Neil Betts
| Pełne imię i nazwisko | Terence Neil Betts | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Tiny | ||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||
| Masa ciała | 95 kg | ||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Neil Betts (ur. 13 kwietnia 1926 w Brisbane, zm. 4 lutego 2017 tamże) – australijski rugbysta grający na pozycji filara młyna, reprezentant kraju, następnie trener i działacz sportowy.
Życiorys
Uczęszczał do St Laurence's College[1][2][3]. Przez rok grał w Brothers Rugby Club, po czym wraz z Nevem Cottrellem związał się z klubem Wests End przekształconym następnie w Souths, dla którego w ciągu dekady rozegrał 174 meczów, na zakończenie triumfując w rozgrywkach Queensland Premier Rugby[4][5].
Do stanowej drużyny został po raz pierwszy powołany w 1948 roku przeciwko Wallabies i do 1956 roku zagrał w jej barwach w czterdziestu trzech spotkaniach, pobijając dotychczasowy rekord Eddiego Bonisa. Pełnił w nim także rolę kapitana, a zespół w tym czasie prócz międzystanowych potyczek z Nową Południową Walią grał również przeciw Południowoafrykańczykom, Fidżyjczykom, Nowozelandczykom i New Zealand Māori[4][5].
W 1949 roku otrzymał powołanie do australijskiej kadry, z którą udał się na tournée do Nowej Zelandii, gdzie będąc zastępcą podstawowych wówczas filarów Jacka Baxtera i Bevana Wilsona zagrał jedynie w czterech meczach. W testmeczu zadebiutował w lipcu 1951 roku, gdy All Blacks zawitali do Australii, po raz drugi szansę gry otrzymał dwa tygodnie później. Z kolejnych dwóch wypraw Wallabies – do Nowej Zelandii i Południowej Afryki odpowiednio w latach 1952 i 1953 – zrezygnował z powodów osobistych, powrócił jednak do reprezentacji po kontuzji Colina Forbesa na mecz z Fidżi w 1954 roku. Łącznie zatem zagrał w siedmiu spotkaniach reprezentacji kraju, w tym w trzech testmeczach[4][5][6].
Trenował zespół Souths, w latach 1971–1982 był także prezesem tegoż klubu, a w 1960 roku został stanowym selekcjonerem[4][7][5].
Był nominowany do stanowej hali sław rugby[8][9], a za zasługi dla rugby jako zawodnik, działacz i trener został w 2009 roku odznaczony Orderem Australii[10].
Żonaty z Joan, trójka dzieci – Cathy, Pam i Anthony[4][11]. Jego dwaj bracia, Jack i Kevin, także uprawiali rugby – drugi z nich na poziomie stanowym[5].
Przypisy
- ↑ Vale – Neil “Tiny” Betts. slcoldboys.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-09)]. (ang.).
- ↑ The Honour Board > State Representatives. slcoldboys.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-28)]. (ang.).
- ↑ The Honour Board > International Representatives > Rugby Union Internationals. slcoldboys.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ a b c d e VALE TERENCE NEIL ‘TINY’ BETTS OAM. redsrugby.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d e TERENCE BETTS. aru.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-09)]. (ang.).
- ↑ NEIL BETTS. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-01)]. (ang.).
- ↑ Honour Board. southsrugby.com. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-09)]. (ang.).
- ↑ Queensland Rugby set to unveil Hall of Fame. redsrugby.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
- ↑ HALL OF FAME SHORTLIST. redsrugby.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-24)]. (ang.).
- ↑ BETTS, Terence Neil. itsanhonour.gov.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-09)]. (ang.).
- ↑ BETTS, TERENCE NEIL (NEIL) OAM. tributes.heraldsun.com.au. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-16)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
