Odocoileini

Odocoileini
Pocock, 1923[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – samiec mulaka białoogonowego (Odocoileus virginianus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

jeleniowate

Podrodzina

sarny

Rodzaj

Odocoileini

Typ nomenklatoryczny

Odocoileus Rafinesque, 1832

Rodzaje

14 rodzajów (wq tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Odocoileiniplemię ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce[12].

Systematyka

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[12][13]:

  • Rangifer C.H. Smith, 1827 – renifer – jedynym przedstawicielem jest Rangifer tarandus (Linnaeus, 1758)renifer tundrowy
  • Pudu J.E. Gray, 1852pudu
  • Ozotoceros Ameghino, 1891 – sarniak – jedynym przedstawicielem jest Ozotoceros bezoarticus (Linnaeus, 1758)sarniak pampasowy
  • Blastocerus Wagner, 1844jeleniak – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Blastocerus dichotomus (Illiger, 1815)jeleniak bagienny
  • Hippocamelus Leuckart, 1816huemal
  • Mazama Rafinesque, 1817mazama
  • Odocoileus Rafinesque, 1832mulak

Opisano również kilka rodzajów wymarłych:

  • Agalmaceros Hoffstetter, 1952[14]
  • Antifer Ameghino, 1889[15]
  • Charitoceros Hoffstetter, 1963[16]
  • Epieuryceros Ameghino, 1889[17]
  • Morenelaphus Carette, 1922[18]
  • Navahoceros Kurtén, 1975[19]
  • Paraceros Ameghino, 1889[20]

Uwagi

  1. a b c d e Typ nomenklatoryczny: Rangifer C.H. Smith, 1827.
  2. Typ nomenklatoryczny: Elaphalces Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).
  3. a b Typ nomenklatoryczny: Mazama C.H. Smith, 1827.
  4. Typ nomenklatoryczny: Subulus Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).
  5. Pisownia oryginalna; takson zdefiniowany jako podrodzina w obrębie Bovidae.
  6. a b Typ nomenklatoryczny: Pudu J.E. Gray, 1852.
  7. a b Typ nomenklatoryczny: Odocoileus Rafinesque, 1832.
  8. Typ nomenklatoryczny: Blastocerus Wagner, 1844.

Przypisy

  1. a b c d R.I. Pocock. On the External Characters of Elaphurus, Hydropotes, Pudu, and other Cervidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1923 (1), s. 206, 1923. (ang.). 
  2. Brookes 1828 ↓, s. 61.
  3. a b c Brookes 1828 ↓, s. 62.
  4. J.E. Gray: Catalogue of the specimens of Mammalia in the collection of the British Museum. Cz. 3. London: The Trustees, 1852, s. 188. (ang.).
  5. J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 66. (ang.).
  6. L. Kraglievich. Contribución al conocimento de los ciervos fósiles del Uruguay. „Anales del Museo de Historia Natural de Montevideo”. 3 (2), s. 426, 1932. (hiszp.). 
  7. Simpson 1945 ↓, s. 154.
  8. Simpson 1945 ↓, s. 155.
  9. P. Hershkovitz. Neotropical deer (Cervidae). Part I. Pudus, genus Pudu Gray. „Fieldiana Zoology”. New series. 11, s. 8, 1982. (ang.). 
  10. Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 16.
  11. Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 17.
  12. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316–320. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  13. Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 171–174. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  14. R.J. Hoffstetter. Les mammifères pléistocènes de la république de l’Équateur. „Mémoires de la Société Géologique de France”. 66, s. 361, 1952. (fr.). 
  15. Ameghino 1889 ↓, s. 610.
  16. R.J. Hoffstetter. La faune pléistocène de Tarija (Bolivie). Note préliminaire. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2e série. 35 (2), s. 201, 1963. (fr.). 
  17. Ameghino 1889 ↓, s. 613.
  18. E. Carette. Cérvidos actuales y fósiles de Sudamérica. Revisión de las formas extinguida pampeanas. „Revista del Museo de la Plata”. 26, s. 461, 1922. (hiszp.). 
  19. B. Kurtén. A new Pleistocene genus of American mountain deer. „Journal of Mammalogy”. 56 (2), s. 507, 1975. DOI: 10.2307/1379377. (ang.). 
  20. Ameghino 1889 ↓, s. 605.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Odocoileus cariacou.jpg
Autor: Sahaquiel9102, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zoológico de Cali