ORP Delfin (1942)

ORP Delfin
Klasa

trałowiec

Typ

YMS

Historia
Stocznia

Robert Jacob Inc., City Island

Położenie stępki

4 maja 1942

Wodowanie

9 lipca 1942

 Royal Navy
Nazwa

YMS-211
BYMS-2211

Wejście do służby

1943

Wycofanie ze służby

29 sierpnia 1947

 Marynarka Wojenna
Nazwa

ORP „Delfin”

Wejście do służby

18 kwietnia 1948

Wycofanie ze służby

26 czerwca 1957

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

277 t

Długość

41,9 m

Szerokość

7,7 m

Zanurzenie

2,4 m

Napęd
2 silniki spalinowe, 1000 KM
Prędkość

12,6 węzła

Uzbrojenie
1 działo kal. 85 mm
4 wkm kal. 12,7 mm
Załoga

42

ORP Delfintrałowiec amerykańskiego typu YMS, dawny brytyjski BYMS-2211 (amerykański YMS-211)[a] zakupiony z demobilu przez polskie Ministerstwo Żeglugi i w 1948 roku przekazany Marynarce Wojennej, w której służył do 1957 roku.

Historia

Stępkę pod drewniany trałowiec typu YMS II położono 4 (18[1]) maja 1942 roku w stoczni Robert Jacob Inc., znajdującej się na City Island w Nowym Jorku. Wodowanie jednostki oznaczonej YMS-211 nastąpiło 9 lipca (10 października[1]) 1942 roku, a ukończenie budowy 17 maja 1943 roku. W ramach Lend-Lease Act okręt został przekazany Royal Navy, gdzie pod oznaczeniem BYMS-2211 służył na wodach europejskich, biorąc między innymi udział w lądowaniu w Normandii. Po zakończeniu wojny został zdemobilizowany i 29 sierpnia 1947 roku formalnie zwrócony US Navy.

Odstawiony okręt został, wraz z trzema innymi, zakupiony w sierpniu 1947 przez polskie Ministerstwo Żeglugi i w grudniu 1947 roku sprowadzony do Gdyni[2]. Trzy z nich zostały następnie, po niezbędnym remoncie, przekazane polskiej Marynarce Wojennej w zamian za przetrałowanie toru wodnego ze Szczecina do Szwecji toru wejściowego do Kołobrzegu i basenu portowego w Gdańsku[2]. 18 kwietnia 1948 roku na trzech okrętach podniesiono banderę wojenną, nadając im nazwy „Delfin”, „Foka” i „Mors” (czwarty pozostał w służbie cywilnej, jako statek hydrograficzny „Zodiak”)[b]. „Delfin” otrzymał znaki burtowe DF a później T-31. Wraz z siostrzanymi jednostkami służył w IV Dywizjonie Flotylli Trałowców[2]. Początkowo uzbrojenie stanowiły dwa podwójne wkm-y 12,7 mm Colt, a na początku lat 50. na dziobie ustawiono radzieckie działo kal. 85 mm[2]. Okręty do Polski przypłynęły z kompletem trałów[2]. Były wyposażone w trały: akustyczny SA-IV, elektromagnetyczny TEM-VI i kontaktowy OROPES. Wycofano go ze służby 26 czerwca 1957 roku[3] (według innych źródeł, skreślono go z ewidencji 8 stycznia 1957 roku[4]) i zatopiono w Zatoce Puckiej[5].

Uwagi

  1. Większość opracowań podaje, że "Delfin" to ex BYMS-2211 (Rochowicz 2013 ↓, s. 29, Twardowski 2001, s.29), jednakże wg ustaleń Jana Bartelskiego, "Delfin" to BYMS-2189, który to numer przypisywano "Zodiakowi" (Rochowicz 2013 ↓, s. 29).
  2. Data podniesienia bandery 18 kwietnia 1948 według Rochowicz 2013 ↓, s. 26 i Twardowski 2001, s.29, natomiast Rochowicz 2013 ↓, s. 29 podaje 19 kwietnia 1948.

Przypisy

  1. a b uboat.net
  2. a b c d e Rochowicz 2013 ↓, s. 26
  3. Twardowski 2001 ↓, s. 29.
  4. Robert Rochowicz. Z dziejów Polskiej Marynarki Wojennej. Rok 1957. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4'98. III (11), s. 30, lipiec-wrzesień 1999. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  5. balticwrecks.com

Bibliografia

  • Marek Twardowski. Trałowce typu BYMS w polskiej służbie. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2001. VI (31), 2001. ISSN 1426-529X. 
  • Robert Rochowicz. Jednostki pływające Marynarki Wojennej w latach 1945–1949. Część 2. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2013 (136), 2013. ISSN 1426-529X. 

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Poland.svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Flag of Poland (state).svg. Zgodnie z decyzją podjętą w tym głosowaniu, symboliczne użycie polskiej flagi/godła powinno być oparte o uproszczone kolory HTML: white (#ffffff) i crimson (#dc143c).
POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP