Nikołaj Zinowjew

Nikołaj Zinowjew
ok. 1901
Data i miejsce urodzenia	17 września 1839 Jarosław
Data śmierci	28 marca 1917
gubernator piotrkowski
Okres	od 16 lutego 1884 do 5 lutego 1887
Poprzednik	Iwan Kachanow
Następca	Aleksandr Komarow
gubernator suwalski
Okres	od 16 września 1882 do 16 lutego 1884
Poprzednik	Siergiej Gołowin
Następca	Jewgienij Subbotkin

Nikołaj Zinowjew (ur. 17 września 1839 w Jarosławiu^[1], zm. 28 marca 1917) – rosyjski polityk, wiceminister spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego w latach 1902–1903.

Ojciec – Aleksiej Zinowjewicz Zinowjew (16 lutego 1801–26 lutego 1884) pochodził ze stanu mieszczańskiego, był radcą tłumaczem, autorem wielu prac z dziedziny historii literatury oraz historii antycznej. Był także m.in. profesorem w Liceum Demidowskiego w Jarosławiu (1830–1846)^[2].

Absolwent Łazariewskiego Instytutu Języków Wschodnich (1848–1853), (prawo otrzymania XII rangi przy podejmowaniu pracy w służbie państwowej) oraz Konstantynowskiego Instytutu Mierniczego w Moskwie (1856)^[1]. W 1869 został członkiem Komisji ds. Włościańskich. Następnie w 1881 mianowany gubernatorem suwalskim, pełnił ten urząd przez dwa lata, po czym został przeniesiony na analogiczne stanowisko w guberni piotrkowskiej. Był konserwatystą i zwolennikiem rosyjskiego nacjonalizmu, w swojej działalności realizował koncepcje generał-gubernatora warszawskiego Josifa Hurki w zakresie ograniczania napływu robotników i specjalistów do guberni piotrkowskiej. W latach 1887–1893 był gubernatorem tulskim, zaś od 1893 do 1902 – mohylewskim. Następnie przez rok piastował stanowisko wiceministra spraw wewnętrznych^[3].

Uzyskał rangę rzeczywistego radcy stanu, zasiadał w Radzie Państwa^[3].

Przypisy