Nowo-Iwiczna (gmina)

Nowo-Iwiczna
gmina wiejska
1919–1952[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: warszawskie
1945–52: warszawskie

Powiat

warszawski

Siedziba

Staro-Iwiczna

brak współrzędnych
Portal Polska

Nowo-Iwiczna – dawna gmina wiejska istniejąca do 1952[2] w powiecie warszawskim, woj. warszawskim. Nazwa gminy pochodziła od wsi Nowo-Iwiczna[3], lecz siedzibą władz gminy była Staro-Iwiczna[4][5].

Gmina Nowo-Iwiczna powstała w 1867 roku[6]. W okresie międzywojennym należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim. 1 stycznia 1924 roku z części obszaru gminy Nowo-Iwiczna (uzdrowisko Skolimów-Chylice) oraz z części obszaru gminy Jeziorna (osada-uzdrowisko Konstancin wraz z Konstancinkiem) utworzono nową gminę Skolimów-Konstancin[7].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 lipca 1952 gmina Nowo-Iwiczna została zniesiona[8]. Składała się wówczas z 17 gromad. Jej obszar podzielono między cztery jednostki:

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Do 30 czerwca 1952
  3. obecna nazwa Nowa Iwiczna
  4. obecna nazwa Stara Iwiczna
  5. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  6. Iwiczna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 324.
  7. Dz.U. z 1924 r. nr 4, poz. 35
  8. a b c Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180
  9. Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 177
  10. gmina Lesznowola powstała tegoż dnia z obszarów gmin Nowo-Iwiczna i Falenty
  11. Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181
  12. paradoksalnie do znoszonej gminy Nowo-Iwiczna przyłączono równocześnie część obszaru miasta Piaseczna


Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).