Olaf Lubaszenko

Olaf Lubaszenko

Olaf Lubaszenko (2015)
Imię i nazwisko	Olaf Sergiusz Linde-Lubaszenko
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1968 Wrocław
Zawód	aktor, reżyser, producent filmowy, wokalista, konferansjer
Współmałżonek	Katarzyna Groniec (1992–1995, rozwód)
Lata aktywności	od 1982

Olaf Lubaszenko, właściwie Olaf Sergiusz Linde-Lubaszenko (ur. 6 grudnia 1968 we Wrocławiu) – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser i producent, prezenter telewizyjny, także wokalista i konferansjer, związany z Teatrem Buffo, dyrektor artystyczny Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach^[1], laureat Orła i Czeskiego Lwa za pierwszoplanową rolę w filmie Zabić Sekala.

Od 1 września 2022 dyrektor Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie^[2].

Życiorys

Wczesne lata

Jest synem aktora Edwarda Linde-Lubaszenki oraz aktorki, plastyczki i poetki Asji Łamtiuginy. Ma przyrodnią siostrę Beatę Linde-Lubaszenko. Jego ojcem chrzestnym został Jan Nowicki^[3].

Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 9 w Białymstoku (matka była aktorką tamtejszego teatru). Jest absolwentem IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim (w latach 1986–1987), a później w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej; żadnego z tych kierunków nie ukończył. Ukończył studia w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie.

Kariera

Zadebiutował w wieku 14 lat w serialu Życie Kamila Kuranta (1982), grając Kamila Kuranta w dzieciństwie. Później zagrał chłopca Ryśka w filmie Sonata marymoncka^[4]. Popularność przyniosły mu role w filmach Piłkarski poker (reż. Janusz Zaorski) i Krótki film o miłości (reż. Krzysztof Kieślowski). Kreacja w drugim filmie przyniosła mu nagrodę na genewskim festiwalu „Gwiazdy Jutra”. Był asystentem reżysera w produkcji realizowanej przez Krzysztofa Kieślowskiego Dekalog, której częścią jest Krótki film o miłości.

W 1991 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Wziął udział w popularnym musicalu Metro, reżyserowanym przez Janusza Józefowicza^[4]. Zagrał w Krollu w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Został asystentem reżysera przy realizacji filmu Andrzeja Wajdy Pierścionek z orłem w koronie. W 1994 roku wystąpił w spektaklu Emigranci u boku Cezarego Pazury.

W 1997 roku zadebiutował jako reżyser filmem Sztos, łączącym w sobie elementy kina akcji i filmu obyczajowego. W 1998 roku podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął swoją dłoń na „Promenadzie Gwiazd”. W 1999 roku zrealizował komedię sensacyjną Chłopaki nie płaczą z Maciejem Stuhrem w roli głównej. W 2001 roku został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.

Występował w produkcjach sensacyjnych, takich jak m.in.: Słodko gorzki, Operacja Samum i Moja Angelika. Zagrał u boku Ewy Gawryluk w filmie Operacja „Koza” oraz Magdaleny Cieleckiej w komedii romantycznej Zakochani.

Olaf Lubaszenko podczas jednego z meczów charytatywnych, 2009. (foto: J. Pijarowski)

Pojawiał się w serialach telewizyjnych, takich jak np. Ekstradycja 2 oraz Przeprowadzki. Zagrał rolę policjanta Stanisława Olbrychta w serialu Sfora w reżyserii Wojciecha Wójcika oraz jego kontynuacji Fałszerze – powrót Sfory. W latach 2007–2011 grał Romana Pyrkę w serialu TVP2 Barwy szczęścia.

W sierpniu 2010 roku prowadził program Polsat Play Polska liga cudzoziemska, który prezentował kulisy życia polskich piłkarzy grających w zagranicznych ligach^[5]. Wystąpił gościnnie w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku w spektaklu Zakłócenia w eterze^[6].

Wystąpił w teledyskach Starczy słów Kasi Kowalskiej, Na krzywy ryj Elektrycznych gitar i Tango z pistoletem Katarzyny Groniec. Jest kapitanem Reprezentacji Artystów Polskich w piłce nożnej. Nagrał piosenkę Dream a Little Dream of Me na płycie Gra o miłość (piosenki wykonywane przez członków piłkarskiej Reprezentacji Artystów Polskich).

Jest bohaterem książki „Chłopaki niech płaczą” (Prószyński i S-ka, Warszawa 2015), wywiadu-rzeki udzielonego dziennikarzowi Pawłowi Piotrowiczowi^[7].

Życie prywatne

Rozwiedziony z Katarzyną Groniec^[8], z którą ma córkę Mariannę^[8]. Od 2006 związany z Hanną Wawrowską^[8].

Jest krewnym polityka Jana Roszkowskiego, który był burmistrzem Prudnika w latach 1990–1998^[9].

Filmografia

Odcisk dłoni Olafa Lubaszenki w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Reżyseria

• Sztos (1997)
• Chłopaki nie płaczą (1999)
• Skarb sekretarza (2000)
• Poranek kojota (2001)
• Król przedmieścia (2002)
• E=mc² (2002)
• Jest sprawa... (2002)
• Kosmici (2004)
• Faceci do wzięcia (2006–2007)
• Złoty środek (2009)
• Sztos 2 (2011)

Aktor

• 1982: Życie Kamila Kuranta – jako Kamil Kurant w młodości (odc. 1–3)
• 1984: Trzy młyny – jako Jarogniew (odc. 2)
• 1987: Tabu – jako Stefek
• 1987: Sonata marymoncka – jako Rysiek Lewandowski
• 1987: Ludożerca – jako żołnierz
• 1987: Wyrównanie rachunku
• 1987: Łuk Erosa – jako Adam Karowski
• 1987: Trójkąt bermudzki – jako grający w pokera z Henrykiem
• 1987: Bez grzechu – jako Jarek Kalita
• 1988: Piłkarski poker – jako Olek Grom
• 1988–1991: Pogranicze w ogniu – jako Franek Relke
• 1988: Krótki film o miłości – jako Tomek
• 1988: Dekalog VI – jako Tomek
• 1988: Dekalog X – jako chłopak pracujący na poczcie
• 1989: Po upadku. Sceny z życia nomenklatury – jako Piotr
• 1989: Marcowe migdały – jako Tomek
• 1989: Czarny wąwóz – jako Ludwik
• 1990: Seszele – jako Koleś
• 1990: Historia niemoralna – jako Marek
• 1990: Korczak – jako zastrzelony tramwajarz
• 1991: Odjazd – jako ksiądz
• 1991: Kroll – jako Marcin Kroll
• 1992: Psy – jako Krzyś „Młody”
• 1992: Pamiętnik znaleziony w garbie – 2 role: młody Antoni; Janek, syn Antoniego
• 1993: Lista Schindlera – jako strażnik w Oświęcimiu
• 1993: Kraj świata – jako literat Stefan
• 1994: Les Amoureux – jako Tomek
• 1995: Odjazd – jako ksiądz (odc. 3)
• 1995: Gnoje – jako Gąsior
• 1995: Uczeń diabła – jako Ryszard
• 1996: Słodko gorzki – jako brat Mata
• 1996: Poznań 56 – jako czołgista
• 1996: Ekstradycja 2 – jako Rafał Kulski
• 1996: Wirus – jako Józek Kujawa
• 1997: Sztos – Mietek
• 1997: Kiler – jako Olaf Lubaszenko, „aktor, co to jest reżyserem”
• 1998: Demony wojny według Goi – jako porucznik Czacki
• 1998: Żona przychodzi nocą – jako Adik
• 1998: Zabić Sekala – jako Jura Baran
• 1999: Pierwszy milion – jako ksiądz
• 1999: Operacja Samum – jako Kosiński
• 1999: Operacja „Koza” – jako Adam Horn
• 1999: Córy szczęścia – jako Janek
• 1999: Kiler-ów 2-óch – jako Olaf Lubaszenko, „aktor, co to jest reżyserem”
• 1999: Moja Angelika – jako Andrzej Kulik, szef grupy pościgowej
• 1999: Ja, Malinowski – jako Koryl
• 2000: Pierwszy milion – jako ksiądz
• 2000: Egoiści – jako Smutny
• 2000: Bajland – jako asystent Rydla
• 2000–2001: Przeprowadzki – jako Stanisław Szczygieł
• 2000: Skarb sekretarza – jako Zenon Wnuk
• 2000: Zakochani – jako Marek Zdzierski, prawnik
• 2001: Garderoba damska – jako Piotr (odc. 6 i 10)
• 2001: Stacja – jako policjant Zawadzki
• 2001: Boże skrawki – jako Gniecio Lipa
• 2001: Tam i z powrotem – jako Niewczas
• 2002: Jest sprawa... – jako trener Zenon Wnuk
• 2002: Sfora – jako Stanisław Olbrycht
• 2002: Sfora: Bez litości – jako Stanisław Olbrycht
• 2002: Rób swoje, ryzyko jest twoje – jako Emil Baks
• 2002: E=mc² – jako Max
• 2003: Marcinelle – jako Martin
• 2005: Defekt – jako radny Jerzy Kulesza
• 2006: Fałszerze – powrót Sfory – jako Stanisław Olbrycht
• 2007–2012: Barwy szczęścia – jako Roman Pyrka
• 2007: Determinator – jako inspektor Artur Wejman
• 2009: Mniejsze zło – jako SB-ek
• 2009: Dekalog 89+ – jako listonosz Tomasz (cz. 2)
• 2009: Złoty środek – klawiszowiec
• 2010–2021: Blondynka – jako ksiądz Teofil Błażejczyk
• 2010: Weekend – jako Czeski
• 2012: Sztos 2 – jako Mietek
• 2015: Strażacy – jako Witold Michalak, prezes OSP
• 2016: Bodo – jako Franz Kettler (odc. 3)^[10]
• 2016: Operacja Bazyliszek – film z cyklu Legendy polskie
• 2018: Miłość jest wszystkim – jako Jan
• 2018: Kobiety mafii – jako komendant
• 2019: Odwróceni. Ojcowie i córki – jako prokurator Adam Gołąbek
• 2019: Futro z misia – jako Nerwowy
• 2020: W lesie dziś nie zaśnie nikt – jako policjant

Udział gościnny

• 1998: 13 posterunek – jako scenarzysta (odc. 34)
• 2001: Na dobre i na złe – jako Leon
• 2005: Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście – jako Olaf Milski, przyrodni brat Gustawa
• 2005: Anioł Stróż – jako Jerzy (odc. 6)

Polski dubbing

• 2001: Fallout Tactics: Brotherhood of Steel – jako Gammorin/Smith
• 2003: Gdzie jest Nemo? – jako Idol
• 2003: Magiczna Gwiazda – jako Hubert
• 2003: Nienasycenie – jako narrator
• 2004: Lucky Luke – jako Lucky Luke
• 2006: Wielka wędrówka
• 2007: Lissi na lodzie – jako Yeti
• 2008: Cziłała z Beverly Hills – jako Delgado
• 2011: Cziłała z Beverly Hills 2 – jako Delgado
• 2012: Ralph Demolka – jako Ralph
• 2013: Samoloty – jako Beka
• 2014: Samoloty 2 – jako Beka
• 2014: Strażnicy Galaktyki – jako Rhomman Dey
• 2017: Star Wars: Battlefront II – jako Lando Calrissian
• 2018: Ralph Demolka w internecie – jako Ralph

Spektakle

Role

• 1986: Bidul (Teatr Telewizji)
• 1987: Ludożerca
• 1989: Metro
• 1990: Szalbierz jako Rybak (Teatr Telewizji)
• 1992: Dożywocie jako Filip (Teatr Telewizji)
• 1993: Historia jednego dnia z epilogiem jak John (Teatr Telewizji)
• 1993: Wróć Kropeczko jako Tom (Teatr Telewizji)
• 1994: Anielka jako Żyd Szmul (Teatr Telewizji)
• 1994: Biesiada sarmacka jako Husarz (Teatr Telewizji)
• 1994: Emigranci jako AA (Teatr im. Siemaszkowej w Rzeszowie)
• 1994: Dwaj panowie z Werony jako Chybcik (Teatr Telewizji)
• 1995: Cisza jako Piotr (Teatr Telewizji)
• 1995: Jasnowidz jako Piotr Michalski (Teatr „13 Muz” w Szczecinie)
• 1995: Don Carlos jako Markiz Posa (Teatr Telewizji)
• 1995: Ekscelencja jako Widoplasow (Teatr Telewizji)
• 1995: Łowca jasnowidzów jako Piotr Michalski
• 1995: Markiz von Keith jako Markiz von Keith (Teatr Telewizji)
• 1996: Filomena Maturano jako Michele (Teatr Telewizji)
• 1996: Pokój pełen liści jako Slockenheimer (Teatr Telewizji)
• 1996: Wassa Żeleznowa jako Siemion (Teatr Telewizji)
• 1997: Czerwony Kapturek jako Zajączek (Teatr Telewizji)
• 1997: Ketchup Schroedera jako Rysiek (Teatr Telewizji)
• 1997: Mistrz jako Seweryn Goszczyński (Teatr Telewizji)
• 1998: Człowiek do wszystkiego jako inspektor Washbourne (Teatr Telewizji)
• 1998: Dama od Maxima jako doktor Petypon (Teatr Telewizji)
• 1998: Edith i Marlene jako Marcel (Teatr Telewizji)
• 1999: Woyzeck jako Woyzeck (Teatr Telewizji)
• 1999: Lalek jako Lalek (Teatr Telewizji)
• 2000: Urodziny mistrza jako młody (Teatr Telewizji)
• 2003: Niektóre gatunki orłów jako Pepe (Teatr na Woli im. Łomnickiego w Warszawie)
• 2004: Panna Tutli Putli jako działacz (Teatr Studio Buffo w Warszawie)
• 2007: Dziecko w krainie muzyki jako aktor (Mazowiecki Teatr Muzyczny Operetka w Warszawie)
• 2010: Diabli mnie biorą jako Lucyfer (Teatr Nowy w Łodzi)
• 2011: Księżyc i magnolie jako Selznick (Teatr STU w Krakowie)

Inscenizacje

• 1996: Małgosia (Teatr Telewizji)
• 1998: Yes, panie Maluchan (Teatr Telewizji)
• 2002: Pięciu braci Moe (Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie)
• 2003: Niektóre gatunki orłów (Teatr na Woli im. Łomnickiego w Warszawie)
• 2004: Kolacja na 4 ręce (Teatr Nowy im. Łomnickiego Poznaniu)
• 2005: Pięciu braci Moe (Teatr Muzyczny im. Baduszkowej w Gdyni)
• 2012: Single i remiksy (Teatr MY)
• 2014: Kochanie na kredyt (Teatr MY)
• 2016: Single po japońsku (Teatr MY)
• 2018: Dwie pary do pary (Teatr Capitol w Warszawie)
• 2019: Akt równoległy (Teatr Capitol w Warszawie)

Udział w programach telewizyjnych

• Egzamin dojrzałości
• Ananasy z mojej klasy (2000)
• Milionerzy (wydanie specjalne, 2001)
• Jak łyse konie (2003)
• Wieczór z Jagielskim (2003)
• Mamy cię! (2004)
• Bal mistrzów sportu (prowadzenie, 2005)
• Moja krew (2005)
• Najlepszy z najlepszych (prowadzenie, 2005)^[11]
• Łowcy śmiechu (2005)
• Kuba Wojewódzki (2006)
• Od miłości do szczęścia – relacje z planu serialu Barwy szczęścia (2007, 2008)
• Barwy szczęścia kontra Na dobre i na złe (2008)
• Orzeł czy reszta? (2008)
• Kocham Cię, Polsko! (2016)

Nagrody

• 1986 – Nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu za rolę w Bidulu (reż. Wiktor Skrzynecki, widowisko tv)
• 1988 – Nagroda aktorska uzyskana w wyniku plebiscytu publiczności na KSF „Młodzi i Film” w Koszalinie za rolę w filmie Bez grzechu
• 1989 – „Złota Kaczka” za rok 1988, kategoria: najlepszy polski aktor
• 1989 – Nagroda Aktorska na Festiwalu „Gwiazdy Jutra” w Genewie za rolę w filmie Krótki film o miłości
• 1993 – Nagroda na MFF w Cancún za rolę męską w filmie Pamiętnik znaleziony w garbie
• 1998 – Nagroda Aktorska na MFF w Karlovych Varach za rolę w Zabić Sekala
• 1999 – Czeski Lew w kategorii: pierwszoplanowa rola męska w Zabić Sekala
• 1999 – Orzeł w kategorii: najlepsza rola męska w Zabić Sekala
• 2002 – Złoty Granat na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu za Poranek kojota
• 2003 – Srebrny Granat na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu za E=mc²
• 2003 – I miejsce w plebiscycie publiczności za kreację aktorską w spektaklu Niektóre gatunki orłów na XLII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych
• 2004 – nagroda The Walt Disney Company Polska dla najlepszych twórców polskiej wersji językowej w filmach animowanych – za rolę Idola w filmie Gdzie jest Nemo (Warszawa)

Przypisy

Bibliografia

• Filler Witold, Piotrowski Lech, Poczet aktorów polskich. Od Solskiego do Lindy, Warszawa 1998, ISBN 83-87571-54-7, tu hasło: Olaf Lubaszenko, s. 184, 185.
• Olaf Lubaszenko w bazie IMDb (ang.)
• Olaf Lubaszenko w bazie filmpolski.pl
• Olaf Lubaszenko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Olaf Lubaszenko w bazie Filmweb
• Wywiad z O. Lubaszenką i notka biograficzna
• kultura.dlastudenta.pl

Linki zewnętrzne

• Olaf Lubaszenko na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Wywiad z O. Lubaszenką
• Plakaty do filmów Olafa Lubaszenki w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”