Numerus nullus

Numerus nullus (łac. dosł. „liczba żadna”) – zakaz dostępu kandydatów narodowości żydowskiej na studia wyższe, wdrażany przez niektóre polskie szkoły wyższe i kilku innych krajów Europy Środkowej w latach 30. XX wieku. Numerus nullus był rozszerzoną formą praktyki dyskryminacyjnej znanej jako numerus clausus.

Ostatecznie zasada „numerus nullus” albo nie została nigdy wprowadzona w życie (tak A. Grupińska[1]), albo stosowana była w praktyce na wielu uczelniach, ale w sposób nieformalny (tak H. Węgrzynek[1]).

Numerus nullus wprowadziły też niektóre rumuńskie szkoły wyższe na początku lat 20. XX wieku[2]. Zakaz taki istniał również w nazistowskich Niemczech oraz na uniwersytetach węgierskich w czasie II wojny światowej[3].

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne