Okręty podwodne typu Farfadet

Okręty podwodne typu Farfadet

Kraj budowy	Francja
Stocznia	Arsenal de Rochefort
Zbudowane	4
Użytkownicy	Marine nationale
Typ poprzedzający	Sirène
Typ następny	Naïade
Służba w latach	1902-1913
Stracone	2
Wyrzutnie torpedowe: • zewnętrzne	4 x 450 mm
Załoga	16 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	185 ton
• w zanurzeniu	202 tony
Zanurzenie testowe	30 m
Długość	41,3 m
Szerokość	2,9 m
Zanurzenie	2,6 m
Napęd:
1 silnik elektryczny o mocy 183 KM 1 śruba
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu	6,1 węzła 4,3 węzła
Zasięg:
• na powierzchni	powierzchnia: 115 Mm przy 5,3 w. zanurzenie: 28 Mm przy 4,3 w.

Okręty podwodne typu Farfadet – francuskie okręty podwodne z początku XX wieku. W latach 1900–1903 w stoczni Arsenal de Rochefort zbudowano cztery okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1902–1903. Dwie spośród nich utracono w wypadkach, a wszystkie wycofano ze służby przed wybuchem I wojny światowej.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

Okręty typu Farfadet zostały zaprojektowane przez inż. Gabriela Maugasa, który bazował na wcześniejszych konstrukcjach Gastona Romazottiego^[1]. Okręty posiadały wyłącznie napęd elektryczny, przez co miały niewielki zasięg^[2].

Jednostki typu Farfadet były małymi, jednokadłubowymi okrętami podwodnymi. Długość całkowita wykonanych ze stali jednostek wynosiła 41,3 metra, szerokość 2,9 metra i zanurzenie 2,6 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 202 tony^[1][3][4]. Okręty napędzane były na powierzchni i pod wodą przez silnik elektryczny Hillairet-Huguet o mocy 183 koni mechanicznych (KM)^[2][5][a]. Jednośrubowy układ napędowy zapewniał prędkość 6,1 węzła na powierzchni i 4,3 węzła w zanurzeniu^[1][2]. Zasięg wynosił 115 Mm przy prędkości 5,3 węzła w położeniu nawodnym oraz 28 Mm przy prędkości 4,3 węzła pod wodą^[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów^[5].

Okręty wyposażone były w cztery zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych^[1][3][4]. Załoga jednego okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2].

Budowa

Cztery okręty typu Farfadet zamówione zostały 26 września 1899 roku^[2]. Wszystkie zbudowane zostały w Arsenale w Rochefort^[1][2]. Stępki okrętów położono w 1900 roku^[5], wodowane zostały w latach 1901–1903^[1][2], a do służby weszły w latach 1902–1903^[5]. Okręty otrzymały numery burtowe Q7-Q10^[2]. Koszt budowy pojedynczego okrętu wyniósł 32 000 £^[2].

Przebieg służby

Okręty pełniły służbę na Morzu Śródziemnym^[1]. Dwa z nich utracono w nieszczęśliwych wypadkach: 5 lipca 1905 roku w Bizercie zatonął „Farfadet”, tracąc 14 członków załogi^[1][2], a jego los podzielił 16 października 1906 roku „Lutin”, który również zatonął wraz z całą, 16-osobową załogą w tym samym porcie^[1][2]. Obie jednostki podniesiono, jednak tylko „Farfadet” powrócił do służby we wrześniu 1909 roku pod nazwą „Follet” (skreślono go z listy floty 22 listopada 1913 roku)^[1][2].

Pozostałe okręty wycofano ze służby w latach 1906–1907^[1][2].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: Farfadet submarines (1902–1903). Navypedia. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).