Need for Speed (gra komputerowa 2015)
 Logo gry | |
| Producent | Ghost Games |
|---|---|
| Wydawca | |
| Seria gier | |
| Silnik | |
| Data wydania | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | gra jednoosobowa, gra wieloosobowa |
| Kategorie wiekowe | PEGI: 12 |
| Język | angielski, hiszpański, rosyjski, polski, portugalski |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
| Kontrolery | |
| Poprzednik | Need for Speed: Rivals (2013) |
| Kontynuacja | Need for Speed Payback (2017) |
Need for Speed – dwudziesta druga gra z serii Need for Speed, której premiera odbyła się 3 listopada 2015 roku na PlayStation 4 i Xbox One[1], natomiast na komputery osobiste z systemem Windows gra ukazała się 15 marca 2016 roku[2]. Jest to pierwsza odsłona serii, która wymaga stałego połączenia z Internetem[3].
Opis fabuły
Fabuła gry osadza nas w fikcyjnym mieście Ventura Bay, gdzie dołączamy do grupy lokalnych mistrzów kierownicy: Spike'a, Robyn, Travisa, Amy i Emanuela "Manu". W trakcie gry musimy pokonywać kolejne wyzwania na drodze aby móc wspiąć się jak najwyżej po ścieżce wyścigowej kariery[4].
Tryby gry[5]
- Tuning – ulepszanie samochodów, z nastawieniem na osiągi i wygląd. Ikoną tuningu jest Akira Nakai "Nakai-San".
- Styl – cecha ta jest nastawiona na "kręcenie bączków", driftowanie, skakanie samochodem czy wchodzenie w zakręty z poślizgiem. Ikoną stylu jest Ken Block.
- Ekipa – grupowe wyścigi, które są nastawione na rywalizację między znajomymi. Ikoną ekipy jest grupa Risky Devils.
- Prędkość – gracz otrzymuje punkty za jazdę bez uszkodzeń z jak największą prędkością. Ikoną prędkości jest Magnus Walker.
- Bezprawie – polega na niszczeniu różnych samochodów, znaków drogowych oraz częstych pościgach z policją. Ikoną bezprawia jest Morohoshi-San.
Wersja próbna gry
Electronic Arts przygotowało na komputery osobiste 10-godzinną wersję próbną gry, w której gracz może bez ograniczeń zagrać w pełną wersję gry. Po upłynięciu czasu, jeżeli gracz zdecyduje się na zakup gry, cały jego postęp przeniesie się do pełnej wersji gry[6][7]. Ponadto od lipca 2016, pełna wersja gry jest dostępna w ramach usługi EA Access, gdzie gracz może zdecydować się na roczną lub miesięczną subskrypcję, w ramach której przez okres subskrypcji, gracz może grać w gry udostępnione w ramach tej usługi bez żadnych ograniczeń[8][9].
Odbiór gry
Ta odsłona w wersji na PlayStation 4 zebrała średnie recenzje - 66/100 w Metacritic[10] i 66% w GameRankings[11]. Z drugiej strony, w styczniu 2016 roku w tę grę grało dwa razy więcej osób niż w poprzednią część[12].
Przypisy
- ↑ Need for Speed wjechało na rynek amerykański, GRY-Online.pl [dostęp 2019-02-14].
- ↑ Need for Speed na PC trafiło do polskich sklepów, GRY-Online.pl [dostęp 2019-02-14].
- ↑ Need for Speed nie pozwoli na zabawę bez połączenia z Internetem, www.benchmark.pl [dostęp 2019-02-14] (pol.).
- ↑ Need for Speed PC, PS4, XONE, GRY-Online.pl [dostęp 2019-02-14].
- ↑ Need for Speed - pięć trybów rozgrywki i wciągająca fabuła, Planetagracza.pl, 18 lipca 2015 [dostęp 2019-02-14] (pol.).
- ↑ Daniel Kłosiński, Need for Speed z 10-godzinną wersją demo na PC, Eurogamer.pl, 7 lipca 2016 [dostęp 2019-02-14] (pol.).
- ↑ Need for Speed – 10-godzinny trial dla każdego, GRY-Online.pl [dostęp 2019-02-14].
- ↑ Electronic Arts, Graj w Need for Speed dzięki EA Access na Xbox One – Oficjalna strona EA, Electronic Arts Inc., 3 października 2018 [dostęp 2019-02-14] (pol.).
- ↑ Daniel Kłosiński, Need for Speed i Unravel wzbogacą usługę EA Access na Xbox One, Eurogamer.pl, 12 lipca 2016 [dostęp 2019-02-14] (pol.).
- ↑ Need for Speed, Metacritic [dostęp 2019-02-14] (ang.).
- ↑ Need for Speed for PlayStation 4 - GameRankings, www.gamerankings.com [dostęp 2019-02-14].
- ↑ EA: Star Wars Battlefront Sales More Than 13 Million Units, Need for Speed Doubled Rivals' Active Player Base, PlayStation LifeStyle, 28 stycznia 2016 [dostęp 2019-02-14] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona gry (ang.)