Niezdów (województwo lubelskie)
Artykuł | 51°9′2″N 21°55′31″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 51°9'N, 21°55'E |
- błąd | 19874 m |
Odległość | 1987 m |
wieś | |
Dawny pałac Lubomirskich | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna | 81 |
Tablice rejestracyjne | LOP |
SIMC | 0388412 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°09′02″N 21°55′31″E/51,150556 21,925278 |
Niezdów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.
Wieś należącą do dóbr opolskich w województwie lubelskim w 1704 roku odziedziczyła Teresa Dunin-Borkowska, żona wojewody lubelskiego Stanisława Tarły[1].
Pod koniec 1942 roku został tu utworzony oddział Gwardii Ludowej pod dowództwem Henryka Frączka ps. „Henik”[2]. 6 czerwca 1985 roku wieś została odznaczona Krzyżem Partyzanckim[3].
1 stycznia 1973 część Niezdowa (86 ha) włączono do Opola Lubelskiego[4], a kolejną część (149,25 ha) 1 lipca 1990[5].
Zobacz też
- Niezdów
Przypisy
- ↑ Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 51.
- ↑ Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 168
- ↑ Tomasz Honkisz. Kronika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4/1985. s. 293.
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327.
- ↑ M.P. z 1990 r. nr 18, poz. 142
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
Autor: Epegeiro, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pałac w Niezdowie, w latach 1785-1787 zbudowany przez Aleksandra Lubomirskiego, projektował architekt Lubomirskich Franciszek Degen. Do początku lat dwudziestych XX wieku pałac należał do rodziny Kleniewskich, ostatnim właścicielem był zakon Sióstr Służek N.M.P.