Nauru na letnich igrzyskach olimpijskich


Nauru na letnich igrzyskach olimpijskich
Nauru
Kod MKOl

NRU

letnie igrzyska olimpijskie
Liczba zawodników

8 w 8 konkurencjach w 2 dyscyplinach

MedaleZłoto
0		Srebro
0		Brąz
0		Razem
0

Olimpijska reprezentacja Nauru zadebiutowała podczas igrzysk w Atlancie w 1996 roku[1]. Od tego czasu Nauruański Komitet Olimpijski wystawia swoją reprezentację na każde letnie igrzyska olimpijskie.

W 1996 reprezentacja Nauru liczyła dwóch zawodników. Cztery lata później w Sydney reprezentacja liczyła dwóch sportowców, a na następnych igrzyskach w 2004 – trzy osoby. W Pekinie w 2008 roku Nauru było reprezentowane przez jednego zawodnika, a w Londynie wystartowało dwóch sportowców z tego kraju[1]. Startujący w Londynie judoka Sled Dowabobo jest pierwszym olimpijczykiem ze swego kraju, który wystartował w innej dyscyplinie niż podnoszenie ciężarów (do 2008 roku Nauruańczycy rywalizowali wyłącznie w tej dyscyplinie)[2].

Marcus Stephen, nauruański olimpijczyk, wystartował podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie reprezentując barwy Samoa (Nauru nie było wówczas jeszcze członkiem MKOl-u, a Stephen nie mógł startować w barwach swojego kraju). Po przyjęciu Nauruańskiego Komitetu Olimpijskiego do MKOl-u w 1994 roku, powrócił on do swojej ojczystej reprezentacji[3][4].

Do tej pory[a] Nauruańczycy nie zdobyli żadnego medalu[1].

Tło

Nauru jest małą, owalną wyspą, położoną w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, odległą od równika o około 42 kilometry. Zajmuje powierzchnię 21,3 km kwadratowych i jest zamieszkiwana przez ok. 9,5 tysiąca mieszkańców (2012)[5]. Przez wiele lat główną gałęzią gospodarki tego kraju było wydobywanie fosforytów, dzięki czemu w latach 60. i 70. XX wieku Nauru było jednym z najbogatszych państw na świecie[6]. Później jednak złoża zaczęły się wyczerpywać. Obecnie (2014) krajowa gospodarka jest uzależniona od pomocy australijskiego rządu[7].

Pierwsze rozmowy na temat utworzenia Komitetu Olimpijskiego na Nauru odbyły się w marcu 1990 roku. Uczestniczyło w nich dwóch nauruańskich polityków Ruben Kun i Lawrence Stephen (ojciec Marcusa Stephena) oraz: Seiuli Paul Wallwork, Tamás Aján i Paul Coffa. Rok później, w marcu 1991 roku pod kierownictwem Vinsona Detenamo, utworzono Nauruański Komitet Olimpijski[8]. Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznał jego członkostwo trzy lata później, tj. 4 sierpnia 1994 r. podczas 105. sesji MKOl-u w Paryżu[9]. Od tegoż roku Komitet Olimpijski Nauru zgłasza reprezentacje kraju do udziału w najważniejszych imprezach międzynarodowych, takich jak igrzyska Wspólnoty Narodów[b], czy igrzyska olimpijskie[c].

Nauruański Komitet Olimpijski zajmuje się także organizacją udziału reprezentacji w Igrzyskach Wspólnoty Narodów. W całej historii startów na tej imprezie, NNOC wysłał 33 zawodników[10].

Najbardziej utytułowanym sportowcem z tego kraju jest sztangista i prezydent Nauru w latach 2007–2011, Marcus Stephen. Ośmiokrotnie brał udział w mistrzostwach świata – od 1989 do 1999[11]. Jego największym osiągnięciem było zajęcie drugiego miejsca w podrzucie w kategorii 62 kg podczas mistrzostw świata w Atenach w 1999[12]. Ponadto Yukio Peter w 2005 roku zdobył tytuł wicemistrza globu w podrzucie w kategorii do 77 kilogramów (w dwuboju zajął czwarte miejsce, uzyskując 155 kilogramów w rwaniu i 193 w podrzucie)[13].

Największe sukcesy sportowcy z tego kraju osiągają na igrzyskach Wspólnoty Narodów. W całej historii startów reprezentacja ta zdobyła 28 medali. Ponadto sportowcy z Nauru osiągają sukcesy w Igrzyskach Pacyfiku (w całej historii startów zdobyli 142 medale[14]).

Reprezentanci Nauru podczas letnich igrzysk olimpijskich

Atlanta 1996

Mimo iż był to pierwszy start reprezentacji Nauru na igrzyskach, na poprzednich igrzyskach – w Barcelonie w 1992 roku Marcus Stephen wystąpił w barwach Samoa. Ówcześnie Narodowy Komitet Olimpijski Nauru nie był jeszcze zatwierdzony przez MKOl (stało się to dopiero w 1994 roku), a Stephen musiał wystąpić w barwach innego kraju. Wówczas udzielono mu tymczasowego obywatelstwa Samoa i w jego barwach wystąpił w Barcelonie, gdzie zajął 9. miejsce w kategorii do 59 kilogramów[4][15].

Reprezentacja Nauru na igrzyskach w Atlancie liczyła trzech zawodników, którzy startowali w 1 spośród 27 rozgrywanych dyscyplin[16]. Chorążym reprezentacji był sztangista Marcus Stephen[17]. Najmłodszym przedstawicielem tego państwa na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 był 17-letni sztangista Quincy Detenamo, a najstarszym przedstawicielem był niespełna 27-letni Stephen[16], z którym wiązano największe nadzieje, gdyż był on najbardziej utytułowanym ze startujących w Atlancie Nauruańczyków[4].

Najlepsze miejsce wśród nauruańskich sportowców zajął Quincy Detenamo, który startując w kategorii do 76 kilogramów uplasował się na 20. miejscu (osiągnął 252,5 kg w dwuboju)[18]. Inny nauruański sztangista, Gerard Garabwan, zajął 24. miejsce w kategorii do 91 kilogramów (uzyskał 265 kg w dwuboju)[19], zaś Stephen, nie zaliczył rwania i został niesklasyfikowany[20].

Zawodnicy
MiejsceZawodnikKonkurencjaRezultat
Weightlifting pictogram.svg Podnoszenie ciężarów
20.Quincy Detenamo- 76 kg mężczyzn252,5 kg (dwubój)[21]
24.Gerard Garabwan- 91 kg mężczyzn265 kg (dwubój)[22]
DNF[d]Marcus Stephen- 59 kg mężczyznDNF[23]

Sydney 2000

Na igrzyskach w Sydney reprezentacja Nauru liczyła dwoje zawodników, którzy startowali w 1 spośród 28 rozgrywanych dyscyplin[24]. Ponownie chorążym reprezentacji był Marcus Stephen[1]. Na tych igrzyskach wystartowała pierwsza kobieta – Sheeva Peo (nazwisko po mężu Sheeva Peo-Cook)[24]. Cherico Detenamo miał być pierwszym lekkoatletą nauruańskim, który wystąpiłby na igrzyskach, jednakże nie stanął na starcie eliminacji biegu na 100 metrów[25].

Startujący już po raz trzeci na igrzyskach Marcus Stephen zajął 11. miejsce w kategorii do 62 kilogramów (uzyskał 285 kg w dwuboju)[26], zaś jego koleżanka z reprezentacji zajęła 10. miejsce w kategorii powyżej 75 kilogramów (z wynikiem 220 kilogramów w dwuboju)[27].

Zawodnicy
MiejsceZawodnikKonkurencjaRezultat
Weightlifting pictogram.svg Podnoszenie ciężarów
10.Sheeva Peo+ 75 kg kobiet220 kg (dwubój)[28]
11.Marcus Stephen- 62 kg mężczyzn285 kg (dwubój)[23]

Ateny 2004

W Atenach reprezentacja Nauru liczyła troje zawodników, którzy rywalizowali tylko i wyłącznie w podnoszeniu ciężarów[29]. Chorążym reprezentacji był sztangista Yukio Peter[1]. Najmłodszym przedstawicielem Nauru był kuzyn startującego w Atlancie Quincy'ego Detenamo, 17-letni wówczas Itte Detenamo, a najstarszą przedstawicielką była 22-letnia Reanna Solomon[29].

Najlepsze miejsce wśród nauruańskich sportowców zajął Yukio Peter, który startując w kategorii do 69 kilogramów uplasował się na 8. miejscu (osiągnął 302,5 kg w dwuboju)[30]. Itte Detenamo zajął 14. miejsce w kategorii powyżej 105 kilogramów (uzyskał 347,5 kg w dwuboju)[31], zaś Reanna Solomon zajęła 11. lokatę w kategorii powyżej 75 kilogramów (uzyskała 220 kg w dwuboju)[32].

Zawodnicy
MiejsceZawodnikKonkurencjaRezultat
Weightlifting pictogram.svg Podnoszenie ciężarów
8.Yukio Peter- 69 kg mężczyzn302,5 kg (dwubój)[33]
11.Reanna Solomon+ 75 kg kobiet220 kg (dwubój)[34]
14.Itte Detenamo+ 105 kg mężczyzn347,5 kg (dwubój)[35]

Pekin 2008

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 reprezentacja Nauru liczyła tylko jednego zawodnika. Był nim sztangista Itte Detenamo[36], który podczas ceremonii otwarcia niósł flagę swojego kraju[1].

Itte Detenamo zajął 10. miejsce w kategorii powyżej 105 kilogramów (uzyskał 385 kg w dwuboju)[37].

Zawodnicy
MiejsceZawodnikKonkurencjaRezultat
Weightlifting pictogram.svg Podnoszenie ciężarów
10.Itte Detenamo+ 105 kg mężczyzn385 kg (dwubój)[35]

Londyn 2012

Na igrzyskach w Londynie reprezentacja Nauru liczyła dwóch zawodników, którzy startowali w dwóch dyscyplinach[38]. Ponownie chorążym reprezentacji został Itte Detenamo[1]. Na tych igrzyskach wystartował pierwszy przedstawiciel judo – Sled Dowabobo[38].

Najlepsze miejsce osiągnął startujący już po raz trzeci na igrzyskach Itte Detenamo, który zajął 14. miejsce w kategorii powyżej 105 kilogramów (uzyskał 390 kg w dwuboju)[39]. Sled Dowabobo (startujący w kategorii do 73 kilogramów) spotkał się w pierwszej rundzie z Uzbekiem Navroʻzem Joʻraqobilovem, z którym przegrał. Początkowo razem z reprezentantem Gruzji, Nugzarem Tatalaszwilim, zostali sklasyfikowani ex aequo na 33. miejscu[40], a w wyniku późniejszej dyskwalifikacji Amerykanina Nicka Delpopolo za obecność w organizmie niedozwolonej substancji (marihuany), ostatecznie zajęli miejsce 32[41].

Zawodnicy
MiejsceZawodnikKonkurencjaRezultat
Weightlifting pictogram.svg Podnoszenie ciężarów
14.Itte Detenamo+ 105 kg mężczyzn390 kg (dwubój)[35]
Judo pictogram.svg Judo
32.Sled Dowabobo- 73 kg mężczyzn32[42].

Rio de Janeiro 2016

Na igrzyskach w Rio de Janeiro reprezentacja Nauru liczyła dwóch zawodników, którzy startowali w dwóch dyscyplinach. Ovini Uera zajął 9.–16. pozycję w zawodach judo w konkurencji judo mężczyzn do 90 kg. Elson Brechtefeld w podnoszeniu ciężarów w konkurencji mężczyzn do 56 kg zajął 15. pozycję.

Tabele

Chronologiczna lista chorążych

Zestawienie według miejsc

Poniżej znajduje się zestawienie, które pokazuje miejsca zdobywane przez Nauruańczyków na letnich igrzyskach olimpijskich. Jeśli zawodnik brał udział w igrzyskach więcej niż jeden raz, pod uwagę brana jest najwyższa pozycja, jaką zajął podczas startów na igrzyskach.

Lp.PozycjaZawodnikIgrzyskaDyscyplinaKonkurencjaData
1.8.Peter, YukioYukio PeterGrecja Ateny 2004podnoszenie ciężarów- 69 kg mężczyzn18 sierpnia 2004
2.10.Peo, SheevaSheeva PeoAustralia Sydney 2000podnoszenie ciężarów+ 75 kg kobiet22 września 2000
2.10.Detenamo, ItteItte Detenamo Pekin 2008podnoszenie ciężarów+ 105 kg mężczyzn19 sierpnia 2008
4.11.Stephen, MarcusMarcus StephenAustralia Sydney 2000podnoszenie ciężarów- 69 kg mężczyzn17 września 2000
4.11.Solomon, ReannaReanna SolomonGrecja Ateny 2004podnoszenie ciężarów+ 75 kg kobiet22 sierpnia 2004
6.20.Detenamo, QuincyQuincy DetenamoStany Zjednoczone Atlanta 1996podnoszenie ciężarów- 76 kg mężczyzn24 lipca 1996
7.24.Garabwan, GerardGerard GarabwanStany Zjednoczone Atlanta 1996podnoszenie ciężarów- 91 kg mężczyzn27 lipca 1996
8.32.Dowabobo, SledSled DowaboboWielka Brytania Londyn 2012judo- 73 kg mężczyzn30 lipca 2012

Uwagi

  1. ↑ Stan po LIO 2016.
  2. ↑ Aby występować w Igrzyskach Wspólnoty Narodów, nie trzeba być członkiem MKOl-u, a jedynie członkiem Wspólnoty Narodów.
  3. ↑ Przed utworzeniem komitetu olimpijskiego reprezentacja Nauru startowała w kilku większych imprezach międzynarodowych, m.in. w Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1990 i w Igrzyskach Pacyfiku (od lat 60. XX wieku).
  4. ↑ Nie ukończył.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Nauru. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-08)]. (ang.).
  2. ↑ Nauru Summer Sports. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.).
  3. ↑ Samoa at the 1992 Barcelona Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
  4. ↑ a b c John Benson: Lifter boosts tiny nation's hopes. sfgate.com, 17 lipca 1996. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
  5. ↑ CIA - The Wrold Factbook. cia.gov. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-17)]. (ang.).
  6. ↑ Barbara Petrozolin-Skowrońska: Nowy Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 1146-1147 i 500. ISBN 83-01-12490-3.
  7. ↑ Nauru. www.globaleducation.edna.edu.au. [dostęp 2010-03-15]. (ang.).
  8. ↑ Nauru Olympic Committee History. sportingpulse.com. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
  9. ↑ Nauru National Olympic Committee. sportingpulse.com. [dostęp 2012-05-12]. (ang.).
  10. ↑ Nauru. thecgf.com. [dostęp 2012-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (ang.).
  11. ↑ Hon Marcus Stephen MP President of the Republic of Nauru. Parliament of Nauru. [dostęp 2012-05-12]. (ang.).
  12. ↑ Getting that Elusive Olympic gold medal. islandsbusiness.com. [dostęp 2012-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 lipca 2011)]. (ang.).
  13. ↑ International Weightlifting Federation. iwf.net. [dostęp 2012-08-20]. (ang.).
  14. ↑ Medals Won At Past Games. sportingpulse.com. [dostęp 2012-08-06]. (ang.).
  15. ↑ Samoa Weightlifting at the 1992 Barcelona Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
  16. ↑ a b Nauru at the 1996 Atlanta Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  17. ↑ Nauru. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-08)]. (ang.).
  18. ↑ Weightlifting at the 1996 Atlanta Summer Games: Men's Middleweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-23)]. (ang.).
  19. ↑ Weightlifting at the 1996 Atlanta Summer Games: Men's Middle-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)]. (ang.).
  20. ↑ Weightlifting at the 1996 Atlanta Summer Games: Men's Bantamweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-29)]. (ang.).
  21. ↑ Quincy Detenamo Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-26)]. (ang.).
  22. ↑ Gerard Garabwan Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  23. ↑ a b Marcus Stephen Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-31)]. (ang.).
  24. ↑ a b Nauru at the 2000 Sydney Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-13)]. (ang.).
  25. ↑ Athletics Statistics Book. iaaf.org. s. 11. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
  26. ↑ Weightlifting at the 2000 Sydney Summer Games: Men's Featherweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-16)]. (ang.).
  27. ↑ Weightlifting at the 2000 Sydney Summer Games: Women's Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-26)]. (ang.).
  28. ↑ Sheeva Peo Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)]. (ang.).
  29. ↑ a b Nauru at the 2004 Athina Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  30. ↑ Weightlifting at the 2004 Athina Summer Games: Men's Lightweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)]. (ang.).
  31. ↑ Weightlifting at the 2004 Athina Summer Games: Men's Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-19)]. (ang.).
  32. ↑ Weightlifting at the 2004 Athina Summer Games: Women's Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-26)]. (ang.).
  33. ↑ Yukio Peter Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (ang.).
  34. ↑ Reanna Maricha Solomon Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)]. (ang.).
  35. ↑ a b c Itte Detenamo Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-03)]. (ang.).
  36. ↑ Nauru at the 2008 Beijing Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)]. (ang.).
  37. ↑ Weightlifting at the 2008 Beijing Summer Games: Men's Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-19)]. (ang.).
  38. ↑ a b Nauru at the 2012 London Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (ang.).
  39. ↑ Weightlifting at the 2012 London Summer Games: Men's Super-Heavyweight. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (ang.).
  40. ↑ Men's -73kg. london2012.com. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).
  41. ↑ Judo at the 2012 London Summer Games: Men's Lightweight. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2017-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)]. (ang.).
  42. ↑ Sled Dowabobo Biography and Olympic Results. sports-reference. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. (ang.).
Nauru na igrzyskach olimpijskich
Letnie IO

Flaga Nauru

Państwa uczestniczące w letnich igrzyskach olimpijskich
Afryka
Nieistniejące
Ameryka
Nieistniejące
Azja
Nieistniejące
Europa
Nieistniejące
Oceania
Nieistniejące
Inne

Media użyte na tej stronie

Weightlifting pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Weightlifting. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Judo pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Judo. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for the 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of Nauru.svg
The national flag of Nauru. Official Pantone colours are: PMS 280 blue, PMS 123 yellow.