Nicholas Patrick

Nicholas James MacDonald Patrick
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1964 Saltburn (Wielka Brytania)
Narodowość	brytyjsko-amerykańska
Funkcja	specjalista misji
Łączny czas misji kosmicznych	26 dni 14 godzin 50 minut i 45 sekund
Misje	STS-116, STS-130

Nicholas Patrick w trakcie pracy w otwartej przestrzeni komicznej (misja STS-130)

Nicholas James MacDonald Patrick (ur. 22 marca 1964 w Saltburn, hrabstwo North Yorkshire, Wielka Brytania) – amerykański inżynier i astronauta pochodzenia brytyjskiego. Obywatel USA od 1994.

Wykształcenie oraz praca zawodowa

• 1978–1982 – uczęszczał do szkoły średniej (Harrow School) w Londynie.
• 1986 – ukończył studia na Uniwersytecie Cambridge w Wielkiej Brytanii i uzyskał licencjat w dziedzinie budowy maszyn. Podczas studiów przeszedł szkolenie lotnicze w uniwersyteckiej eskadrze królewskich sił powietrznych Wielkiej Brytanii (Royal Air Force’s Cambridge University Air Squadron).
• 1986–1990 – po studiach przeniósł się do Bostonu w stanie Massachusetts, gdzie przez cztery lata pracował jako inżynier w firmie General Electric. Zajmował się silnikami produkowanymi przez tę firmę.
• 1990–1996 – na Uniwersytecie Cambridge uzyskał tytuł magistra. Tytuł magistra budowy maszyn uzyskał również na MIT (Massachusetts Institute of Technology). Na tej uczelni pozostał jako asystent. Zajmował się telerobotyką, psychologią lotnictwa, teorią zarządzania i ekonometrią. Później był wykładowcą na wydziale budowy maszyn. Pracę na uczelni łączył z obowiązkami pilota-instruktora aeroklubu (Hanscom Field’s East Coast Aero Club) oraz programisty w firmie działającej na rynku medycznym.
• 1996–1998 – uzyskał doktorat (budowa maszyn) na MIT. Później rozpoczął pracę w wydziale samolotów pasażerskich firmy Boeing w Seattle, stan Waszyngton. W tym samym czasie był pilotem instruktorem w firmowym aeroklubie. Jest autorem trzech patentów.

Nicholas Patrick wylatał w sumie ponad 2300 godzin na ponad 20 typach samolotów i śmigłowców, w tym przeszło 800 jako pilot-instruktor.

Praca w NASA i kariera astronauty

• 1998 – 4 czerwca został przyjęty do 17 grupy astronautów NASA.
• 1999 – w sierpniu zakończył przeszkolenie podstawowe i uzyskał kwalifikacje specjalisty misji. Podczas tego szkolenia zapoznał się m.in. z systemami wahadłowców oraz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, jak również odbył trening przetrwania w warunkach ekstremalnych oraz opanował podstawy pilotażu samolotu treningowego T-38. Później został skierowany do Biura Astronautów NASA, gdzie rozpoczął pracę w wydziale ds. stacji kosmicznej (Space Station Branch). Zajmował się też zagadnieniami rozwoju przyszłych pojazdów kosmicznych NASA.
• 2003–2004 – podczas lotu 8 stałej załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wchodził w skład załogi wspierającej (Crew Support Astronaut).
• 2005 – w lutym został wyznaczony do załogi STS-116 jako specjalista misji.
• 2006 – w dniach 10–22 grudnia uczestniczył na pokładzie wahadłowca Discovery w misji STS-116.
• 2007 – w sierpniu dowodził 10-dniową podwodną misją NEEMO 13 (NASA Extreme Environment Mission Operations) realizowaną u wybrzeży Florydy przez NASA i NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration). W eksperymencie wziął również udział Richard Arnold z korpusu astronautów NASA oraz japoński kandydat na astronautę Satoshi Furukawa. Rezultaty badań mają być wykorzystane przez NASA m.in. w pracach nad powrotem astronautów na Księżyc i ewentualnej misji załogowej na Marsa.
• 2010 – w dniach 8–22 lutego uczestniczył na pokładzie wahadłowca Endeavour w misji STS-130. W trakcie misji dostarczono na stację ISS łącznik Tranquility i moduł obserwacyjny Cupola. Nicholas Patrick wykonał trzy spacery kosmiczne (EVA) trwające łącznie 18 godzin i 14 minut^[1].
• 2012 – w czerwcu opuścił NASA.

Nagrody i odznaczenia

• nagroda dyrektora JSC za wkład w aktualizacje awioniki wahadłowców (2002)

Wykaz lotów

Zobacz też

• alfabetyczna lista astronautów i kosmonautów
• grupy i oddziały astronautów

Przypisy

Bibliografia

• Biografia na stronie NASA (ang.).
• Biogram na stronie Spacefacts (ang.).