Nanchang Q-5
| ||
 Q-5 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Chiny | |
| Producent | Nanchang | |
| Typ | samolot szturmowy | |
| Konstrukcja | duralowa, półskorupowa, płat o skosie 55° | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 4 lipca 1965 | |
| Lata produkcji | 1969 – obecnie (dane z 2010) | |
| Liczba egzemplarzy | około 1000 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 2 silniki turboodrzutowe Liming Wopen-6A | |
| Ciąg | każdy 29,42 kN (normalny) 36,78 kN (z dopaleniem) | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 9,68 m | |
| Długość | 15,65 m | |
| Wysokość | 4,33 m | |
| Powierzchnia nośna | 27,95 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 6375 kg | |
| Użyteczna | 9486 kg | |
| Startowa | 11 830 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 1210 km/h | |
| Prędkość wznoszenia | 103 m/s | |
| Zasięg | 2000 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 2× Norinco Type 23-2K kalibru 23 mm 4 węzły podkadłubowe i 6 podskrzydłowych do podwieszania uzbrojenia o masie do 2000 kg | ||
| Użytkownicy | ||
| Chiny, Bangladesz, Birma, Korea Północna, Pakistan, Sudan | ||
Nanchang Q-5 (kod NATO: Fantan), znany również jako A-5 w wersji eksportowej, to chiński samolot szturmowy, bazujący na radzieckim samolocie MiG-19.
Historia
Samolot Q-5 powstał w latach 60. jako rozwój samolotu licencyjnego Shenyang J-6 (MiG-19) przez przekonstruowanie kadłuba i zastosowanie bocznych chwytów powietrza oraz modyfikację usterzenia pionowego. Przeniesienie chwytów powietrza na boki i zastosowanie opływowego stożka z przodu kadłuba pozwoliło na polepszenie widoczności w dół z kabiny pilota oraz zastosowanie stacji radiolokacyjnej. Prace nad samolotem rozpoczęły się jeszcze w 1958 roku, lecz wskutek dużych trudności, z jakimi borykał się przemysł chiński, prototyp oblatano dopiero 4 czerwca 1965[1]. W produkcji seryjnej znalazł się od końca 1969 roku, równocześnie z samolotem myśliwskim J-6 i jego wersją treningową JJ-6. Zbudowano około 1000 sztuk Q-5, w tym ponad 100 na eksport[2].
Konstrukcja
Duralowa, półskorupowa. Płat o skosie 55°. Wloty powietrza po bokach kadłuba. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik radiolokacyjny i wyposażenie do lotów bez widzialności. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie z kołem przednim, chowane.
Uzbrojenie stałe stanowią dwa działka kalibru 23 mm u nasady skrzydeł, z zapasem amunicji po 100 nabojów. Uzbrojenie podwieszane o masie do 2000 kg może być przenoszone na węzłach zewnętrznych lub w komorze bombowej w kadłubie (będącej rzadkością na samolotach tej klasy), długości 4 m, mogącej pomieścić bombę 500 kg lub dwie bomby 250 kg[1]. Uzbrojenie stanowią przede wszystkim klasyczne bomby lotnicze, kasety bombowe oraz wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych[3]. Wczesna wersja Q-5 miała cztery węzły pod kadłubem i dwa pod skrzydłami[1]. Od wersji Q-5A istnieje możliwość przenoszenia dwóch rakiet powietrze-powietrze bliskiego zasięgu na dodanych zewnętrznych węzłach pod skrzydłami[4]. W wersji Q-5-I (z 1979) komorę bombową zastąpił zbiornik paliwa, natomiast pod skrzydłami umieszczono cztery węzły dla bomb o masie do 250 kg[4]. Maksymalnie samoloty posiadają cztery węzły podkadłubowe (o nośności do 250 kg) oraz sześć podskrzydłowych, z których dwa wewnętrzne mają nośność 340 kg[3].
Q-5A lotnictwa chińskiego mogły przenosić taktyczną broń jądrową – bombę o mocy 5-20 kT, częściowo schowaną w komorze bombowej[3].
Użytkownicy
Przypisy
Bibliografia
- A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson. Szturmowik Q-5 (A-5), „Awiakollekcja” nr 8/2010, s. 11-12 (ros.)
Media użyte na tej stronie
