Northrop YB-49

Northrop YB-49
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentNorthrop
Typbombowiec
Konstrukcjametalowa
Załoga7
Historia
Data oblotu21 października 1947
Liczba wypadków
 • w tym katastrof
1
1
Dane techniczne
Napęd8 x Silnik turboodrzutowy Allison/General Electric J35-A-5
6 x Silnik turboodrzutowy Allison/General Electric J35-A-19/21 w wersji YRB-49A
Ciąg8 × 17,8 kN
6 × 25 kN
Wymiary
Rozpiętość52,4 m
Długość16,2 m
Wysokość6,2 m
Powierzchnia nośna371,6 m²
Masa
Własna39 910 kg YB-49
40 090 kg YRB-49A
Startowa96 490 kg YB-49
93 320 kg YRB-49A
Osiągi
Prędkość maks.837 km/h (na wys. 9000 m)
Prędkość wznoszenia19,1 m/s
Pułap13 900 m
Zasięg5 560 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 × 12,7 mm
14 500 kg bomb
Użytkownicy
USA

Northrop YB-49amerykański doświadczalny bombowiec, a w wersji YRB-49A samolot rozpoznawczy, zaprojektowany przez Johna Northropa w układzie latającego skrzydła. Samolot był modyfikacją maszyny Northrop YB-35 – napęd silnikami tłokowymi zastąpiono napędem odrzutowym. Budowa samolotu nie wyszła poza stadium prototypu.

Historia

Start YB-49

John Knudsen Northrop był wielkim entuzjastą budowy samolotów w układzie latającego skrzydła. Już od 1929 roku zajmował się teoretycznymi aspektami budowy samolotów w takim układzie konstrukcyjnym. Latające skrzydło miało wiele potencjalnie korzystnych cech, minimalny opór, łatwiejsza w budowie konstrukcja, stanowiło trudniejszy do zestrzelenia cel dla potencjalnych, wrogich samolotów myśliwskich, bardzo duży współczynnik siły nośnej. W 1940 roku Northrop zbudował według tej koncepcji pierwszy latający samolot, był to Northrop N-1M. W dalszej kolejności powstały Northrop XP-56 Black Bullet, Northrop XP-79 Flying Ram oraz Northrop YB-35 i będący jego modyfikacją YB-49. W maju 1941 roku United States Army Air Forces podpisało z Northropem kontrakt na budowę wysokościowego, ciężkiego bombowca strategicznego w układzie latającego skrzydła, którego ostatecznym rezultatem był Northrop YB-35, późniejszy, potencjalny bombowiec Northrop B-35. Zmierzch ery samolotów tłokowych, zwiększenie zainteresowania napędem odrzutowym, kłopoty techniczne, jakie sprawiał YB-35 oraz pojawienie się innej, zdecydowanie bardziej klasycznej konstrukcji Convair B-36 Peacemaker, który miał tę przewagę nad konstrukcją Northropa, że mógł przenosić bombę atomową, zaowocowały ostatecznym zakończeniem prac nad YB-35 w połowie 1948 roku. Jeszcze przed anulowaniem programu B-35, próbą reanimacją projektu było przeprojektowanie płatowca YB-35 w celu zamontowania na nim silników turboodrzutowych. W ten sposób narodził się YB-49. Pierwsze z nich były specjalnie do tego celu zmodyfikowanymi dwoma egzemplarzami YB-35, na których po usunięciu silników tłokowych zamontowano osiem silników turboodrzutowych Allison J35-A-5. Pierwsza tak przerobiona maszyna wzniosła się w powietrze 21 października 1947 roku, z kolei 5 czerwca 1948 roku, drugi prototypowy egzemplarz uległ rozbiciu, grzebiąc w swoich szczątkach pięcioosobową załogę, którą stanowili m.in. piloci Glen Edwards i Daniel Forbes. Ich nazwiskami nazwano dwie bazy sił powietrznych, Edwards Air Force Base i Forbes Air Force Base. Z uwagi na swój mniejszy zasięg niż konkurencyjny B-36, maszyna nie znalazła uznania w oczach sił powietrznych. Kolejną wersją był rozpoznawczy YRB-49A, napędzany sześcioma silnikami Allison J35-A-19/21, który po raz pierwszy wzniósł się w powietrze 4 maja 1950 roku. Tym razem United States Air Force zaakceptowały samolot i skierowały go do produkcji seryjnej, stało się to jeszcze przed pierwszym lotem samolotu, we wrześniu 1948 roku. Dwa miesiące później zamówienie zostało anulowane przez sekretarza sił powietrznych. W wywiadzie udzielonym w 1979 roku, John Northrop twierdził, że powodem takiej decyzji był brak jego zgody na połączenie się z firmą Convair, którą forsował ówczesny sekretarz sił powietrznych Stuart Symington. Inną przyczyną mogło być pojawienie się samolotu Boeing B-47 Stratojet, który swoimi osiągami przewyższał konstrukcję Northropa. 14 marca 1950 roku YB-49 wykonał swój ostatni lot, a dzień później cały program został całkowicie anulowany. Próby wersji rozpoznawczej trwały rok dłużej i zakończyły się 26 kwietnia 1951 roku. Idea Johna Northropa jednak nie umarła, prawie 40 lat po ostatnim locie YB-49, 17 lipca 1989 roku w powietrze wzniósł się Northrop B-2 Spirit.

Konstrukcja

YRB-49A

Northrop YB-49 był całkowicie metalowym samolotem zbudowanym w układzie latającego skrzydła. Napędzany był ośmioma, lub w wersji rozpoznawczej – sześcioma silnikami turboodrzutowymi. W pierwszej wersji silniki były zgrupowane po cztery po obu stronach szczątkowego kadłuba, w niewielkim stopniu wystającego poza obrys płata. Po obu stronach zgrupowanych silników zamontowano niewielkie stateczniki pionowe, znajdujące się po obu stronach skrzydła, ich zadaniem było ustatecznianie samolotu; w wersji XB-35 ich funkcję pełniły obracające się śmigła wraz z gondolami silników. W wersji YRB-49A silniki były zgrupowane po dwa po obu stronach kabiny załogi, a dwa silniki zostały zawieszone pojedynczo na pylonach pod skrzydłem. Wloty powietrza do silników zostały wkomponowane w krawędź natarcia płata. Skrzydło o skosie wynoszącym 25° zaopatrzone było w sterolotki. Podwozie trójzespołowe całkowicie chowane do wnęk w płacie.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
YRB-49A with its eight engines replaced with six.jpg
The sole completed YRB-49A with its eight engines replaced with six (two of which were externally mounted), sitting in storage at Ontario Airport, California, before it was scrapped in 1953.