Nerw uszny wielki

Nerw uszny wielki (łac. nervus auricularis magnus) – gałąź skórna splotu szyjnego odpowiedzialna za unerwienie czuciowe skóry dołu zażuchwowego, małżowiny usznej wraz z płatkiem i obszarem ku tyłowi, części przewodu słuchowego zewnętrznego, tylnej części policzka oraz skóry kąta żuchwy[1]. Wychodzi spod mięśnia mostowo-obojczykowo-sutkowego i po przejściu przez blaszkę powierzchowną powięzi szyi zakręca na tylnej krawędzi tego mięśnia przebiegając po jego zewnętrznej powierzchni w kierunku małżowiny usznej[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 28, ISBN 978-83-200-3258-1.

Bibliografia

  • Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 273-274. ISBN 978-83-200-3243-7.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.