No. 64 Squadron RAF

No. 64 Squadron RAF
Tenax propositi
Ilustracja
Historia
Państwo

 Wielka Brytania

Sformowanie

1 sierpnia 1916

Rozformowanie

31 stycznia 1991

Działania zbrojne
Front zachodni (1918), Francja, Dunkierka Bitwa o Anglię, (1940-1941), Normandia, Niemcy (1944-1945)
Organizacja
Numer

64

Dyslokacja

Sedgeford, Francja, Egipt, Church Fenton, Egipt

Rodzaj sił zbrojnych

Lotnictwo

Podległość

RFC, RAF

No. 64 Squadron RAF brytyjska jednostka lotnicza utworzona w 1 sierpnia 1916 w Sedgeford jako No 64 Squadron RFC, został ostatecznie rozwiązany w 1991 roku.

I wojna światowa

Eskadra była jednostką treningową latającą na samolotach Royal Aircraft Factory F.E.2 oraz Farman MF.11. W czerwcu 1917 roku została wyposażona w samoloty myśliwskie z prawdziwego zdarzenia Sopwith Pup oraz wielozadaniowe Avro 504. W październiku tego roku jednostka została skierowana na front zachodni do Francji i uzbrojona w samoloty Airco DH.5, a następnie w marcu 1918 w Royal Aircraft Factory S.E.5. Po powrocie do Wielkiej Brytanii została skierowana do bazy lotniczej RAF Narborough i rozwiązana 31 grudnia 1919 roku.

No. 64 Squadron RAF w całym okresie I wojny światowej odniosła ponad 130 zwycięstw.

Łącznie w jednostce służyło 11 asów myśliwskich m.in.:

James Anderson Slater (22), Edmund Tempest (17)[1], Philip Scott Burge (11), Thomas Rose (11), Charles Cudemore (10)[2], William H. Farrow (9), Dudley Lloyd Evans (8), Edward Dawson Atkinson, Charles Arthur Bissonette[3] (6), Bernard Albert Walkerdine (6), Edward Dawson Atkinson[4] (5), Ronald McClintock (5).

Piloci eskadry latali na samolotach: Airco DH.5, Royal Aircraft Factory S.E.5

Okres międzywojenny

W związku z wybuchem kryzysu abisyńskiego w 1935 roku eskadra został ponownie powołana i zreorganizowana do istnienia 1 marca 1936 roku w Heliopolis, przedmieściach Kairu. Jednostka wyposażona została w samoloty Hawker Demon i utworzona z eskadr D No. 6 Squadron RAF oraz No. 208 Squadron RAF. Jednostka wzięła udział w wojnie abisyńskiej. Była wykorzystywana między innymi do ataków na lotniska włoskie. Po zakończeniu konfliktu w maju 1936 roku jednostka wróciła do Wielkiej Brytanii i została włączona do obrony terytorialnej.

W grudniu 1938 roku jednostka została przezbrojona w samoloty Bristol Blenheim i ulokowano w Church Fenton w North Yorkshire.

Oznaczenia jednostki

  • XQ - luty 1939 - wrzesień 1939
  • SH - wrzesień 1939 - kwiecień 1951

Wyposażenie jednostki[5]

Przypisy

  1. Wszystkie zwycięstwa w jednostce.
  2. Łącznie 15 zwycięstw.
  3. Amerykański as.
  4. Urodzony w Indiach Atkinson łącznie odniósł 10 zwycięstw.
  5. [1].

Bibliografia

  • Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 97. ISBN 0-948817-19-4.
  • Strony RAF: 64 Squadron (ang.). [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2010)].
  • The Aerodrome: 64 Squadron (ang.). [dostęp 2011-01-06].
  • RAF: 64 Squadron (ang.). [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
  • Air of Authority - A History of RAF Organisation: No 61 - 65 Squadron Histories (ang.). [dostęp 2011-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 marca 2009)].

Media użyte na tej stronie

RAF roundel.svg
Royal Air Force Roundel
64Sqn RAF emblem.png
Emblem of 64 Squadron, Royal Air Force. Its motto was "Tenax propositi" - "Firm of purpose". The badge is a scarabee, which is an Egyptian hieroglyphic and represents the squadron's association with Egypt. Following disbanding in 1919 the squadron war reestablished on 1 March 1936 at Heliopolis, Egypt, in response to the Abyssinian Crisis and fought there until being relocated to the UK in 1939. It was finally disbanded on 16 June 1967.