Newag 39WE

EN100^[1][2][3][4]

39WE-001 na testach na torze doświadczalnym w Żmigrodzie
Kraj produkcji	Polska
Producent	Newag Nowy Sącz
Lata budowy	2014–2016
Układ osi	Bo’2’Bo’+Bo’2’Bo’
Wymiary
Masa służbowa	111 900 kg
Długość	60 600 mm
Szerokość	2850 mm
Wysokość	4285 mm
Napęd
Typ silników	asynchroniczne
Liczba silników	8 × 180 kW
Napięcie zasilania	3000 V DC
Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła	1440 kW
Przyspieszenie rozruchu	1,2 m/s²
Prędkość konstrukcyjna	100 km/h
Maksymalna prędkość eksploatacyjna	80 km/h
Parametry użytkowe
Wysokość wejścia	500 mm (od główki szyny)
Liczba miejsc siedzących	164
Liczba miejsc ogółem	505
Portal Transport szynowy

Newag 39WE (seria EN100) – normalnotorowy elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany w latach 2014–2016 przez zakłady Newag z Nowego Sącza w 6 egzemplarzach dla Warszawskiej Kolei Dojazdowej.

Kontrakt na dostawę pojazdów został zawarty w sierpniu 2014. W lutym 2016 producent ukończył pierwszy skład oraz rozpoczęto jego homologację. 28 maja 2016 wszedł on do eksploatacji, a dzień później do ruchu wprowadzono kolejne dwie jednostki. Ostatnia zamówiona sztuka zaczęła wozić pasażerów 24 sierpnia 2016.

Historia

Geneza

W 2004 ówczesne Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego z Nowego Sącza we współpracy z przedsiębiorstwem Energocontrol z Krakowa zaprojektowały pierwszy EZT własnej konstrukcji – 14WE. Rok później zakłady te, już jako Newag, rozpoczęły jego produkcję, do której wykorzystano wybrane części ze skasowanych jednostek serii EN57^[5]. W 2007 we współpracy z tym samym przedsiębiorstwem zaprojektowano już całkowicie nowy skład – wysokopodłogowy 19WE^[6].

W kolejnych przetargach m.in. dla SKM Warszawa pojawił się wymóg niskopodłogowości dyskwalifikujący 19WE i konstrukcje zbliżone, co skłoniło Newag do zaprojektowania pierwszych niskopodłogowych EZT – Impulsów^[7]. W czerwcu 2012 dostarczono pierwszego impulsa dla SKM^[8].

W ogłoszonym 29 listopada 2013 przez WKD przetargu na dostawę 6 EZT wraz ze świadczeniem usług utrzymaniowych w 6-miesięcznym okresie gwarancji i przeszkoleniem pracowników w zakresie obsługi i napraw^[9], ze względu na wymagane dostosowanie taboru do zbyt małych promieni łuków (wymagano dostosowania do łuków o promieniu 22 m), Newag nie mógł zaproponować pociągów z rodziny Impuls, dlatego zaoferował kolejną nową konstrukcję^[1]. Do 25 lutego 2014 w postępowaniu, prócz Newagu, wystartowała również Pesa Bydgoszcz^[10]. Ze względu na dużą różnicę w cenie między producentami konieczne były wyjaśnienia ze strony oferentów, co wydłużyło procedurę^[11]. 23 maja przewoźnik za korzystniejszą uznał ofertę Newagu^[12], po czym Pesa złożyła odwołanie od tej decyzji. Ostatecznie 18 czerwca Krajowa Izba Odwoławcza oddaliła to odwołanie i wówczas możliwe stało się zamówienie taboru z Newagu^[11].

Realizacja zamówienia

39WE-001 na terenie Instytutu Kolejnictwa w Warszawie

Dostawa EN100-06 do Grodziska Mazowieckiego

26 sierpnia 2014 WKD podpisała z Newagiem umowę na dostawę 6 nowych pojazdów. Wówczas pierwsza jednostka miała zostać dostarczona do 26 lutego 2016, a ostatnia do 22 sierpnia 2016. Zakup ten został częściowo sfinansowany ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy^[13].

W projektowaniu pojazdu typu 39WE wzięło udział kilkadziesiąt osób^[14]. Koncepcja tego składu powstała we współpracy z EC Engineering i w kwietniu 2015 zaprezentowano pierwsze wizualizacje jednostki. Według producenta wygląd pojazdu, w którym zastosowano dużą szybę czołową i masywne osłony absorberów energii zderzenia, miał nawiązywać do architektury nowoczesnego miasta. Wygląd ten wywołał skrajne emocje wśród przyszłych pasażerów^[15], którzy zaczęli nazywać ten pociąg Terminatorem, Predatorem i Lordem Vaderem^[16]. W związku z opiniami na temat składu przewoźnik rozważał modyfikację wyglądu czoła pojazdu^[15] i ostatecznie zdecydowano się na korekty w estetyce czoła, które wiązały się ze zmianą procesu technologicznego^[17] i przesunięciem terminów dostaw^[15]. 27 lipca 2015 podpisany został aneks do umowy na dostawę składów, na mocy którego pierwszy pojazd miał zostać dostarczony do 22 kwietnia 2016, drugi i trzeci do 15 maja, czwarty do 22 lipca, a dwa ostatnie do 22 sierpnia. Pod koniec lipca również zaprezentowano zmienioną stylistykę jednostki^[18]. Modyfikacji uległy zderzaki, które zdecydowano się odsłonić bardziej niż było to w pierwotnej koncepcji^[17].

W lutym 2016 ukończony został pierwszy skład^[19] i 24 lutego przetransportowano go do Żmigrodu, gdzie rozpoczęto testy i badania mające na celu uzyskanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji^[20]. Określono wówczas, że testy te potrwają do II połowy marca^[21]. Następnie pojazd był testowany także na tzw. Pętli Grybowskiej w okolicach Nowego Sącza, a 18 marca jednostka o własnych siłach przyjechała do Instytutu Kolejnictwa w Warszawie, gdzie przeprowadzano kolejne badania przed dopuszczeniem do ruchu^[22]. W nocy z 31 marca na 1 kwietnia skład został przetransportowany na teren WKD w Grodzisku Mazowieckim w celu przeprowadzenia testów skrajni^[23]. Po sprawdzeniu jak pojazd zachowuje się na łukach i torach postojowych na terenie siedziby WKD pociąg tego samego dnia wrócił do Nowego Sącza^[24]. 25 kwietnia jednostka odbyła na trasie Pruszków – Koluszki i z powrotem jazdę testową, podczas której przeprowadzono m.in. badanie drogi hamowania. Następnego dnia pojazd ponownie trafił do Grodziska, gdzie oczekiwał na możliwość wykonania na linii WKD pod napięciem 3000 V DC prób, w trakcie których mogłyby zostać sprawdzone inne parametry, w tym pomiar zużycia energii^[25]. 29 kwietnia Urząd Transportu Kolejowego wydał bezterminowe zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji dla pierwszego pojazdu typu 39WE^[3] i tego samego dnia został on odebrany przez WKD^[26], natomiast w nocy z 30 kwietnia na 1 maja jednostka 39WE-001 została sprawdzona pod napięciem 3000 V DC na terenie lokomotywowni przewoźnika^[27]. 10 maja UTK dopuścił do ruchu składy o numerach 002 i 003^[28], a w połowie maja, zgodnie z założonym harmonogramem dostaw, dotarły one do Grodziska^[29]. Na początku czerwca producent poinformował, że istnieje możliwość zakończenia kontraktu w lipcu, miesiąc przed obowiązującym terminem^[30]. W nocy z 30 czerwca na 1 lipca dostarczono czwarty pojazd^[31], z 4 na 5 sierpnia piąty^[32], a z 19 na 20 sierpnia ostatni, szósty egzemplarz^[33].

Konstrukcja

Wnętrze zespołu

Każdy pojazd jest zestawiony z dwóch trójczłonowych części, które są oparte na trzech wózkach. W pierwszym i trzecim członie każdej z części znajdują się po dwie pary drzwi wejściowych^[1].

Zespół może pomieścić łącznie 505 pasażerów, w tym 164 na miejscach siedzących^[2], z których 32 to siedzenia uchylne^[34], a część ułożona jest równolegle do ścian bocznych. W przestrzeni pasażerskiej znajdują się 4 miejsca dla wózków, 8 dla rowerów^[1][35], klimatyzacja z układem okien umożliwiającym przewietrzenie pojazdu, monitoring wewnętrzny, system zliczania pasażerów^[30], tablice informacyjne LED i LCD oraz biletomaty. Przy miejscach dla wózków dodatkowo zainstalowano rampy umożliwiające ich wjazd do pociągu^[35]. W kabinie maszynisty zamontowano pulpit rozbudowany dookoła fotela, co umożliwia obserwację obiektów znajdujących się blisko czoła pojazdu^[36].

Pojazdy w 70% składają się z części produkcji polskiej – napęd i falowniki zostały wyprodukowane w Warszawie, a pozostałe elementy w Nowym Sączu^[14]. Składy mają elektroniczną wersję Dokumentacji Systemu Utrzymania^[1][35] oraz są wyposażone w monitoring zewnętrzny z rejestratorem zdarzeń^[21].

Eksploatacja

Zespół EN100-01 na stacji Warszawa Śródmieście WKD

Państwo	Przewoźnik	Liczba sztuk	Oznaczenie	Dostawa	Początek eksploatacji
Polska	WKD	6	EN100-01	31 marca/1 kwietnia 2016	28 maja 2016	[23][37]
			EN100-02	14/15 maja 2016	29 maja 2016	[29][37]
			EN100-03
			EN100-04	30 czerwca/1 lipca 2016	7 lipca 2016	[31][38]
			EN100-05	4/5 sierpnia 2016	9 sierpnia 2016	[32][39]
			EN100-06	19/20 sierpnia 2016	24 sierpnia 2016	[33][40]

W dniu zawarcia umowy na dostawę nowych pociągów WKD uruchamiała 11 obiegów. Dzięki jednostkom z Newagu ma być możliwe zwiększenie liczby obiegów do co najmniej 14^[41], co ma pozwolić zwiększyć częstotliwość kursowania pociągów do 5 minut w szczycie na odcinku Warszawa Zachodnia – Pruszków^[42].

1 marca 2016 przewoźnik poinformował, że zmiana napięcia w sieci WKD z 600 do 3000 V DC, a wraz z nią wprowadzenie pierwszego składu 39WE do eksploatacji, będzie miała miejsce na początku maja^[43]. 19 kwietnia natomiast zmiana napięcia i włączenie do ruchu nowych jednostek zostały przeniesione na 28 maja^[44]. Tego dnia o godz. 5:03 jazdy z pasażerami rozpoczął skład EN100-01, którego pierwszym kursem był pociąg numer 2202 z Grodziska Mazowieckiego do Podkowy Leśnej. Następnego dnia do eksploatacji włączono również jednostki o numerach 02 i 03^[37]. W pierwszych dniach użytkowania pojazdów tej serii nie zanotowano poważnych problemów z nimi związanych. Jedynymi usterkami były nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu informacji pasażerskiej^[45]. 3 czerwca odbyła się uroczysta prezentacja pierwszego pojazdu połączona z przejazdem promocyjnym z Warszawy do Grodziska^[46]. 7 lipca kursy z pasażerami rozpoczął pojazd EN100-04^[38], 9 sierpnia EN100-05^[39], a 24 sierpnia EN100-06^[40].

Inne informacje

W 2016 elektryczny zespół trakcyjny typu 39WE został zgłoszony do organizowanego przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego konkursu Dobry Wzór w kategorii Transport i komunikacja^[47], ale nie zakwalifikował się do finału^[48].

Zobacz też

• lista elektrycznych zespołów trakcyjnych i wagonów eksploatowanych w Polsce

Przypisy