Napoleon Louis-Wawel

Napoleon Louis-Wawel
wiceadmirał wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia

10 października 1861
Krzeszowice

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1934
Bydgoszcz

Przebieg służby
Siły zbrojne

 K.u.K. Kriegsmarine
 Marynarka Wojenna (II RP)

Stanowiska

delegat rządu w Międzynarodowej Komisji Odry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Napoleon Louis-Wawel (ur. 10 października 1861, zm. 14 grudnia 1934) – polski wiceadmirał i morski oficer pokładowy dużych okrętów nawodnych. W latach 1880-1918 służył w flocie austro-węgierskiej, a następnie − do 1920 − w odrodzonej polskiej Marynarce Wojennej. Karierę zakończył na stanowisku przedstawiciela rządu RP w Międzynarodowej Komisji Odry.

Służba wojskowa w Austro-Węgrzech

Napoleon Louis-Wawel urodził się 10 października 1861 w Krzeszowicach, w zaborze austriackim. Był synem Józefa i Ernestyny z Nordfelden-Hietzgernów. W 1880 ukończył Akademię Morską w Fiumie (jego nazwisko zostało wymienione na tablicy pamiątkowej, ustanowionej w 2010 w siedzibie Dowództwa Marynarki Wojennej RP)[1]. Następnie − do 1918 − służył w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine (Marynarce Wojennej Austro-Węgier). Od 1904 był austro-węgierskim attaché morskim w Wielkiej Brytanii. W 1909 został dowódcą pancernika "Arpad", w 1910 krążownika "Kaiser Karl VI", a od 1911 dowodził pancernikiem "Erzherzog Ferdinand Max". W 1913 objął funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu Technicznego Marynarki Wojennej. Od początku do końca I wojny światowej był dowódcą Głównej Bazy Marynarki Wojennej w Puli.

Awansował kolejno na stopnie:

Służba wojskowa w Polsce

Po zakończeniu wojny przybył do Polski i wstąpił do odrodzonych Sił Zbrojnych RP.

Na mocy dekretu L. 2106 wydanego w dniu 14 kwietnia 1920 roku przez Naczelnego Wodza - marszałka Józefa Piłsudskiego, jako były wiceadmirał floty austro-węgierskiej, został przyjęty do Wojska Polskiego. Zatwierdzono go warunkowo w posiadanym stopniu generała porucznika oraz zaliczono do rezerwy armii, bez powołania do służby czynnej[2]. Z dniem 30 września 1920 r. został przeniesiony w stan spoczynku, z prawem noszenia munduru. Mieszkał w Wiedniu[3][4]. W 1921 nastąpiła zmiana stopni wojskowych, przemianowano go na wiceadmirała w stanie spoczynku.

W latach 1920-1923 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i zajmował posadę delegata rządu w Międzynarodowej Komisji Odry, która miała wytyczyć i uregulować zachodnią granicę RP. W 1923 odszedł z ministerstwa i przeniósł się do Bydgoszczy.

14 grudnia 1934 ciężko chory, samotny admirał popełnił samobójstwo. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Ludwikowo 4 w Bydgoszczy.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Patryk Franiel: Stopnie oficerskie w marynarce austro-węgierskiej. nowastrategia.org.pl, 2015-05-24. [dostęp 2015-11-12].
  2. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 15 z 24 IV 1920, s. 293.
  3. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 marca 1923 roku, s. 174.
  4. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 42 z 24 czerwca 1923 roku, s. 423, przesunięto termin przeniesienia w stan spoczynku z 1 lipca na 30 września 1920 roku.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Marynarka Wojenna
Organy dowódcze
Jednostki organizacyjne

Orzeł Marynarki Wojennej

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Austria-Hungary (1894–1915).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
POL PMW pagon1 wiceadmiral infobox.svg
Naramiennik wiceadmirała Marynarki Wojennej RP.
Naval Ensign of Poland (1919-1928).svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Naval_Ensign_of_Poland.svg oraz Image:Coat_of_arms_of_Poland2_1919-1927.svg. Była używana w latach 1919-1927 (praktycznie do 1936). Prawidłowe proporcje: 5:8 (w załączniku graficznym do ustawy są proporcje 5:10,5 lecz później zostało to sprostowane).