Odległość graniczna

Odległość graniczna (także odległość krytyczna, promień krytyczny, promień dobrej zrozumiałości) – odległość od źródła dźwięku umieszczonego w pomieszczeniu, w której moc fali bezpośredniej jest równa mocy fal odbitych.

Dla punktowego, izotropowego źródła dźwięku, działającego w polu rozproszonym, odległość ta wyrażona jest wzorem[1]:

gdzie:

kubatura pomieszczenia [m³],
– czas pogłosu [s].

Jeśli w pomieszczeniu umieszczony jest mikrofon w odległości od rejestrowanego źródła, znajdzie się on w tzw. planie normalnym. Odległość właściwą dla innego planu dźwiękowego można obliczyć ze wzoru:

gdzie:

– współczynnik perspektywy akustycznej, czyli stosunek energii fali odbitej do energii fali bezpośredniej. Wielkość ta zależy od kierunkowości źródła dźwięku i kierunkowości odbiornika oraz od kształtu pomieszczenia.

Przypisy

  1. H. Kuttruff: Room Acoustic. Nowy Jork: Halsted Press, 1973. ISBN 83-914585-8-X.