Newe Etan

Newe Etan
‏נווה איתן‎
ilustracja
Państwo Izrael
DystryktPółnocny
PoddystryktJezreel
Samorząd RegionuEmek ha-Majanot
Wysokość-227 m n.p.m.
Populacja (2010)
• liczba ludności

441
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Newe Etan”
Ziemia32°29′32″N 35°31′55″E/32,492222 35,531944
Strona internetowa
Portal Izrael

Newe Etan (hebr. נווה איתן; ang. Neve Eitan; pol. Zielone pastwisko) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc Newe Etan jest położony na wysokości 227 metrów p.p.m. w intensywnie użytkowanej rolniczo Dolinie Bet Sze’an, będącej częścią Rowu Jordanu w Dolnej Galilei. Okoliczny teren jest płaski, wykorzystywany w celach rolniczych i pod stawy hodowlane. W odległości około 2 km na północny wschód od kibucu przepływa rzeka Jordan stanowiąca granicę z Jordanią. Na wschód od kibucu jest przejście graniczne Rzeka Jordan. W jego otoczeniu jest miasto Bet Sze’an, oraz kibuce Chamadja, Ma’oz Chajjim, Kefar Ruppin i En ha-Naciw. Na zachód od kibucu jest strefa przemysłowa Bet Sze’an.

Newe Etan jest położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

Większość mieszkańców kibucu jest Żydami, jednak nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:

Historia

Pierwotnie w okolicy tej znajdowała się arabska wioska al-Ghazzawija. Została ona wysiedlona i zniszczona w dniu 20 maja 1948 podczas I wojny izraelsko-arabskiej[3]. Dużo wcześniej tutejsze grunty wykupiły od arabskich mieszkańców żydowskie organizacje syjonistyczne.

Kibuc został założony w dniu 25 listopada 1938 przez żydowskich imigrantów z Polski, będących członkami ruchu Bene Akiwa. Była to typowa osada rolnicza, z obronną palisadą i wieżą obserwacyjną. Z czasem do kibucu dołączyli członkowie młodzieżowej organizacji syjonistycznej HaNoar HaOved VeHaLomed[4]. W latach 90. XX wieku kibuc przeszedł przez proces prywatyzacji, zachowując kolektywną organizację instytucji kultury, edukacji i ochrony zdrowia.

Nazwa

Nazwa kibucu oznacza „zielone pastwisko” w znaczeniu bezpiecznego i silnego miejsca zamieszkania. Jest ona zaczerpnięta z Biblii i wskazuje na bliskie położenie od rzeki Jordan[a][5].

Kultura i sport

W kibucu jest ośrodek kultury z biblioteką, basen kąpielowy, sala sportowa z siłownią i boisko do piłki nożnej.

Edukacja

Kibuc utrzymuje przedszkole i szkołę średnią. Dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Chamadja[6].

Turystyka

W kibucu znajduje się firma turystyczna, oferująca zakwaterowanie i wycieczki po Dolinie Bet Sze’an[7].

Gospodarka i infrastruktura

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie, hodowli bydła mlecznego i stawach hodowlanych. Jest tutaj zakład Bottz, rozwijający ekologiczne technologie budowlane[8]. W kibucu jest przychodnia zdrowia z gabinetem stomatologicznym, dom opieki dla osób starszych, pralnia, zakład kosmetyczny, sklep wielobranżowy, warsztat mechaniczny i elektryczny.

Transport

Z kibucu wyjeżdża się na północ na drogę nr 71, którą jadąc na wschód dojeżdża się do kibucu Ma’oz Chajjim i dalej do izraelsko-jordańskiego przejścia granicznego na rzece Jordan, lub jadąc na zachód dojeżdża się do strefy przemysłowej miasta Bet Sze’an i skrzyżowania z drogą nr 90. Przy strefie przemysłowej znajduje się skrzyżowanie z drogą nr 7079, którą można dojechać do miasta Bet Sze’an lub odbić lokalną drogą na południe do kibucu En ha-Naciw. Z kibucu wychodzi także lokalna droga w kierunku południowo-zachodnim, którą dojeżdża się do drogi nr 6688 i dalej do kibucu Kefar Ruppin.

Uwagi

  1. Zobacz: Księga Jeremiasza 49:19 : „Oto nadchodzi on jak lew z gęstwiny nadjordańskiej ku wiecznie zielonym pastwiskom. Tak, w mgnieniu oka zmuszę ich do ucieczki stamtąd, a swego wybrańca ustanowię nad nimi. Kto jest bowiem do Mnie podobny albo kto Mnie pozwie przed sąd? Który pasterz ostoi się wobec Mnie? .” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

  1. Dane statystyczne z lat 1948-1995 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  2. Dane statystyczne z lat 2001-2009 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  3. Welcome To al-Ghazzawiyya (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  4. Newe Etan (hebr.). W: Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  5. Newe Etan (hebr.). W: Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-19)].
  6. Newe Etan (hebr.). W: Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  7. Newe Etan (hebr.). W: Tzofit [on-line]. [dostęp 2012-05-12].
  8. Bottz Group (hebr.). W: Bottz Group [on-line]. [dostęp 2012-05-12].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
נווה איתן.jpg
Autor: Astrotzur, Licencja: CC BY-SA 4.0
שלט בכניסה למשרדי ההנהלה בקיבוץ נווה איתן.