Neil Young

Neil Young
Ilustracja
Neil Young (lata 70.)
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1945
Toronto

Instrumenty

gitara, harmonijka ustna, pianino, banjo

Zawód

gitarzysta, piosenkarz, kompozytor

Powiązania

Buffalo Springfield, Crosby, Stills, Nash and Young

Zespoły
Buffalo Springfield
Crosby, Stills, Nash and Young
Odznaczenia
Order Kanady – Oficer (Officer)
Strona internetowa

Neil Percival Young (ur. 12 listopada 1945 w Toronto[1]) – kanadyjsko-amerykański gitarzysta, wokalista i kompozytor rockowy, wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1995 (jako artysta solowy[2]) i w 1997 (wraz z Buffalo Springfield)[3]. Kawaler Orderu Kanady i Orderu Manitoby.

Życiorys

Autor poetyckich, filozofujących tekstów piosenek, cechujących się jednakże prostotą stylu. Od lat 60. aż do dziś wyraża w nich ideały cechujące kontrkulturę hippisowską. W swym muzycznym stylu przechodzi ze skrajności w skrajność – od miękkiego, niekiedy łzawego, akustycznego folk rocka, do agresywnego hard rocka, zawsze jednak dotykając w swej muzyce istotnych kwestii ludzkiej egzystencji. W swoim folkowym dorobku skłaniał się nieraz w stronę rocka psychodelicznego, a nawet grunge’u i heavy metalu. Często wzbogacał swoje utwory o długie, spektakularne solówki gitarowe. Głos Neila Younga, nienaturalnie wysoko ustawiony, a zarazem nieco szorstki, jest jednym z najłatwiej rozpoznawalnych w muzyce rockowej.

Neil Young jest znany ze swej pracowitości. Od początku swej kariery w połowie lat sześćdziesiątych nieustannie nagrywa nową muzykę oraz intensywnie koncertuje, jednocześnie współpracując z wielką liczbą artystów, także tych z najmłodszego pokolenia. Ze względu na swój wpływ na powstanie i rozwój muzyki grunge nazywany bywa „ojcem chrzestnym grunge’u” (The Godfather of Grunge). Do największych przebojów Neila Younga należą: „Heart of Gold”, „Helpless”, „Old Man”, „Like a Hurricane” czy też hardrockowe utwory takie jak: „Cinnamon Girl”, „Rockin' in the Free World” czy „Hey, Hey, My, My” (Into The Black).

Poza swoją działalnością muzyczną Young wyreżyserował (lub współreżyserował) kilka filmów, pod pseudonimem „Bernard Shakey”. Są to głównie obrazy poświęcone muzyce (Journey Through the Past (1973), Rust Never Sleeps (1979), Human Highway (1982) i CSNY Déjà Vu), lub fabularne, powstałe w wyniku działalności muzycznej (Greendale, 2003). Obecnie Young pracuje nad filmem dokumentalnym o możliwościach przerobienia samochodu Lincoln Continental rocznik 1959 (znanego z olbrzymiego zużycia paliwa) na pojazd ekologiczny.

Neil Young jest także znany ze swojej działalności charytatywnej. Wspiera ruchy środowiskowe, organizacje skupiające małe gospodarstwa rolne (datująca się od lat 80. inicjatywa Farm Aid) oraz szkołę dla dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych The Bridge School[4] (którą również wspomaga corocznymi koncertami charytatywnymi).

Young, choć od wczesnych lat 70. mieszka w Stanach Zjednoczonych, a w swoich piosenkach porusza problemy związane tematycznie z mitologią i polityką USA, ma kanadyjskie obywatelstwo i twierdzi, że nie zamierza się go zrzekać[5].

W 2003 został sklasyfikowany na 83. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[6]. Z kolei w 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 51. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów magazynu Guitar World[7]. W styczniu 2020 roku został obywatelem Stanów Zjednoczonych, przyjmując podwójne obywatelstwo.

Dyskografia Neila Younga

Neil Young (wczesne lata 70.)
Neil Young w 1976
Neil Young w 2008
Neil Young w 2009
Neil Young w 2012
Neil Young w 2016

Z Buffalo Springfield

  • 1966 Buffalo Springfield
  • 1967 Buffalo Springfield Again
  • 1968 Last Time Around
  • 1969 Retrospective: The Best of Buffalo Springfield
  • 1973 Buffalo Springfield – compilation album
  • 2001 Buffalo Springfield Box Set

Z Crazy Horse

Z Crosby, Stills, Nash and Young

  • 1970 Déjà Vu
  • 1971 4 Way Street
  • 1974 So Far
  • 1988 American Dream
  • 1999 Looking Forward

Solo

Albumy koncertowe

Seria Archives

  • 2006 Live at the Fillmore East (wraz z Crazy Horse)
  • 2007 Live at Massey Hall 1971
  • 2008 Sugar Mountain - Live At Canterbury House 1968
  • 2009 The Archives Vol. 1 1963-1972 (zestaw nagrań rzadkich i koncertowych z lat 1963–1972)
  • 2009 Dreamin' Man Live '92

Ścieżki dźwiękowe

  • 1972 Journey Through the Past
  • 1980 Where the Buffalo Roam
  • 1994 Philadelphia (album)
  • 1996 Dead Man (muzyka do filmu Truposz)
  • 2018 Paradox (z zespołem Promise of Real) [16]

Składanki

  • 1977 Decade
  • 1993 Lucky Thirteen
  • 2004 Greatest Hits

Filmografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Neil Young 2008 Firenze.jpg
Autor: Andrea Barsanti, Licencja: CC BY 2.0
Neil Young, 22/06/2008 Firenze, Nelson Mandela Forum
Neil Young in Nottingham 2009 (k).jpg
Autor: Andy Roo (6tee-zeven), Licencja: CC BY 2.0
Neil Young at the Trent FM Arena in Nottingham.
Neil Young 2012.jpg
Autor: By Man Alive!, Licencja: CC BY 2.0
Neil Young, 2012.
Neil Young in Austin, 1976.jpg
Autor: Original uploader was photographer Mark Estabrook from Sedona, AZ, United States AKA Markestabrook at en.wikipedia., Licencja: Attribution
* Neil Young singing at a concert November 9, 1976, in Austin, Texas.
  • © 1976 Mark Estabrook. Submitted to Wiki by copyright holder: Mark Estabrook.
Neil Young-early promo.jpg
Promotional photo of Neil Young in the 1970s.
Neil Young Stavernfestivalen 2016 (220929).jpg
Autor: Tore Sætre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Neil Young and Promise of the Real at the main stage of Stavernfestivalen in Norway on 07. July 2016.

Lineup:
Neil Young (guitar / vocal)
Lukas Nelson (guitar)
Corey McCormick (bass)
Micah Nelson (guitar)
Anthony Logerfo (drums)
Tato Melgar (percussion)
Neil Young, Heart of Gold.jpg
Autor: Stoned59, Licencja: CC BY 2.0

Palabras mayores. Photographer: F. Antolín Hernandez Concierto en Barcelona (no recuerdo el año), con Crazy Horse, por supuesto. Un derroche de pasión y energía. Camara: Olympus OM2

Objetivo: OM 135mm 2.8