–2005 to średnio 1,2 mln widzów na odcinek[14].

Przypisy

  1. ↑ Hit na miarę 'Milionerów' w TVN? (pol.). Wirtualne Media (online), 29 stycznia 2004. [dostęp 2021-11-28].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Najsłabsze ogniwo — Dzień po dniu (pol.). najslabszeogniwo.onet.pl. [dostęp 2021-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-14)].
  3. ↑ JAR: Z "Pegaza" do teleturnieju (pol.). Press.pl (online), 13 lutego 2004. [dostęp 2021-11-28].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Regulamin konkursu „Najsłabsze ogniwo” (pol.). materiał z archiwalnej strony internetowej programu. [dostęp 2021-11-28].
  5. ↑ Szczuka nieetyczna (pol.). Wirtualne Media (online), 23 kwietnia 2004. [dostęp 2021-11-28].
  6. ↑ Wiosenna ramówka TVN (pol.). Wirtualne Media (online), 16 lutego 2004. [dostęp 2021-11-28].
  7. ↑ Łukasz Szewczyk: Jesień z TVN (pol.). Media2.pl (online), 22 sierpnia 2005. [dostęp 2021-11-28].
  8. ↑ a b Szczuka wraca do TVN (pol.). Wirtualne Media (online), 21 lipca 2004. [dostęp 2021-11-28].
  9. ↑ Słaby start TVN (pol.). Wirtualne Media (online), 15 września 2004. [dostęp 2021-11-28].
  10. ↑ MS: TVN rezygnuje z teleturnieju z Kazimierą Szczuką (pol.). Press.pl (online), 7 grudnia 2005. [dostęp 2021-11-28].
  11. ↑ MS: ”Tango z aniołem” wygrywa z ”Najsłabszym ogniwem” (pol.). Press.pl (online), 23 września 2005. [dostęp 2021-11-28].
  12. ↑ MS: Polsat zmienił czas emisji serialu "Tango z aniołem" (pol.). Press.pl, 8 listopada 2005. [dostęp 2021-11-28].
  13. ↑ MS: Bardzo dobre wyniki oglądal-ności serialu "Zagubieni" (pol.). Press.pl (online), 21 listopada 2005. [dostęp 2021-11-28].
  14. ↑ sway: TVN rezygnuje z 'Najsłabszego ogniwa' (pol.). Wirtualne Media (online), 8 grudnia 2005. [dostęp 2021-11-28].

Uwagi

  1. ↑ Aby zachować zdobyte w łańcuchu pieniądze, słowo „bank” musiało paść przed upływem czasu przewidzianego na daną rundę[4]. Nawet jeśli drużyna utworzyła łańcuch ośmiu poprawnych odpowiedzi, to wciąż musiała zakończyć go słowem „bank”; w przeciwnym razie ryzykowała utratę tych pieniędzy, a większej sumy zyskać nie mogła[4].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie