Nikołaj Nowikow
Nikołaj Iwanowicz Nowikow (ur. 8 maja 1744, zm. 12 sierpnia 1818) – pisarz, satyryk i wydawca rosyjski epoki Oświecenia. Pochodził z niebogatej prowincjonalnej szlachty. Uczył się w gimnazjum przy Uniwersytecie Moskiewskim. Założył pismo "Truteń", wydawane w latach 1769-1770, po zamknięciu pisma za krytykę władzy założył w 1772 czasopismo "Malarz" (Żiwopisiec). Poddawał krytyce stosunki społeczne XVIII-wiecznej Rosji. Aresztowany w 1792 r. i skazany na 15 lat twierdzy, został po czterech latach zwolniony, ale już nie powrócił do działalności redakcyjnej. Należał do masonerii. Najwybitniejszym utworem satyrycznej publicystyki Nowikowa był "Urywek podróży do **", w którym poddał krytyce stosunki między szlachtą a chłopstwem, wskazując na niedolę chłopów. Sam Nowikow był zwolennikiem paternalistycznej monarchii, w której szlachty pełniła funkcje organizacyjno-adminstracyjną, rolę "dobrych ojców" wobec chłopstwa, a car był "dobrym ojcem" całego narodu. Krytyczny wobec stosunków kapitalistycznych, podstawę bogactwa państwa upatrywał w rolnictwie.[1]
Przypisy
- ↑ A. Walicki, Rosyjska filozofia i myśl społeczna od Oświecenia do marksizmu. s. 35
Linki zewnętrzne
- Bakunin Michaił Aleksandrowicz. bractwotrojka.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-05)].